Του Νικόλαου Ερμή,
Δέκα ημέρες νωρίτερα, το αποτέλεσμα της επίσημης ευρωπαϊκής τηλεμαχίας έφερε σε θέση ισχύος έναν Ολλανδό σοσιαλδημοκράτη. Μπορεί να θεωρηθεί και παράδοξο, αφού δυο χρόνια νωρίτερα στις εθνικές εκλογές των «Κάτω Χωρών» το Εργατικό Κόμμα ζούσε το δικό του «pasokification», βλέποντας τα ποσοστά του να καταρρεύουν κατά δεκαεννέα μονάδες και τις έδρες του να πέφτουν σε μόλις εννέα.
Ο Φρανς Τίμερμανς, εντούτοις, κατόρθωσε να μιλήσει στην ψυχή του ψηφοφόρου, έστω και μέσω μιας μοναδικής τηλεοπτικής αναμέτρησης. Δεν έθεσε έναν λαϊκίστικο τόνο υποσχεσιολογίας αλλά μίλησε για ορισμένες παραδοξότητες, που προκαλούν ζητήματα συνοχής και περαιτέρω παθητικότητας για την ένωση.
Η άνεση που απέπνεε ο λόγος του, οι σκέψεις του περί των συμμαχιών στις οποίες, δίχως προκαταλήψεις, κατατάσσει από παλαιούς λαϊκιστές έως κεντρώους μεταρρυθμιστές και οι απόψεις του για την ανάγκη υιοθέτησης μιας δυναμικής πολιτικής για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, φέρνουν στο προσκήνιο μια ισχυρή προσωπικότητα για τον σοσιαλδημοκρατικό χώρο, δυόμιση δεκαετίες μετά την αποχώρηση του Ζακ Ντελόρ από την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Και μπορεί μεν να είναι ελαφρώς αδύνατον να υπάρξει μια πανευρωπαϊκή μεταστροφή προς τις κεντροαριστερές ευρωομάδες, δίνεται από την άλλη η ευχέρεια σε έναν περισσότερο ήπιο χώρο να «ονειρεύεται» και να ελπίζει σε περισσότερη ευελιξία. Είτε στο πρόσωπο του Τίμερμανς, είτε σε εκείνο της Φιλελεύθερης Μαργκρέτε Βεστάγκερ, που εδώ και πέντε χρόνια από την θέση της Επιτρόπου Ανταγωνισμού έχει επιβάλλει αξιοσημείωτα πρόστιμα σε παραβάσεις επιχειρηματικών κολοσσών.
Τα προαναφερθέντα, σε συνδυασμό με την προχθεσινή, απροσδόκητη νίκη του Εργατικού Κόμματος (PvdA) του Τιμερμανς στην Ολλανδία, με ποσοστά της τάξεως του 18% και 5/26 εδρών στο ευρωκοινοβούλιο, μπροστά από το ακροδεξιό-αντιευρωπαϊκό κόμμα Φόρουμ Δημοκρατίας, αλλά και οι αναμενόμενες επιτυχίες εγγύτερων δυνάμεων στο κέντρο, ενδεχομένως να «σώσουν την παρτίδα» σε σχέση με την άνοδο των ευρωσκεπτικιστικών δυνάμεων, που δύνανται να προκαλέσουν αποσταθεροποίηση στο όλο οικοδόμημα.
Μένει να φανεί την Δευτέρα, όταν και θα έχουν ενσωματωθεί τα αποτελέσματα όλων των εκλογικών αναμετρήσεων στα 28 κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατά πόσον μπορεί να επιστρέψει η σοσιαλδημοκρατία.
