Του Πελοπίδα-Παναγιώτη Κουλούρη,
1875: Γεννιέται στην Πάτρα, ο Ανδρέας Μιχαλακόπουλος. Είχε διατελέσει πρωθυπουργός (7 Οκτωβρίου 1924 – 26 Ιουνίου 1925) και υπήρξε στενός συνεργάτης του Ελευθερίου Βενιζέλου. Αν και εισήλθε πρώτος στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, παραιτήθηκε το Φεβρουάριου του 1894, καθώς πέθανε ο πατέρας του. Παράλληλα, ήταν εγγεγραμμένος στη Νομική Σχολή και συνέχισε εκεί τις σπουδές του. Σπούδασε νομικά στη Γαλλία, τη Γερμανία και την Αθήνα. Το 1911, εξελέγη βουλευτής Αχαΐας με το Κόμμα των Φιλελευθέρων. Διετέλεσε πολλές φορές υπουργός και ήταν από τους πρωτοστάτες στο κίνημα του 1916. Το 1924 ίδρυσε το Κόμμα των Συντηρητικών Φιλελευθέρων. Στις 7 Οκτωβρίου 1924 σχημάτισε κυβέρνηση μαζί με το κόμμα του Γεώργιου Κονδύλη η οποία ανετράπη στις 26 Ιουνίου 1925 από τη δικτατορία Παγκάλου. Επανήλθε το 1926 ως υπουργός εξωτερικών με την Κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη και το 1928 ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Τον Ιούνιο του 1929, ανέλαβε ξανά υπουργός εξωτερικών στην κυβέρνηση Βενιζέλου και εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Κοινωνία των Εθνών. Συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις για την Συνθήκη της Λωζάνης και συνυπέγραψε τη Συνθήκη Φιλίας, Ουδετερότητας, Διαλλαγής και Διαιτησίας μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, στην Άγκυρα, τον Οκτώβριο του 1930. Εξορίστηκε από την δικτατορία της 4ης Αυγούστου στην Πάρο όπου αρρώστησε και πέθανε στην Αθήνα στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός. Χρημάτισε υπουργός σε πολλές κυβερνήσεις των Ελευθερίου Βενιζέλου, Αλέξανδρου Ζαΐμη και Κωνσταντίνου Τσαλδάρη. Υπουργός Εθνικής Οικονομίας (1912–1916), Γεωργίας (1917–1918), Στρατιωτικών (1918), Γεωργίας (1920), Οικονομικών (Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1924), Εξωτερικών (1928–1933).
1891: Γεννιέται στην Άρτα ο Ναπολέων Ζέρβας, ο οποίος καταγόταν από την ιστορική σουλιώτικη φάρα των Ζερβαίων. Ήταν στρατιωτικός, (απόφοιτος της σχολής Υπαξιωματικών του Στρατού) κινηματίας, καθώς συμμετείχε στο «βενιζελικό» Κίνημα της 1ης Μαρτίου του 1935 και υπήρξε ο ιδρυτής του ΕΔΕΣ, ενώ μετά τον πόλεμο ενεπλάκη με την πολιτική. Συμμετείχε στους Βαλκανικούς Πολέμους, ως εθελοντής και το 1916 συμμετείχε στην Κυβέρνηση της Θεσσαλονίκης. Το 1922 έλαβε μέρος στην επανάσταση του Πλαστήρα και αργότερα έγινε διοικητής τάγματος των σωματοφυλάκων του δικτάτορα Πάγκαλου. Διετέλεσε φρούραρχος Αθηνών (1925-1926), και το 1926 υπασπιστής του Προέδρου της Δημοκρατίας Παύλου Κουντουριώτη. Κατά τη μεταξική περίοδο, και πιο συγκεκριμένα τους πρώτους μήνες του 1937, ο Ζέρβας ήρθε σε επαφή με τον απότακτο βενιζελικό αξιωματικό Λεωνίδα Σπάη και δημιούργησε έναν αντιδικτατορικό πυρήνα, που οδήγησε στο σχηματισμό της οργάνωσης Εθνικός Δημοκρατικός Ελληνικός Σύνδεσμος με στόχο να ανατραπεί το Μεταξικό καθεστώς. Αν και αντιμοναρχικός, το Μάρτιο του 1943 ο Ζέρβας συμβιβάστηκε με τη μοναρχία και αποκαταστάθηκε στον ελληνικό στρατό. Τον Αύγουστο του 1944 προήχθη, τιμητικά, σε υποστράτηγο. Στα Δεκεμβριανά, ο Ζέρβας και οι άνδρες του δέχθηκαν επίθεση δυνάμεων του ΕΛΑΣ και αναγκάστηκαν να καταφύγουνν στην Κέρκυρα. Τον Μάρτιο του 1945 αποστρατεύθηκε κατόπιν αίτησής του για να εμπλακεί με την πολιτική, ιδρύοντας το κεντροδεξιό «Εθνικό Κόμμα Ελλάδος». Στις εκλογές του 1946, συγκέντρωσε 20 έδρες και ποσοστό 5,96%. Στην κυβέρνηση Μαξίμου ανέλαβε, αρχικά, Άνευ Χαρτοφυλακίου. Αργότερα, ανέλαβε Υπουργός Δημοσίας Τάξεως. Στις εκλογές του 1950 συγκέντρωσε 7 έδρες. Στις 2 Σεπτεμβρίου 1950 ανέλαβε το υπουργείο Δημοσίων Έργων στην κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου. Στη συνέχεια συμμετείχε σε συνδυασμό του Κόμματος των Φιλελευθέρων στις εκλογές του 1951, ενώ το 1952 συμμετείχε ως ανεξάρτητος στην Άρτα και πέθανε το 1957.
1914: Υπογράφεται το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας. Τα συμβαλλόμενα μέρη ήταν η αλβανική κυβέρνηση με επικεφαλής τον πρίγκιπα Βηντ και από την άλλη ο πρόεδρος της «Αυτόνομης Δημοκρατίας της Βορείου Ηπείρου» Ζωγράφος. Με βάση τη συμφωνία αυτή, τερματίστηκαν οι ένοπλες συγκρούσεις ανάμεσα στην αλβανική χωροφυλακή και στους Βορειοηπειρώτες, ενώ αναγνωρίστηκε η αυτονομία της Βορείου Ηπείρου μαζί με ορισμένα δικαιώματα για τον τοπικό πληθυσμό. Η περιοχή αποκτούσε επίσημα την αυτονομία της, υπό την αιγίδα του πρίγκηπα Βηντ, ο οποίος, όμως, δεν είχε ουσιαστικές αρμοδιότητες. Η αλβανική κυβέρνηση θα είχε το δικαίωμα να διορίζει και να απολύει τους κυβερνήτες και τους ανώτερους υπαλλήλους. Επιπλέον, οριζόταν η στρατολόγηση των αυτοχθόνων στην χωροφυλακή, απαγόρευση παραμονής στρατιωτικών μονάδων αποτελούμενων από μη εντόπιους, παρά μόνο σε περίπτωση πολέμου ή επανάστασης. Προβλέπονταν επίσης, η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στα σχολεία, αν και στις τρεις πρώτες τάξεις η αλβανική θα διδάσκονταν παράλληλα με την ελληνική, αλλά η θρησκευτική διδασκαλία θα γίνονταν μόνο στα ελληνικά. Οι Μεγάλες Δυνάμεις θα εγγυόνταν για την διατήρηση και την εκτέλεση των παραπάνω μέτρων. Στις 17 Μαϊου ξέσπασε στην κεντρική Αλβανία επανάσταση και η ελληνική κυβέρνηση, που ως τότε δεν είχε αναμειχθεί, ανέλαβε ουσιαστικό ρόλο. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος παρακίνησε τον Ζωγράφο να επικυρώσει όσο το δυνατόν ταχύτερα τους όρους του Πρωτοκόλλου χωρίς να προβάλλει επιπλέον αξιώσεις. Η κυβέρνηση της Β. Ηπείρου αξίωνε να εγκριθούν και να εγγυηθούν για το πρωτόκολλο οι Μεγάλες Δυνάμεις. Τελικά στις 1 Ιουνίου το επικύρωσαν και λίγες μέρες αργότερα η αλβανική κυβέρνηση αποδέχθηκε τη συμφωνία και απέδωσε το επίσημο έγγραφο του πρωτοκόλλου στις 23 Ιουνίου 1914 στην αυτόνομη κυβέρνηση. Η επιμονή του Ε. Βενιζέλου έπεισε τους Βορειοηπειρώτες εκπροσώπους να υποχωρήσουν και να επικυρώσουν το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας, κατά την Πανηπειρωτική Συνδιάσκεψη στο Δέλβινο. Εξαίρεση αποτέλεσαν οι εκπρόσωποι της Χειμάρρας, που επέμεναν υπέρ της ένωσης με την Ελλάδα. Λίγες μέρες αργότερα η αποδοχή της συμφωνίας ανακοινώθηκε στην Διεθνή Επιτροπή Ελέγχου. Όμως, προτού τεθεί το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας σε εφαρμογή, κηρύχθηκε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Παρόλο που το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας δεν αναιρέθηκε ποτέ από κάποια μεταγενέστερη συνθήκη, μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν εφαρμόστηκε ποτέ.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1996. Το 2014 ξεκίνησε τις σπουδές του, στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Πάντειου Πανεπιστημίου αποφοιτώντας το 2018. Τον Οκτώβριο ξεκίνησε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Νεαπόλεως Πάφου στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα "Νεότερη και Σύγχρονη Ευρωπαϊκή και Ελληνική Ιστορία". Στο OffLine Post αρθρογραφεί για τις κατηγορίες Πολιτικού και Ιστορίας.
