Της Τάνιας Βράνου,
«Κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου.»Οδυσσέας Ελύτης
Μαμάδες υπάρχουν πολλές αλλά για τον καθένα η δική του μαμά είναι η μία η ξεχωριστή. Εκείνη που μαγειρεύει καλύτερα, εκείνη που συμβουλεύει καλύτερα, εκείνη που γκρινιάζει περισσότερο, εκείνη που όταν δεν σηκώνεις το κινητό σου κάνει σενάρια στο μυαλό της πολυπλοκότερα κι απ του Νίκου Φώσκολου. Είναι όλες τόσο ίδιες και τόσο διαφορετικές. Όταν καθόμαστε παρέες τις «κοροϊδεύουμε» και τις συγκρίνουμε για το πόσο υπερπροστατευτικές είναι και για το πόσο πολύ «μας πρήζουν» με τις φοβίες τους. Στο τέλος πάντα γελάμε καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι «όλες τα ίδια λένε». Για το καθένα μας όμως αυτά τα ίδια πάντα είναι τόσο διαφορετικά. Φαντάζουν μοναδικά και καμία φορά κουραστικά. Γιατί πόσες φορές αντέχεις να ακούς τη φράση «ντύσου καλά μην κρυώσεις» και «να προσέχεις εκεί που είσαι μόνο σου παιδί μου»; Εμπειρικά θα σας απαντήσω, όχι πολλές. Πόσες φορές έχεις πει «ναι μαμά κλείσε τώρα, έχω δουλειά»; Πολλές. Μάλλον πάρα πολλές ή καλύτερα απίστευτα πολλές. Για ν ακούσεις την ίδια πάντα, φράση «θα γίνεις μάνα και θα καταλάβεις», κι αμέσως μετά να σκεφτείς «καλά κάτσε να γίνω» ή «άμα γίνω βλέπουμε» και «δεν είμαι εγώ γι αυτά».
Γιατί η αλήθεια είναι ότι όντως μπορεί να μην είσαι γι αυτά. Δεν είναι δυνατόν να είναι όλοι οι άνθρωποι φτιαγμένοι για να κάνουν τα ίδια πράγματα. Για να έχουν τα ίδια όνειρα και τις ίδιες ανάγκες. Η μητρότητα είναι ένα τελείως προσωπικό ζήτημα που κάθε μια γυναίκα την αντιλαμβάνεται και τη ζει διαφορετικά. Ξέρεις ότι δεν χρειάζεται να γίνεις μάνα για να αγαπάς τα παιδιά. Δεν είναι το ιδανικό για σένα ν’ αλλάζεις πάνες, και ν’ αποστειρώνεις μπιμπερό. Γιατί εσύ μπορεί να μην έχεις την ανάγκη να βρεις ένα μήνυμα στο κινητό σου τη γιορτή της μητέρας που θα λέει «χρόνια πολλά είσαι η δύναμη μου» αλλά αυτή πάντα θα περιμένει αυτό το μήνυμα καρτερικά, να τη γεμίσει χαμόγελα και δάκρυα.
Σε είδε να μεγαλώνεις, να κλαις , να πονάς , να γελάς. Σου διάβαζε παραμύθια, σου έφτιαχνε τα μαλλιά, σου ετοίμαζε τα πάρτι γενεθλίων, ήταν εκεί σε κάθε σχολική γιορτή, ήταν εκεί σε κάθε πυρετό σου. Σ αγάπησε πριν ακόμη σε γνωρίσει. Μπορεί να μην ήσουν καν στο πρόγραμμα να έρθεις σ αυτό τον κόσμο. Από την άλλη μπορεί να προσπάθησε πολύ για να έρθεις στη ζωή της, κι όταν ήρθες τη γέμισες χαμόγελα.
Δεν υπάρχουν κανονικές μαμάδες. Υπάρχουν μόνο μαμάδες. Μαμάδες της καρδιάς, μαμάδες της αγκαλιάς, ανύπαντρες μαμάδες, γιαγιάδες που ξαναέγιναν μαμάδες, μαμάδες που είναι «κρυφές» επειδή είδαν αίμα στο εσώρουχο τους, μαμάδες παιδιών με ειδικές ικανότητες, μαμάδες που πέρασαν επιλόχειο κατάθλιψη, μαμάδες-μητριές, μαμάδες που τρυπούσαν για χρόνια το κορμί τους για να αποκτήσουν ένα παιδί, μαμάδες που εξαναγκάστηκαν σε άμβλωση, μαμάδες που εξαναγκάστηκαν να δώσουν τα παιδιά τους για υιοθεσία, μαμάδες που είναι μακριά απ’ τα παιδιά τους, μαμάδες που φρίκαραν στην εικόνα του θετικού τεστ εγκυμοσύνης, μαμάδες που δεν ξαναέβαλαν το αγαπημένο τους τζιν, μαμάδες που δεν πήραν το πτυχίο τους. Αντιλαμβάνεσαι ότι ενώ όλες είναι τόσο διαφορετικές μεταξύ τους ταυτόχρονα έχουν τις αγωνίες και τα ίδια άγχη. Γιατί πολύ απλά είναι μαμάδες. Ακόμη κι αν υπάρξεις για λίγο μαμά, θα είσαι για πάντα μαμά.
Γι αυτό κι εμείς σας ευχαριστούμε για την αγάπη σας, τη φροντίδα σας και τις θυσίες σας. Σας φτιάχνουμε κάρτες και σας στέλνουμε λουλούδια για να σας θυμίζουμε πόσο σημαντικές είστε για εμάς. Είστε η φωνή της λογικής μας, το στήριγμα μας, σας ευγνωμονούμε για το μεγαλείο της ψυχής σας, και τον σπουδαίο σας αγώνα.
