Του Θεόδωρου Μεσημέρη,
Είναι ασφαλώς γνωστή η φωτιά στην Εκκλησία της Παναγίας των Παρισίων, πράγμα που καλύφθηκε αρκετά από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Κι ενώ ασφαλώς αυτό το γεγονός είναι αρκετά δυσάρεστο, δυσάρεστο επίσης είναι το γεγονός ότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις στη Σρι Λάνκα δεν βρέθηκαν τόσο πολύ στο επίκεντρο των συζητήσεων για τις οποίες θα γίνει λόγος.
Στις 21 Απριλίου του παρόντος έτους, έγιναν τρομοκρατικές επιθέσεις σε τρεις εκκλησίες, και σε τέσσερα πολυτελή ξενοδοχεία. Τα θύματα ήταν πάνω από 320 ενώ οι τραυματίες έφτασαν κοντά στους 500. Στο στόχαστρο δεν βρέθηκαν μόνο οι ημεδαποί της Σρι Λάνκα, οι οποίοι προφανώς αποτελούσαν και την πλειοψηφία των θυμάτων, αλλά και επισκέπτες από μακρινές χώρες όπως είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής ή η Τουρκία. Στα θύματα συμπεριλαμβάνονταν, πέραν των Σρι Λανκέζων, Τούρκοι μηχανικοί, Αμερικανοί, οχτώ Βρετανοί, ένας Πορτογάλος, δυο Αυστραλοί, τουλάχιστον δέκα Ινδοί κ.α., ενώ καθώς προχωράει η έρευνα τόσο και περισσότερα θύματα αποκαλύπτονται στη λίστα.
Στις υποψίες των αρχών βρίσκεται κυρίως η Thowheeth Jama’ath, μια τοπική εξτρεμιστική Ισλαμιστική τρομοκρατική οργάνωση, παρόμοια με το ISIS και την Al-Qaeda. Δεν είναι η πρώτη φορά που η οργάνωση αυτή σπέρνει τρόμο στη Σρι Λάνκα. Το 2018, σε αντίποινα των αντι-ισλαμικών διαδηλώσεων στη χώρα, βεβήλωσαν σύμβολα του βουδισμού, της επικρατούσας θρησκείας της χώρας. Ο τρόπος με τον όποιον εκτυλίχθηκαν τα γεγονότα είναι επίσης παρόμοιος με αρκετές τρομοκρατικές επιθέσεις που έκαναν οι τζιχαντιστές, κατά τη διάρκεια της ακμής του ISIL/ISIS, ήταν δηλαδή επιθέσεις καμικάζι. Στις 23 Απριλίου το πρακτορείο ειδήσεων της AMAQ, μια πηγή ισλαμιστικής προπαγάνδας, ισχυρίστηκε ότι οι επιθέσεις έγιναν στην εκάστοτε χώρα διότι αποφάσισε η ίδια να συμμετέχει στον συνασπισμό αντιστάσεως κατά του ISIS, ωστόσο αυτός ο ισχυρισμός είναι πλήρως εσφαλμένος διότι η Σρι Λάνκα δεν συμμετείχε σε τέτοιου είδους συνεργασία.
Πάντως δεν είναι πρώτη φορά που το νησί στη Νότια Ασία βιώνει τέτοιου τύπου τρομοκρατική επίθεση. Αυτοκτονίες από βομβαρδισμό ήταν συχνές και κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, που έληξε το 2009, από τους αντάρτες των Τίγρεων του Ταμίλ, μιας εθνικιστικής οργάνωσης. Από τον τερματισμό του πολέμου, οι πρόσφατες επιθέσεις είναι οι πρώτες τέτοιας εμβέλειας. Στη τωρινή δεκαετία υπήρξαν κι άλλες, ωστόσο, απειλές και μικροεπιθέσεις εναντίον θρησκευτικών μειονοτήτων.
Όπως είναι φανερό ότι, γνωρίζοντας το υπόβαθρο μιας τέτοιας οργάνωσης, δεν είναι αναπάντεχο που ένας από τους κύριους στόχους ήταν και οι εκκλησίας καθώς οι επιθέσεις αρχικά προορίζονταν σε βάρος των Χριστιανών, που όπως φαίνεται ο αρχικός σκοπός ήταν αποτυχημένος. Από την άλλη πλευρά, οι επιθέσεις στα ξενοδοχεία ήταν στοχευμένες κυρίως στους επισκέπτες από το εξωτερικό. Και στην περίπτωση αυτή η πλειοψηφία των θανάτων ήταν των Σρι Λανκέζων.
Ως εκ τούτων, η κυβέρνηση κήρυξε την χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης μπλοκάροντας προσωρινά τα δημοφιλέστερα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και σαράντα άνθρωποι έχουν συλληφθεί.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κατερίνη, Πιερίας το 1998. Φοίτησε ένα χρόνο στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ και πλέον, σπουδάζει στη Νομική του ΑΠΘ. Ενδιαφέροντά του εντοπίζονται στο Διεθνές και στο Ποινικό Δίκαιο. Μιλάει άπταιστα αγγλικά, ισπανικά και ρώσικα, ενώ έχει βασικές γνώσεις γερμανικών, πορτογαλικών και γαλλικών.
