Του Αλέξη Κωνσταντόπουλου,
«Ήταν ένα ποτάμι από αίμα…Η στάχτη έπεφτε γύρω μας σαν χιόνι. Είδα κομμένα άκρα και κεφάλια. Ανάμεσά τους υπήρχαν και μικρά παιδιά.»
Η φετινή Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών για τους Καθολικούς έκλεισε με ένα φρικτό λουτρό αίματος στη μακρινή Σρι Λάνκα. Άνημερα του Πάσχα των καθολικών και λίγο πριν τις 9 π.μ. (τοπική ώρα) πραγματοποιούνται έξι «τυφλές», και προφανώς προσχεδιασμένες, βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας, στόχος των οποίων ήταν τρεις κατάμεστες, λόγω της ημέρας, εκκλησίες και τρία πολυτελή ξενοδοχεία στα οποία διέμεναν κυρίως ξένοι τουρίστες. Ο απολογισμός τραγικός…. Με τα πιο πρόσφατα στοιχεία οι νεκροί υπολογίζονται σε 359 και οι τραυματίες τουλάχιστον σε 500. Την ευθύνη για αυτό το λουτρό αίματος ανέλαβε πριν από μερικές ώρες και επίσημα το ισλαμικό κράτος, μέσω του πρακτορείου Amaq, δίνοντας μάλιστα στη δημοσιότητα φωτογραφίες του φερόμενου ως εμπνευστή και οργανωτή της πολλαπλής επίθεσης αυτοκτονίας, καθώς και επτά από τους εννέα «καμικάζι», οι οποίοι ορκίστηκαν στον Αλλάχ, πριν σκορπίσουν τον θάνατο σε εκατοντάδες παιδιά, γυναίκες, ηλικιωμένους, άντρες.
Η Σρι Λάνκα ζούσε ειρηνικά την τελευταία δεκαετία και είχε εξελιχθεί σε αγαπημένο τουριστικό προορισμό. Από τα 22 εκατομμύρια των κατοίκων της η συντριπτική πλειοψηφία είναι βουδιστές, 12% είναι ινδουιστές, 10% μουσουλμάνοι και 7.6% καθολικοί χριστιανοί. Αξίζει δε να σημειωθεί πως η Σρι Λάνκα δεν έχει παρελθόν ισλαμικής τρομοκρατίας.
Ως λογικά αίτια για το χτύπημα αυτό θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε την εκδίκηση για την πρόσφατη σφαγή στη Νέα Ζηλανδία ή το γεγονός ότι η Σρι Λάνκα διανύει μια περίοδο πολιτικής αστάθειας, η οποία, σε συνδυασμό με τη μηδενική ισλαμική τρομοκρατία του παρελθόντος, καθιστούσαν τη χώρα έναν «βολικό» στόχο για τους τρομοκράτες, που συντονισμένα χτύπησαν στόχους στην πρωτεύουσα Κολόμπο, τις πόλεις Μπατικαλόα, Ντεχιγουάλα και Νεγκόμπο. Επιπλέον, λίγες ώρες μετά τα πρώτα χτυπήματα, η αστυνομία πραγματοποίησε έφοδο σε διαμέρισμα της πρωτεύουσας, όπου, όπως αποδείχθηκε, διέμεναν τρομοκράτες οι οποίοι πυροδότησαν εκρηκτικό μηχανισμό σκοτώνοντας -εκτός από τους εαυτούς τους- και τρεις αστυνομικούς. Λίγο αργότερα, άλλος βομβιστής αυτοκτονίας πυροδότησε εκρηκτικό μηχανισμό σε ένα μικρό ξενοδοχείο, σκοτώνοντας δυο ακόμα τουρίστες.
Φυσικά μετά το μακελειό, δυο ενώσεις μουσουλμάνων ιερωμένων της χώρας, το «Μουσουλμανικό Συμβούλιο» και οι «Ουλεμάδες της Αλ-Σεϊλόν-Τζαμιγιαθούλ», καταδίκασαν με εξαιρετικά αυστηρό τόνο τις επιθέσεις, επικαλούμενοι ακόμα και το Κοράνι.
Θρησκευτικές ακρότητες στη Σρι Λάνκα είχαν σημειωθεί ως τώρα μόνο από πλευράς ορισμένων σκληροπυρηνικών βουδιστικών ομάδων, οι οποίες στοχοποιούν χριστιανούς και μουσουλμάνους. Τελευταίο καταγεγραμμένο περιστατικό ήταν στις 24 Μαρτίου, όταν «εξτρεμιστές βουδιστές μοναχοί» προσπάθησαν να διακόψουν μια κυριακάτικη λειτουργία. Από την άλλη, η τρομοκρατική δράση της αυτονομιστικής οργάνωσης Τίγρεις Ταμίλ -που ήταν και γνωστοί για τους βομβιστές αυτοκτονίας της- σταμάτησε το 2009 -ή τουλάχιστον από τότε δεν έχουν πραγματοποιήσει κάποιο χτύπημα. Ωστόσο, τα χτυπήματά τους στόχευαν σε πολιτικούς αντιπάλους, στρατιωτικούς χώρους ή αεροδρόμια, με ελάχιστα χτυπήματα να έχουν σημειωθεί μόνο εναντίον βουδιστικών τεμενών.
Όπως και να έχει, για όποιο λόγο και να συνέβη ένα τόσο τραγικό γεγονός, είτε ήταν εκδίκηση για τη θηριωδία στην Νέα Ζηλανδία, είτε ήταν ένα ακόμα κομμάτι στο τρομακτικό, αποτρόπαιο και ανούσιο παζλ του θρησκευτικού πολέμου των τελευταίων χρόνων, το μόνο σίγουρο είναι πως πρόκειται για μια απάνθρωπη πράξη που θα πρέπει όλους να μας προβληματίσει σχετικά με το τι μέλει γενέσθαι σε έναν κόσμο όπου άνθρωποι σκοτώνουν ανθρώπους για θρησκευτικές πεποιθήσεις/θεωρίες…
Ας θέσουμε, όμως, τα πράγματα στη ρεαλιστική βάση. Αν οι μαχητές της εκάστοτε θρησκείας ήταν τόσο πιστοί, αν ακολουθούσαν με τόση ακρίβεια τον λόγο του Θεού τους, γιατί συμμετείχαν στους θρησκευτικούς πολέμους; Καμία θρησκεία, ούτε ο Χριστιανισμός, ούτε ο Μουσουλμανισμός, ούτε ο Βουδισμός ή κάποια από τις άλλες διαδεδομένες θρησκείες δεν ζητούσε ποτέ τη σφαγή ανθρώπων -πόσο μάλλον αμάχων- με σκοπό τη διάδοσή της. Είναι γεγονός πως τα μεγαλύτερα εγκλήματα, οι μεγαλύτερες σφαγές στην ιστορία, έχουν γίνει στο όνομα του Θεού, ο οποίος, πρωτόθετα, ποτέ δε ζήτησε κάτι τέτοιο… Άρα, γιατί αυτοί οι τόσο «πιστοί» δεν ακολουθούν το μήνυμα του Θεού τους;
Ας μη στρουθοκαμηλίζουμε, οι θρησκευτικοί πόλεμοι είναι «θρησκευτικοί» μόνο κατ΄όνομα. Κανένας άνθρωπος, ποτέ στην ιστορία, δεν πήρε τα όπλα μόνο για να αποδείξει πως ο δικός του Θεός υπάρχει ή είναι καλύτερος από του άλλου. Από την εποχή του Ιησού του Ναβή, ως την εποχή των σταυροφόρων και ως τον σύγχρονο ισλαμικό εξτρεμισμό, η θρησκεία δεν είναι παρά μόνο αφορμή για τη σύγκρουση και τρόπος προετοιμασίας των μαχητών που πολεμώντας, για τον «ιερό σκοπό» εξυπηρετούν το γεωπολιτικό ή οικονομικό συμφέρων αυτών που τους έπεισαν πως έχουν «ιερή αποστολή».
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως οι εκάστοτε «μαχητές του Θεού» είναι συνήθως άτομα χαμηλού πνευματικού και μορφωτικού επιπέδου, γεγονός που τους καθιστά ευάλωτους σε καταβολικούς φόβους -τους οποίους η οργανωμένη θρησκεία εκμεταλλεύεται για να ασκήσει εξουσία- και ταυτόχρονα, τους στερεί τη δυνατότητα να έρθουν σε επαφή με καθαρά διδάγματα των θρησκειών, όπως η αγάπη και η αλληλεγγύη, αφού ο λόγος του εκάστοτε «ποιμένα» είναι πιο εύπεπτος από την μελέτη και κατανόηση του αξιακού περιεχομένου και των βασικών αρχών της εκάστοτε θρησκείας.
Εν κατακλείδι, ο θρησκευτικός πόλεμος είναι ένας ακόμη πόλεμος, δηλαδή, μια ακόμη σύγκρουση για λόγους οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων, μόνο που σε αυτήν την περίπτωση, ο στρατός δεν αποτελείται από στρατιώτες «ορκισμένους στον ηγέτη», αλλά, από στρατιώτες «ορκισμένους στον -απόλυτο ηγέτη- Θεό» (ας μην ξεχνάμε πως ο πολιτικός ηγέτης δε φαντάζει ποτέ στα μάτια των στρατιωτών τόσο ισχυρός όσο ο Θεός, ο οποίος -για τους πιστούς-ασκεί αιώνια εξουσία επί πάντων). Οι μεμονωμένες ορδές πιστών μαχητών, λοιπόν, δεν αποτελούν τίποτα άλλο παρά ένα σύνολο πλανημένων -και κατά κύριο λόγο ανίδεων- ατόμων που πίστεψαν σε κάποιον «ιερό σκοπό» τον οποίο αποφάσισαν να υπηρετήσουν με όλο τους το είναι.
Το αποτρόπαιο γεγονός που έλαβε χώρα στη Σρι Λάνκα γίνεται ακόμα πιο φρικτό, αν αναλογιστούμε πως μια ομάδα ανθρώπων, θεωρώντας πως υπηρετούν τον Θεό τους, σκότωσαν με τόσο απάνθρωπο τρόπο εκατοντάδες άλλους ανθρώπους, και μάλιστα αμάχους, ενώ, άλλοι, των ίδιων «πιστεύω» πανηγύρισαν το γεγονός. Υπάρχουν, λοιπόν, πολλοί «βομβιστές» όμοιοι με αυτούς της Σρι Λάνκα και δυστυχώς πολλά θύματα, όπως αυτά της Σρι Λάνκα -δε ξέρουμε όμως, γιατί υπάρχουν…
Γεννήθηκε το 1999 στην Αθήνα. Είναι δευτεροετής φοιτητής στο τμήμα ιστορίας και φιλοσοφίας της επιστήμης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ ταυτόχρονα σπουδάζει και νομική στο γαλλικό Κολλέγιο id'EF. Έχει λάβει μέρος σε πλήθος ρητορικών αγώνων τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδος και στον ελεύθερο του χρόνο ασχολείται με τον αθλητισμό.
