Του Πελοπίδα-Παναγιώτη Κουλούρη,
1870: Γεννιέται στο Σιμπίρσκ (νυν Ουλιάνοφσκ), μία πόλη 893 χιλιόμετρα ανατολικά της Μόσχας, ο Βλαντίμιρ Ίλιτς Ουλιάνοφ, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, και γνωστός με το ψευδώνυμο «Λένιν». Υπήρξε ο εμπνευστής και ο ηγέτης της «Οκτωβριανής Επανάστασης» του 1917 και της Σοβιετικής Ένωσης, ενώ ήταν ο δημιουργός της Γ΄ Διεθνούς (Κομιντέρν), η οποία συσπείρωνε τα κομμουνιστικά κόμματα, που ακολουθούσαν τις πολιτικές υποθήκες του. Το φθινόπωρο του 1887 ξεκίνησε να σπουδάζει νομικά στο Πανεπιστήμιο του Καζάν, αλλά μετά από τρεις μήνες αποβλήθηκε από τη σχολή για επαναστατική δράση και η τσαρική αστυνομία τον υποχρέωσε να ζήσει στην κατοικία του παππού του στο χωριό Κακούσκινο, για δύο χρόνια. Κατά το διάστημα αυτό, ο Λένιν ήρθε σε επαφή με τους εξόριστους επαναστάτες και διάβασε το «Κεφάλαιο» του Μαρξ. Το κράτος, τελικά, του επέτρεψε να τελειώσει τις σπουδές του και να δικηγορεύσει στην Αγία Πετρούπολη. Εξορίστηκε, ξανά, για τρία χρόνια στη Σιβηρία, εξαιτίας της επαναστατικής δραστηριότητάς του. Εκεί πήρε το επαναστατικό ψευδώνυμο «Λένιν» (από την ονομασία του ποταμού Λένα). Ο Λένιν υποστήριζε ότι η κατάσταση ήταν ώριμη για την εκδήλωση μιας σοσιαλιστικής επανάστασης, διότι στη Ρωσία υπάρχει καπιταλισμός, συνεπώς υπάρχει και η ρωσική εργατική τάξη, που είναι η κινητήρια δύναμη της επανάστασης. Όταν το 1898 ιδρύθηκε το Ρωσικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα (μετέπειτα Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης), η πλευρά του Λένιν αποκαλέστηκε «μπολσεβίκοι» (δηλαδή, πλειοψηφούντες) και η άλλη «μενσεβίκοι» (μειοψηφούντες). Όταν ξέσπασε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, το 1914, ο Λένιν συμβούλευε τους σοσιαλιστές να «μετατρέψουν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο σε εμφύλιο», υποστηρίζοντας, πως ο εχθρός δεν ήταν ο εργάτης στο απέναντι χαράκωμα, αλλά οι καπιταλιστές συμπατριώτες τους. Ο, εξουθενωμένος από τον πόλεμο, ρωσικός λαός ανέτρεψε τον τσάρο Νικόλαο Β’ και ανήλθε στην εξουσία μία προσωρινή κυβέρνηση, η οποία αποτελούνταν από φιλελεύθερους και σοσιαλδημοκράτες. Στις 26 Οκτωβρίου 1917 οι στρατιώτες, που είχαν προσχωρήσει με τους Μπολσεβίκους του Λένιν, κατέλαβαν τα χειμερινά ανάκτορα της Αγίας Πετρούπολης και ανέτρεψαν την προσωρινή κυβέρνηση του σοσιαλδημοκράτη Αλεξάντρ Κερένσκι. Τα Σοβιέτ κατέλαβαν την εξουσία και ο Λένιν εξελέγη Πρόεδρος της επαναστατικής κυβέρνησης. Ως ηγέτης, πλέον, της Ρωσίας, ο Λένιν ήρθε αντιμέτωπος με μεγάλες δυσκολίες, από τον εμφύλιο μεταξύ Κόκκινων (κομμουνιστών) και Λευκών (φιλοτσαρικών), που διήρκεσε, σχεδόν, τρία χρόνια και την απόπειρα δολοφονίας του από την Φάνι Καπλάν το 1918, ως την κατεστραμμένη οικονομία της αχανούς χώρας του. Ξεπέρασε τις δυσκολίες αυτές και για να αντιμετωπίσει τους αντιπάλους του, κατέφευγε σε σκληρά μέτρα και στην καταδίωξη κάθε αντιφρονούντος. Το 1921 άρχισε να συνειδητοποιεί ότι οι σκληρές μέθοδοι του «πολεμικού κομμουνισμού» δε μπορούσαν να διατηρηθούν μετά την αποκατάσταση της ειρήνης. Η «Νέα Οικονομική Πολιτική» (ΝΕΠ), που εισηγήθηκε τον Μάρτιο του 1921, είχε ευεργετικά αποτελέσματα στην οικονομία. Το 1922, ο Στάλιν ανέλαβε Γενικός Γραμματέας του Κόμματος και συγκέντρωσε όλες τις εξουσίες στα χέρια του. Ο Λένιν προσπάθησε να σταματήσει τον Στάλιν, αλλά αρρώστησε βαριά. Στην πολιτική «διαθήκη του», υποστήριζε, πως φοβάται για τη σταθερότητα του Κόμματος υπό την ηγεσία ισχυρών, αλλά διαφορετικών προσωπικοτήτων, όπως ήταν ο Στάλιν και ο Τρότσκι. Το πρωί της 21ης Ιανουαρίου 1924 υπέστη ένα ακόμα εγκεφαλικό επεισόδιο και ο ασθενικός οργανισμός του δεν άντεξε. Πέθανε το ίδιο βράδυ στο Γκόρκι, κοντά στη Μόσχα, σε ηλικία 53 ετών.
1906: Ξεκίνησαν στην Αθήνα οι πρώτοι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες, οι οποίοι, σήμερα, δεν αναγνωρίζονται ως μέρος των επίσημων Ολυμπιακών Αγώνων. Οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 1906, γνωστοί ως Μεσοολυμπιακοί Αγώνες ή Μεσολυμπιάδα, ήταν μία διεθνής αθλητική διοργάνωση, η οποία διήρκησε 11 μέρες(22 Απριλίου – 2 Μαΐου). Δεν επρόκειτο για Ολυμπιάδα, αφού το 1906 δεν ήταν επίσημη «Ολυμπιακή χρονιά», παρά το ότι στα περισσότερα έντυπα της εποχής αναφέρονταν ως Ολυμπιακοί Αγώνες. Οι νικητές έλαβαν μετάλλια, που όμως δεν υπολογίζονται, επίσημα, από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή. Εν αντιθέσει με τους αγώνες του 1900, 1904 και 1908, η Μεσοολυμπιάδα, ήταν, άκρως, επιτυχημένη, κάτι, που αποδίδεται και στη μικρή χρονική τους διάρκεια και στο ότι δεν οργανώθηκαν, παράλληλα, με κάποια από τις Παγκόσμιες Εκθέσεις. Αυτός ο βραχύβιος θεσμός προέκυψε μετά από αίτημα της Ελλάδας, ώστε να διοργανώνονται, μόνιμα, αγώνες στην Αθήνα, στο διάστημα μεταξύ δύο διαδοχικών Ολυμπιάδων. Το αίτημα απορρίφθηκε. Οι πρώτοι Μεσοολυμπιακοί Αγώνες είχαν προγραμματιστεί για το 1901 από τη ΔΟΕ με στόχο να διεξάγονται ανάμεσα στις Ολυμπιάδες. Αυτός ήταν ένας συμβιβασμός της ΔΟΕ μετά τη μεγάλη επιτυχία των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων. Ο Πιέρ ντε Κουμπερτέν όμως ήταν αντίθετος με τη μόνιμη τέλεσή τους. Με το τέλος όμως των Αγώνων του Παρισίου, που επισκιάστηκαν από την Παγκόσμια Έκθεση, η ΔΟΕ υποστήριξε αυτή την ιδέα των Μεσοολυμπιάδων. Οι Αγώνες θα ονομάζονταν Διεθνείς Ολυμπιακοί Αγώνες και η διαφορά του με τις επίσημες Ολυμπιάδες θα ήταν η χώρα τέλεσης. Οι πρώτοι πάντα στην Ελλάδα, οι δεύτεροι κάθε τέσσερα χρόνια σε διαφορετικές πόλεις σύμφωνα με την ιδέα του Κουμπερτέν. Το 1902 όμως ήταν πολύ κοντά και οι δυσκολίες που προέκυψαν, οδήγησαν τους διοργανωτές και τη ΔΟΕ να τους μεταφέρουν το 1906. Συμμετείχαν 884 αθλητών από 20 χώρες. Για πρώτη φορά οι αθλητές, που έλαβαν μέρος ήταν εγγεγραμμένοι μέσω των εθνικών ολυμπιακών επιτροπών. Στην τελετή έναρξης, η είσοδος των αθλητών έγινε υπό τη σημαία κάθε χώρας ενώ στην τελετή λήξης έγινε για πρώτη φορά έπαρση της σημαίας για τους νικητές. Οι αθλητές διέμεναν στο Ζάππειο, που αποτέλεσε τον πρόγονο του Ολυμπιακού Χωριού.
1937: Γεννιέται στη Νέα Υόρκη, ο Jack Joseph Nicholson. Είναι Αμερικανός ηθοποιός και έχει βραβευθεί με 3 Βραβεία Όσκαρ από τις 12 φορές, που έχει προταθεί και 7 Χρυσές Σφαίρες. Τα τρία Όσκαρ τα έχει πάρει για τις ταινίες: Μίλος Φόρμαν Στη Φωλιά του Κούκου (One Flew Over the Cuckoo’s Nest, 1975, Όσκαρ Α’ ανδρικού ρόλου), το δεύτερο για την ερμηνεία του στο Σχέσεις Στοργής (Terms of Endearment, 1983, όσκαρ Β’ ανδρικού ρόλου) και το τρίτο το έλαβε για το Καλύτερα δε Γίνεται (As Good As It Gets του 1997). Η καριέρα τού ξεκίνησε με ένα μικρό ρόλο στην ταινία του Ρότζερ Κόρμαν The City Baby Killer (1958). Παράλληλα με τους μικρούς ρόλους, ασχολήθηκε και με τη συγγραφή ορισμένων ταινιών, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, ενώ εμφανίστηκε και στην τηλεόραση στο The Andy Griffith Show, σε δύο επεισόδια. Η ανοδική πορεία της σταδιοδρομίας του άρχισε με την ταινία Ξένοιαστος Καβαλάρης (Easy Rider, 1969).
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1996. Το 2014 ξεκίνησε τις σπουδές του, στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Πάντειου Πανεπιστημίου αποφοιτώντας το 2018. Τον Οκτώβριο ξεκίνησε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Νεαπόλεως Πάφου στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα "Νεότερη και Σύγχρονη Ευρωπαϊκή και Ελληνική Ιστορία". Στο OffLine Post αρθρογραφεί για τις κατηγορίες Πολιτικού και Ιστορίας.
