Της Ειρήνης Κονγκίνη,
Στις 31 Μαρτίου πραγματοποιήθηκαν στην γειτονική χώρα οι δημοτικές εκλογές τις, ο οποίες ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σίγουρα δεν τις περίμενε με ανυπομονησία καθώς τα προβλήματα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στο τουρκικό κράτος είναι αμέτρητα και ταυτόχρονα άλυτα. Όπως ήταν αναμενόμενο, λοιπόν, η πειθώ που άσκησε ο πρόεδρος στο πλήθος που τον ακολουθούσε πιστά σε κάθε του βήμα δεν φάνηκε να έπιασε τόπο καθώς τα αποτελέσματα που ανακοινωθήκαν το βράδυ εκείνης της ημέρας δεν ήταν και τόσο θετικά για τον ίδιο, πάρα τις άκοπες και αμέτρητες ομιλίες που πραγματοποίησε λίγες ημέρες πριν την έναρξη των εκλογών.
Στο προσκήνιο τώρα έρχεται ο Εκρέμ Ιμάμογλου ο οποίος αναλαμβάνει πλέον οριστικά το καθήκον του δήμαρχου για την Κωνσταντινούπολη πράγμα που αποτελεί για τον Ερντογάν μια αρκετά σοβαρή ήττα για την κυβερνητική του πορεία, ενώ παράλληλα χάνει και άλλες πόλεις όπως την Σμύρνη (καθώς από την αρχή της εκλογικής αναμέτρησης τη θεωρούσε καμένο χαρτί) αλλά και την Άγκυρα. Επομένως, αυτές οι εκλογές αποτελούν για το κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης το τέλος μιας εποχής οπού για 25 ολόκληρα δεν έχασε από την επίβλεψη του το διαμάντι της χωράς, δηλαδή την Κωνσταντινούπολη. Την αρνητική αυτή εξέλιξη τα στελέχη του ΑΚΡ δεν την άφησαν ως έχει, καθώς ζήτησαν από το Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο της Τουρκίας την ακύρωση και την επανάληψη των δημοτικών εκλογών αφού από ό,τι φαίνεται η ήττα αυτή τους κόστισε αρκετά και δεν την έχουν «χωνέψει» ακόμα, ενώ ταυτόχρονα αναφέρουν ότι στις εκλογές αυτές σημειώθηκαν διάφορες παρατυπίες… Η πρόταση αυτή όμως δεν έγινε δεκτή!
Με μια γρήγορη ματιά παρατηρούμε ότι το ΑΚΡ δέχθηκε μια γερή ήττα μετά από αρκετά χρόνια κυριαρχίας στις περισσότερες περιοχές, που για τους περισσότερους πολίτικους αρχηγούς μετράνε και με το παραπάνω. Τώρα λοιπόν ο Ερντογάν κάνει λόγο για νέα σχέδια που θα βοηθήσουν κυρίως την ανάπτυξη της χώρας και συγκεκριμένα την οικονομία της, η οποία αυτή τη στιγμή έχει μια αρκετά σοβαρή καθοδική πορεία (πτώση νομίσματος και αύξηση ανεργίας). Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι η όλη κατάσταση είναι αρκετά δύσκολο να αλλάξει και να είναι υπέρ του Ερντογάν καθώς τα περισσότερα προβλήματα της χώρας, όπως υποστηρίζει και μέρος του τουρκικού λαού, έχουν δημιουργηθεί εξαιτίας αυτού.
Επομένως ο πρόεδρος της γειτονικής χώρας θα πρέπει να κάνει υποχωρήσεις και συνεπώς να δεχθεί αυτή την ήττα; Ή να παραμείνει ανένδοτος και να αφήσει τον τουρκικό λαό να τον κατασπαράξει;
