Του Πελοπίδα-Παναγιώτη Κουλούρη,
1837: Ιδρύεται, με βασιλικό διάταγμα, το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Η ιδέα ανήκε στον Ιωάννη Καποδίστρια και υλοποιήθηκε από τον βασιλιά Όθωνα. Πρώτος χώρος στέγασής τού, ήταν η κατοικία του αρχιτέκτονα Σταμάτη Κλεάνθη, στην οδό Θόλου, στη βορειοανατολική πλευρά της Ακρόπολης. Υπήρξε το πρώτο Πανεπιστήμιο, όχι μόνο του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, αλλά και της Ανατολικής Μεσογείου. Το Οθώνειον Πανεπιστήμιον, όπως λεγόταν, πριν πάρει το σημερινό όνομα Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιον Αθηνών (1911), αποτελούνταν από τέσσερις σχολές: Θεολογίας, Νομικής, Ιατρικής και Τεχνών. Πρώτος πρύτανης ήταν ο Κωνσταντίνος Σχινάς (καθηγητής Ιστορίας 1837 – 1851). Αρχικά, το Πανεπιστήμιο διέθετε 33 τακτικούς και εκτάκτους καθηγητές, 52 φοιτητές και 75 μη εγγεγραμμένους ακροατές, ως επί το πλείστον γηραιούς φουστανελοφόρους αγωνιστές του ’21, δημόσιους υπαλλήλους και μαθητές γυμνασίου. Τέλη του 1841 ξεκίνησαν νέες τάξεις σ’ ένα νέο κτίριο, που σχεδιάστηκε από τον Δανό αρχιτέκτονα Κρίστιαν Χάνσεν, στη γνωστή οδό, πλέον, Πανεπιστημίου. Επιφανείς και απλοί Έλληνες προσέφεραν χρήματα, προκειμένου να κατασκευαστεί το κτίριο, το οποίο κόστισε 176.000 δραχμές. Ο Δήμος Αθηναίων ανέλαβε να διαμορφώσει την οδό Πανεπιστημίου, στην οποία μέχρι τότε υπήρχαν βαθιά ρυάκια και βράχοι.
1865: Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Αβραάμ Λίνκολν, το βράδυ της 14ης Απριλίου, βρισκόταν στην Washington, DC, στο θέατρο Ford. Καθώς παρακολουθούσε την παράσταση από το θεωρείο, τον πλησίασε ο Τζον Γουίλκς Μπουθ, ηθοποιός και φανατικός υποστηρικτής των Νοτίων. Τον πυροβόλησε στο κεφάλι και αμέσως μετά φώναξε στα λατινικά «Sic semper tyrannis!», (=Έτσι πάντα στους τυράννους). Ο Λίνκολν μεταφέρθηκε σε κάποιο κοντινό σπίτι σε κωματώδη κατάσταση, όπου και άφησε την τελευταία του πνοή, νωρίς το πρωί της 15ης Απριλίου. Ο Μπουθ κυνηγήθηκε από τις ομοσπονδιακές υπηρεσίες και πολιορκήθηκε σε έναν αχυρώνα στη Βιρτζίνια, για 12 μέρες, όπου και τραυματίστηκε από πυροβολισμό των αρχών, ενώ πέθανε λίγο αργότερα. Ήταν μέλος σπείρας, όπως αποδείχθηκε.
1912: Στις 14 Απριλίου 1912 (23:40), συγκρούστηκε με παγόβουνο, στο παρθενικό τού ταξίδι, το υπερωκεάνιο, Τιτανικός. Το σημείο της σύγκρουσης ήταν στο Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό, νοτιοανατολικά της Νέας Γης, οδηγώντας στο βυθό 1.500 ψυχές. Παρά τις προσπάθειες να αποφευχθεί η σύγκρουση, το μοιραίο δεν άργησε να συμβεί, καθώς είχε αναπτύξει τη μέγιστη ταχύτητα. Και αυτό, γιατί ήθελαν να φτάσουν στο λιμάνι της Νέας Υόρκης γρηγορότερα από το προκαθορισμένο. Επίσης, την εποχή αυτή, ήταν σύνηθες φαινόμενο τα πλοία να αναπτύσσουν μέγιστη ταχύτητα για να ξεπεράσουν γρήγορα την περιοχή με τα παγόβουνα. Το παγόβουνο έσκισε το κύτος του πλοίου, ξεκινώντας από την πλώρη, όπου κατέστρεψε και τα 5 στεγανά μέρη του πλοίου επιτρέποντας την εισροή υδάτων στο σκάφος. Το πλοίο είχε σχεδιαστεί έτσι ώστε ακόμα και αν πλημμύριζαν 4 στεγανά να μπορούσε να επιπλεύσει, όχι όμως και με 5. Το πλοίο ήταν από τα πρώτα που χρησιμοποίησε το σήμα κινδύνου SOS – πρότερα και αντί αυτού χρησιμοποιούνταν το CQD (CQ Distress). Στις 02:20, ο Τιτανικός βυθίστηκε. Το κύτος του πλοίου, 2 λεπτά πριν τη βύθιση, έσπασε σε 2 κομμάτια, αφού ενώ βυθιζόταν με την πλώρη προς τα κάτω και την πρύμνη προς τα πάνω, αποκόπηκε η πρύμνη, λόγω του τεράστιου βάρους του νερού στην πλώρη. Εφτακόσια άτομα βρίσκονταν στις σωσίβιες λέμβους και παρακολουθούσαν. Το ναυάγιο αυτό θεωρείται ένα από τα τραγικότερα «εν καιρώ ειρήνης». Η περισυλλογή των διασωθέντων έγινε από το πλοίο RMS Carpathia. Το ναυάγιο του Τιτανικού οδήγησε σε πολλές αλλαγές, όπως οι διάφοροι νόμοι της ναυτιλίας και έγιναν αλλαγές, κυρίως, σε θέματα σωστικών μέσων των πλοίων. Τα μέσα διάσωσης, όπως οι ναυαγοσωστικές λέμβοι, οι σωσίβιες ζώνες κ.λπ. θα έπρεπε, πλέον, να υπερκαλύπτουν το συνολικό αριθμό των επιβατών και του πληρώματος. Επίσης, ιδρύθηκε, το 1914, η υπηρεσία έγκαιρου εντοπισμού των παγόβουνων, υπό την ονομασία Διεθνής Περιπολία Πάγων.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1996. Το 2014 ξεκίνησε τις σπουδές του, στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Πάντειου Πανεπιστημίου αποφοιτώντας το 2018. Τον Οκτώβριο ξεκίνησε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Νεαπόλεως Πάφου στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα "Νεότερη και Σύγχρονη Ευρωπαϊκή και Ελληνική Ιστορία". Στο OffLine Post αρθρογραφεί για τις κατηγορίες Πολιτικού και Ιστορίας.
