Του Πελοπίδα-Παναγιώτη Κουλούρη,
1896: Στην Αθήνα, εορτάζεται η έναρξη των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, 1.500 χρόνια μετά την απαγόρευση των αρχαίων αγώνων από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Θεοδόσιο Α΄*. Τα αθλήματα, που διεξήχθησαν ήταν η Ξιφασκία, Κολύμβηση, Αντισφαίριση, Άρση Βαρών, Γυμναστική, Πάλη, Στίβος, Ποδηλασία και Σκοποβολή. Με αμφίβολη την προοπτική της αναβίωσης των Ολυμπιακών Αγώνων, λόγω της μεγάλης οικονομικής δυσπραγίας του κράτους, ο Κουμπερτέν (Γάλλος παιδαγωγός και ιστορικός. Περισσότερο γνωστός ως ο ιδρυτής και Πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και “πατέρας” των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων) και ο Βικέλας ξεκίνησαν μία εκστρατεία για να κρατήσουν ζωντανό το Ολυμπιακό κίνημα. Ο διάδοχος Κωνσταντίνος ηγήθηκε της οργανωτικής επιτροπής, όπως ανακοινώθηκε από τον Βικέλα στις 7 Ιανουαρίου 1895. Ο ενθουσιασμός του Κωνσταντίνου πυροδότησε ένα “κύμα” δωρεών από τον ελληνικό λαό, από τις οποίες κατάφερε συγκεντρώθηκαν 330.000 δραχμές. Επιπλέον, εξεδόθη ειδική σειρά γραμματοσήμων, από την οποία προέκυψαν έσοδα 400.000 δραχμών και από τις πωλήσεις των εισιτηρίων συγκεντρώθηκαν άλλες 200.000 δραχμές. Με τη μεσολάβηση του Κωνσταντίνου, ο Γεώργιος Αβέρωφ βοήθησε στην ανακατασκευή του Παναθηναϊκού Σταδίου, με κόστος 920.000 δραχμές. Στην Ελλάδα δεν υπήρχε καμία εμπειρία διοργάνωσης αγώνων και έτσι η οργανωτική επιτροπή αντιμετώπισε δυσκολίες. Στα καθήκοντα τους ήταν η θέσπιση των κανόνων των αγωνισμάτων και η πρόσκληση των αθλητών. Κάποιοι αθλητές συμμετείχαν στους Αγώνες, επειδή τυχαία βρίσκονταν στην Αθήνα εκείνη την περίοδο για διακοπές ή εργασία (κάποιοι Βρετανοί συμμετέχοντες εργάζονταν στη Βρετανική πρεσβεία). Φυσικά, Ολυμπιακό χωριό δεν υπήρχε και οι αθλητές πλήρωσαν μόνοι τους τα έξοδα διαμονής τους. Ο πρώτος κανονισμός, που ψηφίστηκε από τη ΔΟΕ το 1894, επέτρεπε μόνο σε ερασιτέχνες αθλητές να συμμετάσχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Εξαίρεση αποτέλεσαν τα αγωνίσματα της ξιφασκίας, ενώ σχεδόν όλα τα υπόλοιπα διεξήχθησαν με ερασιτεχνικούς κανόνες. Οι κριτές έφεραν τα ίδια ονόματα όπως και στην αρχαιότητα: Αλυτάρχης, Έφοροι, Ελλανοδίκες.
* Σύμφωνα με έρευνες νεωτέρων βυζαντινολόγων (Howell, Robinson κ.ά.· βλ. και Κορομηλά Μαριάννα, «Εν τω Σταδίω»), όμως, δεν απαγόρευσε ο Μέγας Θεοδόσιος τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά απλώς απαγόρευσε τις θυσίες κατά την διάρκειά τους. Μάλιστα, οι Αγώνες συνεχίστηκαν για περίπου 30 χρόνια ακόμη και ο λόγος που έσβησαν (όχι διεκόπησαν – οι συγκεκριμένοι ιστορικοί ομιλούν για φθορά και σβήσιμο) ήταν η έλλειψη χρημάτων (χορηγών) και κάποιες φυσικές καταστροφές, όπως η πυρκαγιά στον ναό της Ολυμπίας.
1917: Οι Ηνωμένες Πολιτείες κηρύσσουν τον πόλεμο στη Γερμανία. Στις 7 Μαΐου του 1915, Ο κυβερνήτης του γερμανικού υποβρυχίου U-20, Walther Schwieger, βυθίζει το πλοίο Lusitania, το οποίο, μεταξύ των άλλων, μετέφερε 124 Αμερικάνους. Ύστερα από πρόταση των Βρετανών, το πλοίο μετέφερε λαθραία πολεμικό υλικό σε κάθε του ταξίδι από τις ΗΠΑ προς την Αγγλία. Η ουδετερότητα των Αμερικανών στον πόλεμο, αλλά και οι πολυάριθμοι επιβάτες, αποτελούσαν εγγύηση κατά μιας τορπιλικής επίθεσης. Η πίεση της αμερικανικής κοινωνίας για έξοδο της χώρας στον πόλεμο, είχε αποτελέσματα. Στις 2 Φεβρουαρίου 1917, μετά από περίπου δυο χρόνια πολέμου, οι ΗΠΑ διέκοψαν τις διπλωματικές σχέσεις με τη Γερμανική και την Αυστριακή Αυτοκρατορία και μπήκαν στον υποβρυχιακό πόλεμο. Ο Πρόεδρος Ουίλσον επέμενε στην ένοπλη ουδετερότητα αλλά η Γερμανία ανήγγειλε, πως τα υποβρύχιά της θα βυθίζουν χωρίς προειδοποίηση όποιο πλοίο έμπαινε στις προκαθορισμένες περιοχές. Στις 6 Απριλίου του 1917, οι ΗΠΑ μπήκαν στον πόλεμο.
1941: Η Γερμανία αποφασίζει να εισβάλλει στην Ελλάδα μέσω Βουλγαρίας και Γιουγκοσλαβίας. Η εισβολή αυτή συνέβη με βάση δύο επιχειρήσεις της Ναζιστικής Γερμανίας, από τη μία με την «Επιχείρηση Μαρίτα» (επιχειρήσεις στην ηπειρωτική Ελλάδα) και με την «Επιχείρηση Ερμής», (αεραπόβαση και κατάληψη της Κρήτης) γνωστότερη ως «Μάχη της Κρήτης». Η γερμανική εισβολή στην Ελλάδα υπαγορεύθηκε, από τη μία, από το «Χαλύβδινο Σύμφωνο», μετά και την αποτυχημένη ιταλική εαρινή επίθεση και αφετέρου από την παρουσία βρετανικών στρατευμάτων στην Ελλάδα, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν απειλή για τα μετόπισθεν της Γερμανίας, στην σχεδιαζόμενη επίθεση κατά της ΕΣΣΔ, γνωστή ως «Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα». Η γερμανική εισβολή στην Ελλάδα αποτέλεσε τμήμα των επιχειρήσεων στη Μεσόγειο και ειδικά της Βαλκανικής Εκστρατείας. Για την Ελλάδα ήταν συνέχεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου, που είχε ξεκινήσει την 28η Οκτωβρίου 1940. Δύο γερμανικά σώματα στρατού έβαλαν κατά των ελληνικών θέσεων στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη. Παρά τον ηρωισμό των Ελλήνων, η μάχη διήρκεσε, μόλις, τέσσερις μέρες, καθώς η γερμανική επίθεση μέσω Γιουγκοσλαβίας επικράτησε των ελληνικών θέσεων άμυνας και απειλούσε τα μετόπισθεν των ελληνικών στρατευμάτων. Στις 9 Απριλίου παραδόθηκαν τα ελληνικά στρατεύματα στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη με τους Γερμανούς να εκφράζουν τον θαυμασμό τους για την ανδρεία και μαχητικότητα των Ελλήνων.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1996. Το 2014 ξεκίνησε τις σπουδές του, στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Πάντειου Πανεπιστημίου αποφοιτώντας το 2018. Τον Οκτώβριο ξεκίνησε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Νεαπόλεως Πάφου στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα "Νεότερη και Σύγχρονη Ευρωπαϊκή και Ελληνική Ιστορία". Στο OffLine Post αρθρογραφεί για τις κατηγορίες Πολιτικού και Ιστορίας.
