Του Βασίλη Καραγκούνη,
Μία εικόνα λένε «χίλιες λέξεις», άρα πολλές εικόνες χιλιάδες λέξεις. Αυτή η φράση μπορεί να αποδώσει τα μηνύματα που εξέπεμψε το έκτακτο συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής στις 30 και 31 Μαρτίου στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Ένα συνέδριο που έδωσε το αναγκαίο οξυγόνο που χρειαζόταν τους τελευταίους μήνες ο νέος φορέας της Κεντροαριστεράς. Ήταν ένα συνέδριο με τα όλα του. Ομιλίες, εκλογή οργάνων και μια εκδήλωση τιμής στα εκατό χρόνια από την γέννηση του ηγέτη του ΠΑΣΟΚ και της δημοκρατικής παράταξης, Ανδρέα Παπανδρέου.
Άπαντες παρόντες, μετά από χρόνια και πολλές συγκρούσεις και διαμάχες, στην πρώτη σειρά του αγώνα του Κινήματος. Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και του Κινήματος Αλλαγής, Φώφη Γεννηματά, οι πρωθυπουργοί Κώστας Σημίτης και Γιώργος Παπανδρέου, ο πρώην πρόεδρος Βαγγέλης Βενιζέλος, καθώς και πάρα πολλά στελέχη του Ποταμιού και της ΔΗΜΑΡ που δεν ακολούθησαν τις ηγεσίες τους στο παιχνίδι της διάσωσης του ΣΥΡΙΖΑ. Μαζί τους και ιστορικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ όπως ο επί σειρά ετών Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων Απόστολος Κακλαμάνης, που θέλησαν με την παρουσία τους να καταστήσουν σαφές προς κάθε κατεύθυνση ότι θα δώσουν και πάλι τη μάχη για την επιστροφή της Παράταξης. Δίπλα τους και η νέα γενιά του Κινήματος, η οποία από πολύ νωρίς μπήκε στα βαθιά. Όμως τόσο ο Γραμματέας του Κινήματος Μανώλης Χριστοδουλάκης, όσο και ο εκπρόσωπος τύπου Παύλος Χρηστίδης με τη δυναμική τους πολιτική δράση στέλνουν ένα μήνυμα όχι απλά ανανέωσης, αλλά και ένα μήνυμα πως η νέα γενιά του Κινήματος βρίσκεται ήδη στην πρώτη γραμμή της μάχης.
Σε αυτό το συνέδριο ακούστηκαν πολλά, διαφορετικές αντιλήψεις υπάρχουν και πρέπει να υπάρχουν στα δημοκρατικά και προοδευτικά κόμματα, αυτό άλλωστε είναι και ένα στοιχείο της ταυτότητάς τους, που τα διαφοροποιεί από τα κόμματα της δεξιάς και της πραγματικής αριστεράς. Παρά τις διαφορετικές αναγνώσεις του σήμερα, κοινή συνισταμένη όλων, η ενότητα του χώρου της δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης και ο διμέτωπος αγώνας κατά των δυο μονομάχων του υβριδικού δικομματισμού. Ο πρόεδρος Κώστας Σημίτης το κατέστησε αυτό σαφές, κόντρα στην παραφιλολογία ορισμένων κέντρων, βάζοντας το Κίνημα Αλλαγής τόσο απέναντι στη Νέα Δημοκρατία όσο και στον ΣΥΡΙΖΑ.
Στο ΣΕΦ οι σύνεδροι του Κινήματος έδωσαν και την απάντηση σε εκείνους που βιαστικά προκαταλαμβάνουν την ετυμηγορία του ελληνικού λαού στις εθνικές εκλογές. Η απόφαση ήταν ξεκάθαρη. Το ενδεχόμενο συγκυβέρνησης θα το αποφασίσει η βάση του Κινήματος είτε μέσω εσωκομματικού δημοψηφίσματος είτε μέσω του διαρκούς συνεδρίου, σύμφωνα με το καταστατικό. Μια απόφασή που δυσαρέστησε ορισμένους, ωστόσο κινείται σε μια κατεύθυνση, την οποία τα περισσότερα σοσιαλιστικά κόμματα στην Ευρώπη υιοθετούν, όπως για παράδειγμα το SPD στη Γερμανία. Συνεπώς, λάθη και παραλείψεις που πλήγωσαν τη βάση του Κινήματος στο παρελθόν δε θα επαναληφθούν και στο μέλλον.
Πέραν όμως της απόφασης του συνεδρίου που στην ουσία έκανε δεχτή την εισήγηση της Φώφης Γεννηματά, η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής έθεσε σε συνέντευξή της στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ και τους βασικούς απαράβατους όρους μιας μετεκλογικής συνεργασίας. Θα πρόκειται για μια προγραμματική συνεργασία που θα κινείται σε δύο άξονες. Ο πρώτος θα αφορά τη μάχη που θα δοθεί στις Βρυξέλλες με τους εταίρους μας, για τον επανακαθορισμό των πρωτογενών πλεονασμάτων και την μετατροπή του υπερ-ταμείου, από ταμείο ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας με υπογραφή ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, σε ένα ταμείο αξιοποίησης αυτής της περιουσίας, όπου ένα μεγάλο μέρος των εσόδων του θα πηγαίνει στην λειτουργία του ασφαλιστικού συστήματος. Ο δεύτερος άξονας αφορά τη μάχη στο εσωτερικό, με τους τομείς της κοινωνικής πολιτικής και δικαιοσύνης και της οικονομικής ανάπτυξης των πολλών να συμπυκνώνει τους στόχους του Σχεδίου Ελλάδα που επεξεργάζεται συστηματικά το Κίνημα Αλλαγής.
Πίσω στα όσα διαδραματίστηκαν το διήμερο στο ΣΕΦ, αξίζει να σχολιάσει κάποιος το πως ψήφισαν οι σύνεδροι του Κινήματος στην εκλογή για την ανάδειξη της νέας Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής, η οποία είναι το βασικό καθοδηγητικό όργανο του ενιαίου πλέον φορέα. Η πρωτιά του διδύμου Χριστοδουλάκης – Χρηστίδης, καθώς και η εκλογή πολλών νέων ανθρώπων σε συνδυασμό με την συμμετοχή προσώπων ικανών και με πολλά χρόνια παρουσίας στο χώρο σηματοδοτεί την πραγματική αλλαγή και μετεξέλιξη του Κινήματος Αλλαγής. Δεν είναι μόνο το ΠΑΣΟΚ , ούτε το ΚΙΔΗΣΟ, αλλά είναι όλοι μαζί. Και είναι μαζί, όχι γιατί κάποιος τους διόρισε, αλλά γιατί όλους μαζί τους επέλεξαν να προχωρήσουν οι αντιπρόσωποι των χιλιάδων μελών του Κινήματος που συμμετείχαν στις εκλογές συνέδρων.
Το στοίχημα του Κινήματος Αλλαγής μετά το συνέδριο είναι εάν τελικά όλα αυτά τα μηνύματα θα πιάσουν τόπο. Εάν αυτή η ενότητα που με κόπο δημιουργήθηκε όχι μόνο θα κρατήσει, αλλά θα παίξει και καταλυτικό ρόλο στον πολλαπλασιασμό των δυνάμεων του. Εάν η συγκίνηση στην εκδήλωση για τον Ανδρέα Παπανδρέου θα γίνει πείσμα και πίστη να επιστρέψει η παράταξη εκεί που ανήκει, στο να είναι πρωταγωνιστής των εξελίξεων. Το μόνο σίγουρο είναι πως ο πράσινος ήλιος του Μάνου Λοϊζου κατάφερε να αφυπνίσει τους οπαδούς του Κινήματος. Το μέλλον θα δείξει πόσο ψηλά θα σηκωθεί ο ήλιος.
