Του Παναγιώτη-Ευστάθιου Παπαδόπουλου,
Το 2019 είναι χωρίς αμφιβολία μία χρονιά αφιερωμένη στη πολιτική ζωή του τόπου. Ωστόσο, παρά τις πολλές εκλογικές αναμετρήσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε σαν χώρα και σαν λαός ίσως η πιο σημαντική εκλογική μάχη να μην δοθεί μέσα σε αυτό το έτος. Το 2020 ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας ολοκληρώνει τη θητεία του και βάση των σχετικών άρθρων του Συντάγματος η Ελληνική Βουλή θα κληθεί να εκλέξει τον επόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Αν και ακόμα είναι πολύ νωρίς, καθώς δεν μπορούμε να γνωρίζουμε από πόσα, αλλά και από πια κόμματα θα αποτελείται η επόμενη βουλή πολλά σενάρια έχουν αρχίσει να κυκλοφορούν, μετατρέποντας την εκλογική διαδικασία σε ένα πολύ δυνατό παιχνίδι.
Ωστόσο, με τα σημερινά δεδομένα κανένα από τα κόμματα εντός και εκτός της βουλής, αλλά και κανένας άλλος φορέας δεν αναφέρεται σε μία ριζική αναθεώρηση του Συντάγματος και κατά συνέπεια όλων των άρθρων που αναφέρονται στα καθήκοντα, ρόλο και αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Στην παρούσα φάση, ο ρόλος του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι καθαρά τυπικός και δεν έχει βαρύνουσα σημασία. Το ίδιο ισχύει και για τα καθήκοντά του, καθώς αυτά περιορίζονται στο να εκπροσωπεί τη χώρα στο εξωτερικό, να είναι αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων, να ορκίζει τον πρωθυπουργό, καθώς και να διορίζει την κυβέρνηση έπειτα από πρόταση του πρωθυπουργού. Το ίδιο συμβαίνει και με την παύση και διάλυση της βουλής. Όσο αφορά την υπογραφή των νομοσχεδίων μπορεί να μπλοκάρει σε πρώτη φάση κάποιο νομοσχέδιο με την μη υπογραφή, ωστόσο την δεύτερη φορά είναι υποχρεωμένος να το δεχτεί. Η τυπικότητα αυτή του ρόλου του Προέδρου της Δημοκρατίας θα πρέπει να αντικατασταθεί με την χορήγηση ουσιαστικών αρμοδιοτήτων στο πρόσωπό του.
Με τα σημερινά δεδομένα σε ό,τι αφορά το πρόσωπο του Προέδρου τα πολιτικά κόμματα της χώρας κατά πλειοψηφία συμφωνούν μόνο στην αλλαγή του αριθμού των βουλευτών που πρέπει να ψηφίσουν προκειμένου να εκλεγεί. Αρχικά, ο Πρόεδρος θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να υπογράφει κάποιο νομοσχέδιο, όταν εκείνος το θεωρήσει ωφέλιμο για το λαό, αλλά και να ανατρέψει κάποιο άλλο, εφόσον δεν κριθεί ικανοποιητικό και δεν υπάρξει βελτίωσή του από τη μεριά της κυβέρνησης και κατά συνέπεια του αρμόδιου υπουργού.
Επιπρόσθετα, δεδομένου ότι αποτελεί σύμβολο της Δημοκρατίας το πιο σωστό θα ήταν να υπάρχει απευθείας εκλογή από τον λαό και όχι με έμμεσο τρόπο διαμέσου της Βουλής. Η εκπροσώπηση στο εξωτερικό θα πρέπει να έχει πιο αυστηρό χαρακτήρα με τη συμμετοχή και του Προέδρου σε διαπραγματεύσεις που αφορούν σοβαρά θέματα της χώρας. Τέλος, τόσο ο πρωθυπουργός της χώρας όσο και η κυβέρνησή της θα πρέπει ανά τακτά χρονικά διαστήματα να ελέγχονται από τον Πρόεδρο για το έργο και τις υπηρεσίες που έχουν παράξει και να αξιολογούνται αναλόγως.
Συμπερασματικά λοιπόν, σε μια περίοδο όπου η χώρα μας μάχεται για να ορθοποδήσει και να γνωρίσει το δρόμο της ανάπτυξης θα πρέπει να μας απασχολούν και ζητήματα όπως αυτό. Σαν κράτος και σαν λαός θα πρέπει να αναζητούμε, αλλά και να προχωράμε σε μεταρρυθμίσεις σωστές με σκοπό να υπάρξει η επιθυμητή από όλους ανάπτυξη τόσο στο οικονομικό ζήτημα όσο και ζητήματα που αφορούν την οργάνωση του κράτους. Μέσα σε αυτές τις μεταρρυθμίσεις συγκαταλέγεται και η αναθεώρηση του Συντάγματος με σκοπό να δοθούν περισσότερες αρμοδιότητες σε πρόσωπα κλειδιά όπως αυτό του Προέδρου της Δημοκρατίας για έλεγχο τόσο των εσωτερικών όσο και των εξωτερικών παραγόντων της χώρας, αλλά και για ενδυνάμωση του πολιτεύματος με κύριο χαρακτηριστικό την δημοκρατία, η οποία απορρέει από το λαό.
Απόφοιτος του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα από το ίδιο τμήμα σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Νεάπολις-Πάφου στην Παγκόσμια Πολιτική Οικονομία με ειδίκευση στη Διεθνή Επιχειρηματικότητα. Ανάμεσα στα ενδιαφέροντα του για μελέτη συγκαταλέγονται θέματα αμερικανικής πολιτικής, περιφερειακής ανάπτυξης καθώς και ζητήματα πολιτικής οικονομίας και κοινωνίας. Έχει συμμετάσχει σε προσομοιώσεις και έχει παρακολουθήσει πολλά επιστημονικά συνέδρια. Εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα και συγκεκριμένα στον τουριστικό κλάδο.
