Του Νίκου Βασιλόπουλου,
Πριν λίγο καιρό, έγινε γνωστό ότι οι φοιτητικές εκλογές θα διεξαχθούν στις 10 Απριλίου. Αυτό μαζί με το 2019 που είναι ένα έτος εκλογών καθιστούν ώριμο το κλίμα, για να τεθούν τα προβλήματα των φοιτητών στο επίκεντρο των συζητήσεων.
Τα πανεπιστήμια σήμερα ασφυκτιούν από την έλλειψη ενδιαφέροντος από μεριάς της πολιτείας. Πολλά τμήματα υπολειτουργούν, καθώς δεν τους παρέχεται η απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή για να λειτουργήσουν, κτήρια κρίνονται ακατάλληλα για την διδακτική διεργασία και διενεργείται εντός και εκτός του πανεπιστημίου στα όρια της εγκληματικότητας. Όλα αυτά σκιαγραφούν ένα σκηνικό αποσύνθεσης των πανεπιστημίων.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η οικονομική κρίση επιβαρύνει την πραγματική δωρεάν εκπαίδευση για όλους. Πιο συγκεκριμένα, ένα αρκετά μεγάλο ζήτημα είναι η δωρεάν μετακίνηση των φοιτητών από και προς τους χώρους του πανεπιστημίου, ένας στόχος που αν επιτευχθεί θα βοηθήσει πολλούς φοιτητές αφενός να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους και αφετέρου να παραμείνουν στις πόλεις στις οποίες πέρασαν.
Πώς το καταλαβαίνουμε αυτό; Για τον απλούστατο λόγο ότι πολλοί φοιτητές, όπως είναι λογικό, τις πρώτες μέρες του πανεπιστημίου πηγαίνουν στη σχολή για να γνωρίσουν νέα άτομα και να δουν πως λειτουργούν τα πράγματα. Ωστόσο, πολλοί από αυτούς τις επόμενες εβδομάδες ή και μήνες δεν εμφανίζονται στο πανεπιστήμιο. Δεν εμφανίζονται όχι γιατί ζουν τη μεγάλη «Φοιτητική Ζωή», αλλά επειδή δεν είναι καν στις πόλεις που πέρασαν για να σπουδάσουν. Είναι πραγματικά σοβαρό το γεγονός ότι πολλοί φοιτητές σήμερα αναγκάζονται να γυρίσουν στις πόλεις διαμονής τους εγκαταλείποντας τις πόλεις που σπουδάζουν σε πολύ καλά πανεπιστήμια, επειδή οι γονείς τους δεν μπορούν οικονομικά να ανταπεξέλθουν.
Και ποιος μπορεί να τους κατηγορήσει;
Όταν πας σε μία πόλη να σπουδάσεις όπου η πλατφόρμα Airbnb οργιάζει και καθιστά αδύνατη την ευελιξία των τιμών ενοικίου, οι οποίες σε ελάχιστες περιπτώσεις πέφτουν κάτω από τα 250 ευρώ.
Όταν πληρώνεις την μετακίνησή σου από και προς τους χώρους του πανεπιστημίου
Όταν η σπουδή στην επαρχία έχει καταντήσει είδος πολυτελείας.
Τότε καταλαβαίνεις ότι κάτι πάει λάθος.
Γιατί αν επιτύχουμε την δωρεάν μεταφορά των φοιτητών αυτόματα θα σημάνει 35 ευρώ τον μήνα παραπάνω στην τσέπη του φοιτητή στο Ρέθυμνο, 40 ευρώ τον μήνα παραπάνω για τον φοιτητή στη Πάτρα και αντίστοιχα σε όλες τις πόλεις όπου σπουδάζουν φοιτητές σε όλη τη χώρα.
Είναι ένα μέτρο ουσίας που δυστυχώς αδυνατούν να καταλάβουν κάποιοι συντηρητικοί κύκλοι μέσα στους χώρους του πανεπιστημίου. Σε αυτούς λέμε ότι πρώτο μας μέλημα είναι τα συμφέροντα των φοιτητών.
Έχει έρθει η ώρα να αποτελέσουν αυτές οι φοιτητικές εκλογές αιτία ουσιαστικού παραγωγικού διαλόγου.
Είναι πρωτοετής φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, ενώ ασχολείται ενεργά με το φοιτητικό κίνημα και αποτελεί μέλος του Κινήματος Μαθητών.
