Της Ευγενίας Κολοβού,
Τον Μάρτιο ο καιρός σιγά-σιγά ανοίγει, όπως και οι καρδιές μας για να υποδεχτούν το μεγαλείο της φύσης που ακούραστα κάθε χρόνο κάνει τον κύκλο της. Βέβαια, προκειμένου να απολαύσεις στο εκατό τοις εκατό όσα απλόχερα σου προσφέρει η εποχή αυτή, δεν έχεις παρά να «πάρεις τα βουνά». Βόρεια της πρωτεύουσας, σε υψόμετρο 1.400 μέτρων περίπου απαντάται το βουνό της Πάρνηθας με την πλούσια χλωρίδα και πανίδα του ομώνυμου Εθνικού Δρυμού.
Πέρα από το ορεινό οικοσύστημα όμως, υπάρχουν κι άλλοι διάσημοι θρύλοι που καθιστούν την Πάρνηθα ένα ενδιαφέρον ανοιξιάτικο προορισμό.
Αν θες να σχεδιάσεις μια εκδρομή μακριά από το πολύβουο κέντρο της Αθήνας και να απολαύσεις καθαρό οξυγόνο, μπορείς να επισκεφτείς τα καταφύγια «Φλαμπούρι» και «Μπάφι». Σε μικρή απόσταση μεταξύ τους, τα δύο αυτά καταφύγια προσφέρουν ζεστή φιλοξενία στους ταξιδιώτες, οι οποίοι μπορούν να γευτούν τα υπέροχα πιάτα της παραδοσιακής τους κουζίνας, ατενίζοντας από ψηλά όλο το λεκανοπέδιο της Αττικής. Η διανυκτέρευση μέσα στο ελατόδασος είναι επίσης εφικτή σε έναν από τους άνετους ξενώνες των προορισμών αυτών. Η πεζοπορία, η ποδηλασία, η ορειβασία, η διάσχιση του φαραγγιού και τα παιχνίδια δεξιοτήτων είναι μερικές από τις δραστηριότητες που μπορεί κανείς να ευχαριστηθεί παρέα με τους φίλους ή την οικογένεια του.
Επτά λεπτά με τελεφερίκ θα χρειαστείς συνολικά για να ανέβεις στην κορυφή της Πάρνηθας, προκειμένου να φτάσεις στο γνωστό «Regency Casino Mont Parnes». Πρόκειται για μία όμορφη διαδρομή με πανοραμική θέα, λίγα μέτρα πάνω από το καταπράσινο δάσος του βουνού. Προϋπόθεση για να εισέλθεις στον κύριο χώρο του καζίνο είναι να έχεις κλείσει τα 21 χρόνια και να είσαι ευπρεπώς ντυμένος, ανεξάρτητα από το ότι θα σε «γδύσουν» στη συνέχεια. Αν νιώθεις ότι η τύχη είναι με το μέρος σου, μπορείς να επιδοθείς στη Ρουλέτα, το Blackjack ή το Poker και ο Θεός μαζί σου (!) Παρόλα αυτά, είναι μια εμπειρία που σίγουρα θα σου χαρίσει πολλές ιστορίες για να διηγείσαι.
Όσοι είστε λάτρεις του μυστηρίου και των ιστοριών τρόμου επιβάλλεται να περάστε από το περιβόητο σανατόριο που κάποτε λειτουργούσε ως αντιφυματικό θεραπευτήριο. Από το 1912, χιλιάδες αθηναίοι είχαν φιλοξενηθεί στον χώρο προκειμένου να γιατρευτούν, μεταξύ τους και ο σπουδαίος ποιητής Γιάννης Ρίτσος.
Ωστόσο, μετά την ανακάλυψη της πενικιλίνης, το σανατόριο παρήκμασε και λίγο αργότερα μετατράπηκε στο ξενοδοχείο ονόματι «Ξενία» υπ ό την διεύθυνση του ΕΟΤ. Τελευταίος σταθμός πριν την οριστική εγκατάλειψη του ήταν η λειτουργία του ως Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων μέχρι το 1985. Από τότε, η φθορά του χρόνου και η καταστροφική φωτιά του 2007 έχουν φέρει το κτήριο στην παρούσα κατάσταση. Οι φήμες βέβαια για τις ψυχές που στοιχειώνουν τον τόπο και τις τελετές μαύρης μαγείας που τάχα επιχειρούνται στο εσωτερικό δεν έχουν τελειωμό.
Ακριβώς απέναντι, συναντά κανείς το «Πάρκο των Ψυχών» που αποτελείται από ξύλινα γλυπτά ανθρώπων, τα οποία συμβολίζουν τους ασθενείς που έχασαν την μάχη της ζωής στο σανατόριο. Παράλληλα, υπενθυμίζουν την θλιβερή καταστροφή που υπέστη το βουνό μετά την πυρκαγιά των προηγούμενων ετών.
Σε αυτό το σημείο, αξίζει να δούμε μέσα από τα μάτια του ποιητή (που όντας ήδη άρρωστος), αντιλαμβάνεται με τέτοια αισιοδοξία τις ομορφιές της φύσης και της ζωής, όπως κανένας άλλος…
Απόσπασμα από την Εαρινή Συμφωνία:
Καλοί μου άνθρωποι/ πως μπορείτε /να σκύβετε ακόμη; Πώς μπορείτε/ να μην χαμογελάτε; -Ανοίχτε τα παράθυρα -Νίβομαι στο φως /βγαίνω στον εξώστη /γυμνός /ν’ αναπνεύσω βαθιά/ τον αιώνιο αγέρα /με τ’ αδρά μύρα /του νοτισμένου δάσους/ με την αλμύρα της απέραντης θάλασσας. -Αστράφτει ο κόσμος ακούραστος. Κοιτάχτε.
