Της Στέλλας Γαβαλά,
Είναι πλέον γνωστό γεγονός πως το πλαστικό, με διάφορους τρόπους, βλάπτει το περιβάλλον, κυρίως γιατί σαν υλικό είναι ανθεκτικό και δεν εξαφανίζεται για πολλά χρόνια, είτε πεταχτεί στην στεριά ή σε υδάτινους τόπους. Η πιο γνωστή δράση για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος είναι η πρόσφατη αντικατάσταση πλαστικών καλαμακίων με χάρτινα σε διάφορες χώρες, κυρίως σε μαγαζιά και εστιατόρια. Τα θετικά αποτελέσματα αυτής της δράσης αναμένουν να φανούν στο μέλλον, το σίγουρο είναι όμως ότι η χρήση πλαστικού συνεχίζει να βλάπτει.
Λίγες ημέρες πριν ξεβράστηκε στις ακτές των Φιλιππινών μια φάλαινα, η αιτία θανάτου δυστυχώς πολύ κοινή σε θαλάσσια ζώα: σαράντα κιλά πλαστικές σακούλες βρέθηκαν στο στομάχι της, που την οδήγησαν σε γαστρικό σοκ σύμφωνα με ειδικούς. Στο νησί Μιντανάο της χώρας πραγματοποίησαν την νεκροψία εθελοντές και υδροβιολόγοι, οι οποίοι σοκαρισμένοι ανακάλυψαν περισσότερες από 80 πλαστικές σακούλες μέσα της. Σύμφωνα με αναρτήσεις τους στο Facebook, πρόκειται για την μεγαλύτερη ποσότητα πλαστικού που έχει βρεθεί σε φάλαινα. Το γεγονός αυτό καλεί για άλλη μια φορά λήψη μέτρων προκειμένου να σταματήσουν οι άνθρωποι να βλέπουν τους ωκεανούς ως χωματερές.
Δυστυχώς, η χρήση πλαστικών μιας χρήσης εξακολουθεί να είναι αχαλίνωτη, ειδικά στη νοτιοανατολική Ασία. Σε χώρες όπως Κίνα, Ταϊλάνδη, Ινδονησία και Βιετνάμ, το πλαστικό που καταλήγει σε ωκεανούς είναι περισσότερο απ’ότι σ’ όλες τις άλλες χώρες του κόσμου μαζί, σύμφωνα με μια έκθεση του 2017 της Υπηρεσίας Περιβαλλοντικής Προστασίας. Αυτό σημαίνει πως σε αυτές τις χώρες ειδικά πρέπει να αναδειχθεί περισσότερο το πρόβλημα για να ληφθούν τα σωστά μέτρα.
Σύμφωνα με τον υδροβιολόγο Ντάρελ Μπλάτσλει, κατά την δεκαετία που εξετάζει νεκρές φάλαινες και δελφίνια, διαπιστώθηκε ότι 57 από αυτά είχαν πεθάνει, λόγω της μεγάλης ποσότητας πλαστικού που είχε βρεθεί στα στομάχια τους. Είναι τραγικό το πώς η ανθρωπότητα σκάβει τον λάκκο της με τα προβλήματα που δημιουργούμε, είναι όμως εξίσου τραγικό, αν όχι περισσότερο, να παρασέρνουμε τα διάφορα είδη ζώων, ειδικά αυτά που είναι είδη υπό εξαφάνιση, και να τα οδηγούμε στον θάνατό τους για δικά μας λάθη, όπως αυτή τη φάλαινα.
Σύμφωνα με έκθεση του Παγκόσμιου Ταμείου για την Φύση (WWF), η παγκόσμια κρίση πλαστικής ρύπανσης θα συνεχίσει να υπάρχει αν δεν υπάρξει συλλογική δράση από όλους όσους εμπλέκονται στην παγκόσμια αλυσίδα αξίας πλαστικών. Και οι καταναλωτές, αλλά και το σύστημα διαχείρισης των απορριμάτων ευθύνονται βαριά. Μέσα σε αυτό ανήκουν όχι μόνο απλοί άνθρωποι, αλλά ολόκληρες κυβερνήσεις, επιχειρήσεις και βιομηχανίες διαχείρισης αποβλήτων. Αυτός είναι ο λόγος που όταν πιέζουμε μόνο τους τελικούς χρήστες να χρησιμοποιούν χάρτινα καλαμάκια αντί για πλαστικά και να κάνουν ανακύκλωση στο σπίτι τους, δίνουμε μόνο μια μικρή και προσωρινή λύση. Αντιθέτως, πρέπει να στοχέψουμε στη ρίζα του προβλήματος, ουσιαστικά να αναδιοργανωθεί ο τρόπος που δουλεύουν οι κυβερνήσεις και οι διάφορες βιομηχανίες, έτσι ώστε να φανούν θετικά αποτελέσματα. Ειδάλλως, μέχρι το 2030 αναμένεται τα πλαστικά απόβλητα να φτάσουν τους 300 εκατομμύρια τόνους, με καταστροφικές συνέπειες σε οικισμούς και σε είδη της άγριας ζωής.
Γεννημένη και μεγαλωμένη στην Αθήνα, είναι απόφοιτη της Σχολής Μωραΐτη. Σπουδάζει Business Management στο Λονδίνο, όπου και μένει τα τελευταία χρόνια. Ευαισθητοποιημένη για περιβαλλοντικά ζητήματα, αρθρογραφεί σχετικά με αυτά στο Ελεύθερο του OffLine Post.
