Της Χριστιάνας Ράσα,
Η προσπάθεια του προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Vladimir Putin, να προβάλλει την ισχύ της χώρας του προκειμένου να προσελκύσει ξένους επενδυτές αλλά και να αυξήσει την επιρροή της στα διεθνή δρώμενα, δεν είναι κρυφή. Ωστόσο, έχουν ήδη περάσει πέντε χρόνια από την επιβολή της πρώτης φάσης των κυρώσεων στην χώρα από την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, με την τιμή του πετρελαίου να πέφτει από τα 100 δολάρια το βαρέλι στα 30 και την αδυναμία των ρωσικών επιχειρήσεων να επενδύσουν. Το ρούβλι φαίνεται να έχει βουλιάξει και παρά τις δηλώσεις του προέδρου Putin ότι η οικονομία σταθεροποιείται και μόνο ανάπτυξη προβλέπεται για την χώρα, η πραγματική ανάπτυξη που προβλέπεται τα επόμενα χρόνια θα είναι ελάχιστη, γεγονός που καθιστά τις δηλώσεις του προέδρου ουτοπικές.
Την αργή ανάπτυξη της χώρας μαρτυρεί και το εσωτερικό της, με την ηλικία συνταξιοδότησης και την φορολογία να ανεβαίνουν. Βέβαια, κάθε άλλο παρά δύσκολο είναι για την Ρωσία να κατηγορήσει για ακόμη μια φορά εξωτερικούς παράγοντες. Στην προκειμένη, οι κακοί της υπόθεσης φαίνεται να είναι η Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες που με τις κυρώσεις που επιβάλουν «σαμποτάρουν» την Ρωσική Ομοσπονδία. Μια πολύ βολική δικαιολογία θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς, για μία κατάσταση που οι λόγοι πρόκλησης της σίγουρα δεν μπορούν να απλοποιηθούν κατά αυτόν τον τρόπο. 
Στην προσπάθεια του προέδρου Putin για την προσέλκυση επενδυτών βρίσκεται η Μεγάλη Βρετανία. Σε συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στη Ρωσία με αντιπροσώπους του επιχειρηματικού κόσμου της Βρετανίας που δραστηριοποιούνται στη χώρα, ο Ρώσος πρόεδρος ζήτησε την επένδυση σε πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων ύψους δισεκατομμυρίων δολαρίων υποστηρίζοντας ότι είναι μια ευκαιρία και για τους ίδιους τους επενδυτές οι οποίοι μπορούν εξίσου να επωφεληθούν βοηθώντας ταυτόχρονα στην ανάπτυξη της Ρωσίας.
Πόσο εύκολο είναι ωστόσο για τους Βρετανούς επενδυτές να δείξουν εμπιστοσύνη σε ένα τόσο μεγαλεπήβολο σχέδιο; Ήδη ο Ρώσος πρόεδρος έχει αρχίσει να χάνει την εμπιστοσύνη των ίδιων των πολιτών του. Το 2014 η δημοτικότητα του προέδρου ανέβηκε στο 80% με την προσάρτηση του ουκρανικού εδάφους της Κριμαίας, με το ποσοστό αυτό των Ρώσων να θεωρούν κατάλληλο τον Putin για πρόεδρο της χώρας. Σήμερα το ποσοστό έχει πέσει 64% , ενώ οι διαδηλώσεις που έχουν λάβει χώρα δηλώνουν την αγανάκτηση ορισμένων πολιτών. Η αλήθεια είναι ότι κάθε χρονιά φαίνεται να είναι πιο δυσμενής για τους πολίτες, παρά τις υποσχέσεις του προέδρου για το αντίθετο και τις προσπάθειες του να καθησυχάσει τους πολίτες. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Putin τα καινούρια μέτρα που αναφέρθηκαν προηγουμένως, είναι ο μόνος τρόπος για να αντεπεξέλθει η χώρα τον «πόλεμο» με την Δύση.
Η προσπάθεια του προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας για ανάπτυξη αποτελεί και ένα μέτρο προφύλαξης της ρωσικής οικονομίας από τις κυρώσεις της Ουάσιγκτον, ενώ όπως φαίνεται ο Putin όχι μόνο δεν αποκλείει το ενδεχόμενο νέων κυρώσεων αλλά προετοιμάζεται για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Όπως υποδηλώνουν τα γεγονότα, οι υποσχέσεις του προέδρου Putin θα είναι πολλές, όπως κάθε άλλη φορά, ωστόσο ουσιαστικές αλλαγές θα πραγματοποιηθούν δύσκολα. Η αναποτελεσματικότητα της ρωσικής κυβέρνησης δεν εκπλήσσει πλέον ούτε τους πολίτες της χώρας.
