Του Παντελή Ζηβόντση,
1849: Γεννιέται στη Βιζύη, το σημερινό Βιζέ της κατεχόμενης από την Τουρκία Ανατολικής Θράκης ο Γεώργιος Βιζυηνός. Ήταν Έλληνας πεζογράφος, ποιητής, δοκιμιογράφος και καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το πραγματικό του όνομα ήταν Γεώργιος Μιχαήλ Σύρμας ή Μιχαηλίδης. Θεωρείται ο σημαντικότερος της γενιάς του 1880 και πατέρας του νεοελληνικού διηγήματος. Αποτελεί ένα σπουδαίο κεφάλαιο της ελληνικής λογοτεχνίας με μεγάλες παρακαταθήκες τα έργα του, όπως «Το αμάρτημα της μητρός μου», «Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου». Τα περισσότερα διηγήματά του είναι αυτοβιογραφικά και μαρτυρούν τα άσχημα βιώματα που είχε ο συγγραφέας, με δεδομένο ότι οι ιστορίες του είναι ως επί το πλείστον τραγικές. Στις 14 Απριλίου 1892 κλείστηκε στο Δρομοκαΐτειο όπου και έμεινε για τέσσερα χρόνια. Πέθανε στις 15 Απριλίου 1896 και τάφηκε στο Α’ νεκροταφείο Αθηνών, με δημοσία δαπάνη.
1907: Γεννιέται στο Κιούπκιοϊ (Πρώτη), μια κωμόπολη κοντά στις Σέρρες ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Κορυφαίος πολιτικός με καθοριστική συμβολή στον οικονομικό και πολιτικό εκσυγχρονισμό της χώρας. Διετέλεσε τέσσερις φορές Πρωθυπουργός της Ελλάδας και δύο φορές Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ο δυναμισμός και η αποφασιστικότητα του Καραμανλή, αποτέλεσαν ισχυρό πρόκριμα για την ανάδειξή του στην πρωθυπουργία, μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου Παπάγου. Ο Καραμανλής, από την πρώτη μέρα της πρωθυπουργίας του, θέλησε να βάλει τη δική του σφραγίδα στην πολιτική ζωή της χώρας. Ίδρυσε νέο κόμμα, την Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (ΕΡΕ) και προσέφυγε στις κάλπες τον Φεβρουάριο του 1956. Πρωταρχική φροντίδα του Καραμανλή ήταν ο σχεδιασμός και η εφαρμογή ενός προγράμματος ταχύρρυθμης οικονομικής ανάπτυξης. Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και της προσπάθειας πρόσδεσης της χώρας με τις ΗΠΑ, ο Καραμανλής αναζήτησε ερείσματα για την κατοχύρωση της ασφάλειας και της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδας στους κόλπους του ΝΑΤΟ. Η καίρια τομή στην εξωτερική πολιτική του εντοπίζεται στην προσπάθεια για την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα. Η ήττα του στις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου 1963 από την Ένωση Κέντρου τον οδήγησε σε παραίτηση από την ηγεσία της ΕΡΕ και στη φυγή του μυστικά στο Παρίσι. Στις 24 Ιουλίου 1974 ο Καραμανλής επανήλθε θριαμβευτικά στην Ελλάδα, μετά την κατάρρευση της δικτατορίας υπό το βάρος του πραξικοπήματος στην Κύπρο και της τουρκικής εισβολής στη μεγαλόνησο. Στις εκλογές του 1977 παίρνει άνετη νίκη ως επικεφαλής της Νέας Δημοκρατίας, ενός νεοσύστατου σχηματισμού. Με το δημοψήφισμα της 8ης Δεκεμβρίου 1974 τερμάτισε τη μακρά διένεξη για το πολιτειακό, με την οριστική εγκαθίδρυση της αβασίλευτης δημοκρατίας. Εγκατέλειψε την ενεργό πολιτική το 1980, μετά την υπογραφή της συνθήκης προσχώρησης της Ελλάδας στην ΕΟΚ. Στις 5 Μαΐου 1980 εκλέχθηκε Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Επανεξελέγη στο ύπατο αξίωμα της χώρας την πενταετία 1990-1995, οπότε αποχώρησε οριστικά από την πολιτική. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 91 ετών, στις 23 Απριλίου 1998.
1909: Γιορτάστηκε η Πρώτη Διεθνής Ημέρα της γυναίκας με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των Η.Π.Α. και υιοθετήθηκε δυο χρόνια αργότερα από την Σοσιαλιστική Διεθνή. Το 1908 παρέλασαν 15.000 γυναίκες στους δρόμους της Νέας Υόρκης ζητώντας λιγότερες ώρες εργασίας, καλύτερους μισθούς και δικαίωμα ψήφου. Ο εορτασμός της καθιερώθηκε το 1910 με πρόταση της Γερμανίδας σοσιαλίστριας Clara Zetkin κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Διεθνούς.
Γεννημένος στην πόλη των τεχνών, την Φλώρινα, το 1998. Φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Έχει συμμετάσχει σε πληθώρα προσομοιώσεων τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό. (Μ.Β.Ε, ΠΠΣΚ, M.U.N). Έχει αναλάβει το πόστο του υπεύθυνου προώθησης στο OffLine Post.
