Της Γιώτα Κοσκινά,
Ο Αλέξης Τσίπρας γεννήθηκε το 1974 και άρχισε τη πολιτική του πορεία τη δεκαετία του 1980, όταν εγγράφηκε στη ΚΝΕ. Στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές του 2006, όντας 30 ετών περίπου και άγνωστος στο ευρύ κοινό, ακόμα έθεσε υποψηφιότητα στις δημοτικές εκλογές στο Δήμο της Αθήνας, ως υποψήφιος Δήμαρχος -προσωπική επιλογή του Αλέκου Αλαβάνου – λαμβάνοντας 10,51% και την τρίτη θέση με το σχήμα «Ανοιχτή Πόλη». Δύο χρόνια αργότερα, θέτει υποψηφιότητα για αρχηγός του κόμματος του Συνασπισμού –με την υποστήριξη του τέως προέδρου Α. Αλαβάνου- και εκλέγεται πρόεδρος, ενώ ένα χρόνο αργότερα ο ίδιος καταφέρνει να εκλεχθεί Βουλευτής.
Την Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2015 ο Αλέξης Τσίπρας γίνεται ο νεότερος Πρωθυπουργός στην ιστορία της χώρας από το 1865 και μετά. Στα σαράντα του, ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να πάρει τη νίκη στις βουλευτικές εκλογές, με τα ξένα ΜΜΕ να έχουν μεγάλα αφιερώματα για τον άνθρωπο που άλλαζε –κάτι που δεν φάνηκε στη πορεία- τα δεδομένα στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Πρώτη φορά στην Ελλάδα νικούσε τις εκλογές ένα κόμμα από τον αριστερό χώρο, εκφράζοντας προεκλογικά αντιευρωπαϊκές ιδέες, όπως το περίφημο «σκίσιμο των μνημονίων» και το «go back κυρία Μέρκελ».
Μετά την ολοκλήρωση της τετραετούς της θητείας, είναι ολοφάνερο ότι η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο δεν εφάρμοσε τις προεκλογικές της ιδέες και δεσμεύσεις, αλλά τουναντίον υπέγραψε ένα τρίτο μνημόνιο, άλλαξε το αποτελέσματα ενός ιστορικά σοβαρού δημοψηφίσματος εν μία νυκτί και υπέγραψε την περίφημη Συμφωνία των Πρεσπών, με ότι ιστορικο-κοινωνικές συνέπειες γνωρίζουμε. Όλο αυτό το συνονθύλευμα των πράξεων της κυβέρνησης του κ. Αλέξη Τσίπρα και του έως πρότινος συνεταίρου του κ. Πάνου Καμμένου είχαν ως αποτέλεσμα την ραγδαία δημοσκοπική πτώση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες δημοσκοπήσεις.
Σε αντίδραση αυτού και βλέποντας ο κ. Τσίπρας ότι συνεχώς χάνει έδαφος αποφάσισε να στραφεί στο χώρο του κέντρου, δημιουργώντας ένα άνοιγμα, μία στροφή προς το χώρο της κεντροαριστεράς. Η επιλογή του σαφώς δεν είναι τυχαία. Ο κ. Τσίπρας γνωρίζει πολύ καλά ότι οι εκλογείς που από το 2012 (έτος όπου το ΣΥΡΙΖΑ ανέβασε τα εκλογικά του ποσοστά κατά πολύ) προέρχονταν από το ΠΑΣΟΚ, από το χώρο της κεντροαριστεράς. Ήταν οι δυσαρεστημένοι ψηφοφόροι με την οικονομική πολιτική που άσκησε ο Γ.Παπανδρέου την περίοδο της διακυβέρνησης του και με την επιλογή του για την ένταξη της Ελλάδας στο μηχανισμό στήριξης.
Ο Πρωθυπουργός με τις επιλογές που έκανε στο τελευταίο ανασχηματισμό του Φεβρουαρίου, έδειξε έντονα την «πασοκοποίηση» του ΣΥΡΙΖΑ και την προσπάθειά του να στραφεί προς ένα πιο κεντροαριστερό ακροατήριο. Η πράξη του αυτή ωστόσο τον φέρνει αντιμέτωπο με το αριστερό κομμάτι του κόμματος του -ένα 3% περίπου-, κατά την προσεχή συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής. Στους επικριτές του Αλέξη Τσίπρα αναμένεται να απαντήσουν υπουργοί και στελέχη που υιοθετούν τη «γραμμή» του πρωθυπουργού σε ό,τι αφορά στη διεύρυνση προς την κεντροαριστερά, όπως οι κ. Βερναρδάκης, Τζανακόπουλος, Παππάς και Σπίρτζης. Στο ΚΙΝΑΛ από την άλλη πλευρά η «πασοκοποίηση» του ΣΥΡΙΖΑ που συντελείται το τελευταίο διάστημα έχει προκαλέσει τη κόντρα μεταξύ τους και αυτό γιατί αυτή η «μάχη» θα κρίνει και την πολιτική επιβίωση του ενός ή του άλλου. Στις προσεχείς εκλογικές διαδικασίες, (Ευρωεκλογές και Εθνικές Εκλογές) οι ιδεολογικές γραμμές και τα ακροατήρια που θα απευθύνονται θα πρέπει να είναι ευδιάκριτα.
Ωστόσο, και οι «τριγμοί» που έχουν εκδηλωθεί στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αμελητέοι, καθώς στελέχη του κυβερνώντος κόμματος εκφράζουν δημόσια εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις. Οι μεν συμφωνούν με το εγχείρημα για την κεντροαριστερά και οι δε την απορρίπτουν με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο. Σε αυτό το κλίμα ήρθε να προστεθεί ακόμα μία δήλωση του πρώην αρχηγού του Συνασπισμού Αλέκου Αλαβάνου, όπου υποστηρίζει ότι μετανιώνει για τη στήριξη που παρείχε στον νεαρό τότε Αλέξη Τσίπρα, ενώ τονίζει ότι με τις πράξεις του ο κ. Αλέξης Τσίπρας αποδεικνύει ότι «είναι πιο δεξιός και από το Μητσοτάκη».
Ο κ. Αλέξης Τσίπρας λοιπόν, ξεκινώντας από τη νεολαία του ΚΚΕ, θέτοντας υποψηφιότητα ως Δήμαρχος Αθηναίων με το Συνασπισμό και κυβερνώντας τέσσερα χρόνια ως πρώτη αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα εφαρμόζοντας και υπογράφοντας το τρίτο κατά σειρά Μνημόνιο, βλέπει ότι οι δυσαρεστημένοι κεντροαριστεροί επιστρέφουν με γοργούς ρυθμούς στο ΚΙΝΑΛ και αποφασίζει να ακολουθήσει το δρόμο της πασοκοποίησης, μήπως καταφέρει να κρατήσει όρθιο το ανάστημα το κόμματός του, παραβλέποντας τις όποιες εσωτερικές αντιρρήσεις από την αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ. Το ερώτημα όμως είναι ένα: Θα τα καταφέρει;
Γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στον Πειραιά. Αποφοίτησε το 2016 από το τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου με κατεύθυνση την Πολιτική Επιστήμη. Είναι μεταπτυχιακή φοιτήτρια του τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στο μεταπτυχιακό με τίτλο «Πολιτική και Διαδίκτυο» του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα ως επικοινωνιολόγος.
