Της Μαίρης Ουρουμίδου,
Την Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2019 μια ακόμη ιδιαίτερη ομιλία του Προέδρου της Αμερικής, Ντόναλντ Τραμπ, έλαβε χώρα κατά την «Κατάσταση της Ένωσης» (State of the Union). Ο κίνδυνος για «shutdown» (παράλυση δηλαδή των ομοσπονδιακών υπηρεσιών) χτυπάει για άλλη μια φορά την πόρτα σε περίπτωση απουσίας συμφωνίας μεταξύ Λευκού Οίκου και δημοκρατικού Κογκρέσου μέχρι τις 15 του μηνός. Ο Πρόεδρος μίλησε για την ανάγκη επικοινωνίας των δυο πολιτικά αντίπαλων πλευρών, παραμένοντας ωστόσο αδιάλλακτος, σε ένα κλίμα ειρωνείας, όσον αφορά τη ανέγερση του περίφημου τείχους του στα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού.
Με μεγάλη ευχαρίστηση ο Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε τα υψηλότερα ποσοστά γυναικείου εργατικού δυναμικού στην αμερικανική ιστορία με τις «νέες θέσεις εργασίας να αντιπροσωπεύονται κατά 58% από γυναίκες». Η δήλωση αυτή φάνηκε να συγκινεί ακόμα και τις ηχηρότερες αντιπάλους του, τις Δημοκράτισσες, οι οποίες ντυμένες στα λευκά σουφραζετών άρχισαν να πανηγυρίζουν για το γεγονός. Η επιτυχία των Αμερικανών γυναικών υπογραμμίζεται επιπλέον από το γεγονός πως σήμερα κατέχουν 126 θέσεις στο Κογκρέσο, αριθμός δηλαδή ρεκόρ. Τα χαμόγελα ωστόσο εξαφανίστηκαν από τα πρόσωπά τους, όταν ο Τραμπ έθιξε το ζήτημα της καθυστερημένης έκτρωσης, τονίζοντας την επιθυμία του για απαγόρευσή της με τη λογική πως βλάπτει τα ανθρώπινα δικαιώματα. Στον τομέα των κοινωνικών προβλημάτων ανακοίνωσε επίσης την ανάγκη για καταπολέμηση της επιδημίας HIV/AIDS μέσα στην επόμενη δεκαετία. Είναι σημαντικό να προσθέσουμε πως μόλις το 2017 σημειώθηκαν 38.000 περιπτώσεις μόλυνσης και μάλιστα ο 1 στους 7 Αμερικάνους δε γνωρίζει την κατάστασή του. Παρά τη γενικότερη μείωση του ποσοστού θυμάτων, συγκεκριμένες μειονότητες σε όλη τη χώρα φαίνεται να υποφέρουν ακόμα σε σημαντικό βαθμό.
Οι δηλώσεις του στον τομέα του μεταναστευτικού ζητήματος ήταν μάλλον προβλέψιμες, με τον Πρόεδρο να δηλώνει «Τώρα είναι η στιγμή για το Κογκρέσο να δείξει στον κόσμο ότι η Αμερική είναι αποφασισμένη να τερματίσει την παράνομη μετανάστευση και να θέσει εκτός λειτουργίας τους αδίστακτους κογιότες, καρτέλ, εμπόρους ναρκωτικών και εμπόρους ανθρώπων». Το σημαντικότερο ωστόσο κομμάτι της ομιλίας του αφορά τα σχέδιά εξωτερικής πολιτικής της χώρας. Δήλωσε αρχικά την στήριξη του προς τον αυτοανακηρυσσόμενο πρόεδρο της Βενεζουέλας, Χουάν Γκουαϊντό. Το γεγονός φυσικά αυτό δεν πρέπει να μας εκπλήσσει δεδομένης της πρόσφατης απειλής του μέχρι και για στρατιωτική εισβολή, σε περίπτωση που τα προβλήματα στην πατρίδα του Σιμόν Μπολίβαρ παρέμεναν ως είχαν.
Αναφέρθηκε επίσης στα σχέδιά του για αλλαγές σχέσεων στην Μέση Ανατολή. Συγκεκριμένα, ο Πρόεδρος σκοπεύει να προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις με τους Ταλιμπάν, οι οποίες αποσκοπούν στον τερματισμό του πολέμου στη Μέση Ανατολή. Παρά τις αντιδράσεις που φαίνεται να συνοδεύουν το συγκεκριμένο θέμα, έμεινε σταθερός στην απόφασή του για αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από την Συρία. Η συνέχεια της αμερικανικής εμπλοκής είναι μια πολυδάπανη και αιματηρή διαδικασία, την οποία η κυβέρνηση Τραμπ δεν έχει πρόθεση να συνεχίσει.
Φυσικά, η ομιλία δε θα μπορούσε να συνεχιστεί χωρίς μια αναφορά στον «πλέον σύμμαχο» του Τραμπ, Κιμ Γιονγκ Ουν. Οι δυο άνδρες έχουν συμφωνήσει για μια ακόμη συνάντηση στον Πεκίνο, η οποία προβλέπεται να πραγματοποιηθεί στις 27 με 28 Φεβρουαρίου. Οι σχέσεις των δυο πολιτικών ηγετών φαίνεται να κινούνται σε καλά πλαίσια και η διατήρηση της πολιτικής ομαλότητας αποτελεί διπλό στόχο. Αυτά ήταν τα γενικότερα πλαίσια στα οποία κινήθηκε ο Πρόεδρος κατά τον «απολογισμό» του και αναμένουμε την υλοποίηση -ή μη- των αμφιλεγόμενων σχεδίων του. One year to go…
Γεννηθείσα το 1998 στη Γεωργία, απόγονος Ποντίων προσφύγων της Σοβιετικής Ένωσης, μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη όπου και σπουδάζει στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Ως λάτρης της διεθνούς πολιτικής και ιστορίας, όποτε βρίσκει χρόνο από τις ακαδημαϊκές της ασχολίες, ταξιδεύει και λαμβάνει μέρος σε ευρωπαϊκά προγράμματα με σκοπό μια σφαιρική εικόνα της ανθρώπινης πραγματικότητας.
