Του Εμμανουήλ Ανθουλάκη,
Το Κίνημα Αλλαγής το τελευταίο διάστημα βρίσκεται ενεργά στο προσκήνιο. Η αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ, οι φωνές περί αποτυχίας του εγχειρήματος επανόρθωσης του ΠΑΣΟΚ, ο διχασμός στη Συμφωνία των Πρεσπών και η διάλυση του φορέα είναι πιο δυνατές από ποτέ. Τι όμως πραγματικά υφίσταται και που οδηγείται το εγχείρημα;
Η συγκρότηση του ενιαίου φορέα του Κινήματος Αλλαγής, αντιμετωπίστηκε με ενθουσιασμό στην αρχή παρά τις φωνές περί «θαψίματος» του κόμματος του ΠΑΣΟΚ. Η δημιουργία ενός πόλου με θέσεις διακριτές από την αριστερή αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ που διεκδικεί με αξιώσεις την κατάληψη της σοσιαλδημοκρατικής αντιπροσώπευσης της χώρας μας, η διαφοροποίηση με τη Νέα Δημοκρατία με την οποία συγκυβέρνησε προ ετών για τη διάσωση της χώρας και του φόβου των τρίτων εκλογών που θα ήταν δυσβάσταχτες για τη χώρα, το σύνθημα ‘’αυτόνομη πορεία’’ έδωσαν μία εντύπωση ουσιαστικής επανεκκίνησης. Κάποιες διαφοροποιήσεις στις κοινοβουλευτικές ομάδες, παραιτήσεις μελών, η αποχώρηση του Ποταμιού και της ΔΗΜΑΡ έθεσαν υπό αμφισβήτηση την επιτυχία του εγχειρήματος. Τι πραγματικά ισχύει;
Το Σεπτέμβριο του 2015 μετά την αποτυχία των εκλογών του Ιανουαρίου του ίδιου έτους, το κατακερματισμένο ΠΑΣΟΚ και η αντίστοιχα διαλυμένη ΔΗΜΑΡ, ένωσαν τις δυνάμεις τους υπό τη σκέπη της Δημοκρατικής Συμπαράταξης με αποτέλεσμα να λάβουν την τέταρτη εντολή. Η σχέση των δύο κομμάτων ομολογουμένως χαρακτηρίστηκε από δημοκρατικότητα και σύμπνοια. Λόγος της διάσπασης, ήταν η Συμφωνία των Πρεσπών. Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, Θανάσης Θεοχαρόπουλος δήλωσε ανοιχτά την στήριξη του στη συμφωνία, τη στιγμή που η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής, Φώφη Γεννηματά, αρνήθηκε κάθε τι που άπτεται στη συμφωνία. Παρά την αποχώρηση του κόμματος από τον φορέα, στελέχη τάχθηκαν υπέρ της παραμονής τους στο Κίνημα και παρέμειναν. Η εν προκειμένω διάσπαση, ήρθε να δέσει με την προ μηνών αποχώρηση του κόμματος Το Ποτάμι, για να δημιουργήσει μία ατμόσφαιρα περί αποτυχίας του εγχειρήματος. Οι δηλώσεις του προέδρου περί ανταλλάγματος, δηλαδή της στήριξης της γραμμής του φορέα στη συμφωνία, με αποτέλεσμα να λάβει θέση στο ψηφοδέλτιο επικρατείας, φαίνεται να μην έχει μεγάλη ισχύ κι αποδοχή. Βέβαια, στο ζήτημα του Ποταμιού η ένταξή του είχε εξ’ αρχής υποδεχτεί με διστακτικότητα και το πρόωρο διαζύγιο ήταν η πραγμάτωση της ανησυχίας. Η πολυφωνία ήταν κάτι βασικό στο νέο αυτό εγχείρημα, όχι όμως η κακοφωνία ομολογουμένως συμπεριλαμβανομένου της συνεχής διαφωνίας και της καθυστέρησης λήψης αποφάσεων σε αρκετά ζητήματα.
Σχετικά με το θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών, η Φώφη Γεννηματά στην συζήτηση με την ηγετική ομάδα του Κινήματος Αλλαγής (Γιώργος Παπανδρέου, Ανδρουλάκης, Καμίνης, Θεοχαρόπουλος, Θεοδωράκης πριν αποχωρήσουν και Πόντας) αποφάσισε το όχι για τη Συμφωνία. Οι διαφωνίες υπήρξαν και ήταν αναμενόμενες. Αρκετός κόσμος θεώρησε αυτή την άποψη παρωχημένη και μη προοδευτική αλλά το Κίνημα πορεύτηκε στην ψήφιση σταθερά, κάτι που είχε και σχεδόν πλήρη αποδοχή κυρίως στις τάξεις και στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, εκπροσωπώντας τη θέση της βάσης που αποτελείται κατ’ ισχυρή πλειοψηφία απ’ αυτό το κόμμα. Κρατώντας την πάλαι ποτέ θέση και φράση του Ανδρέα Παπανδρέου, ’’το όνομά μας είναι η ψυχή μας’’ ως σύνθημα , η απόφαση αυτή αποτέλεσε ένα ακόμα όπλο στη φαρέτρα για τη στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και την αποστασιοποίηση από τη ΝΔ. Το βέτο που ασκήθηκε επίσης ήταν ξεκάθαρη θέση σε όσους υποσκάπτουν ή υποδαυλίζουν το θέμα αρχηγίας και ενότητας, θέτοντας κόκκινη γραμμή. Με την αποχώρηση δύο κομμάτων και με τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν χαμηλά ποσοστά, η προσπάθεια αυτή οδηγείται σε διάλυση;
Μετά τη φυγή και της Δημοκρατικής Αριστεράς, υπήρξαν φωνές στο χώρο περί συγκλίσεως συνεδρίου ΠΑΣΟΚ. Η πρόεδρος του Κινήματος σε συνέντευξή της ξεκαθάρισε πως οι λειτουργίες των κομμάτων μεμονωμένα έχουν ανασταλεί λόγω της περάτωσης των υποχρεώσεων των λειτουργιών του ενιαίου φορέα, θέτοντας έτσι μία παύση στα σενάρια του εν προκειμένω θέματος. Η ανακοίνωση έκτακτου συνεδρίου του Κινήματος Αλλαγής, έρχεται για να δείξει πως στον χώρο της κεντροαριστεράς η ηγεσία λαμβάνει υπ’ όψιν την ανησυχία των ψηφοφόρων και σκοπεύει με τη διατήρηση του συγκεκριμένου κορμού να λάβει ενιαίες αποφάσεις που να έρχονται από τη βάση, να αντικατοπτρίζουν τη βάση και φυσικά να δείξει πως αυτά τα προβλήματα δε θα αποτελέσουν τροχοπέδη στην προσπάθεια επαναφοράς του χώρου εκεί που οι ψηφοφόροι του πιστεύουν πως ανήκει, ορμώμενοι από το παρελθόν. Να αποδείξει πως δε θα διχάσουν, αλλά θα ενώσουν. Η σιγουριά της ηγεσίας πως ο πρωταγωνιστής των επερχόμενων εκλογών θα είναι το ΚΙΝΑΛ, έρχεται να δείξει πως δεν υπάρχει φόβος για τα χαμηλά ποσοστά των δημοσκοπήσεων.
Οι παραιτήσεις και οι διαμαρτυρίες στελεχών με αιχμές προς τη συλλογικότητα του Κινήματος και την αυταρχικότητα της προέδρου, αντιμετωπίζονται από την ηγεσία του χώρου με απόλυτη απλότητα και σαφήνεια. Είναι ξεκαθαρισμένο πως στα ψηφοδέλτια οι συμμετοχές που θα λάβουν χώρα, θα είναι συμμετοχές που θα χαίρουν εκλογικής αποδοχής και εκτίμησης και θα δώσουν ξανά χρώμα και ζωντάνια στη σχέση εκπροσώπου-εκπροσωπούμενου.
Το πόρισμα από τις όλες διεργασίες που λαμβάνουν χώρα, είναι πως η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να αποτελέσει τον αντιπρόσωπο του κεντροαριστερού χώρου ευρωπαϊκά λειτουργεί αφυπνιστικά για το Κίνημα. Οι παραιτήσεις κομμάτων και μελών που δηλώνουν την απογοήτευση τους λειτουργούν ενωτικά για τους πιστούς του εγχειρήματος κι όχι διχαστικά. Το συνέδριο που σε λίγο καιρό έρχεται, θα αποφασίσει κατά πολλοίς τη μοίρα του νέου αυτού εγχειρήματος.
Έχει μεγαλώσει στην Ελευσίνα και είναι τεταρτοετής φοιτητής Πολιτικών Επιστημών, στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Αποτελεί ενεργό μέλος των PES Activists, ενώ αρθρογραφεί τακτικά. Έχει, επιπλέον, συμμετάσχει σε αρκετές προσομοιώσεις τοπικής και εθνικής εμβέλειας, από θέσεις ευθύνης. Εργάζεται στον κλάδο της εστίασης.
