Η γνώμη του OffLine Post,
Τα ειδεχθή εγκλήματα των ναζί πριν, αλλά και κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου σε βάρους Εβραίων, ομοφυλόφιλων, Ρομά, ατόμων με ειδικές ανάγκες, πολιτικών κρατουμένων και άλλων, ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο και αποτέλεσαν εγκληματικής φύσεως ενέργειες, εκτελέσεις ανθρώπινων ψυχών, βαθέως υποκινούμενες από ένα ολόκληρο ιδεολόγημα που παρέσυρε την Ευρώπη σε μία δεύτερη μαζική αιματοχυσία κατά το πρώτο μισό του 20ου αιώνα.
Λίγο πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Έλληνες Εβραίοι αριθμούσαν γύρω στις σαρανταπέντε χιλιάδες, ενώ σήμερα ο αριθμός τους υπερβαίνει με δυσκολία τους χίλιους.
Σε όλο το διάστημα της Κατοχής, πέραν από τους ναζί κατακτητές και τους συμμάχους τους, ακόμη και συμπατριώτες μας επιδόθηκαν σε μία άγρια λεηλασία σε βάρος των περιουσιών των Εβραίων. Μία ολόκληρη πόλη, η πολυπολιτισμική Θεσσαλονίκη, ξέχασε σε ποιους ανήκαν οι περισσότερες των κατοικιών αυτής.
Η ευθύνη που φέρει το ελληνικό κράτος είναι μεγάλη καθώς δεν βοήθησε τους Εβραίους να διεκδικήσουν τις περιουσίες τους και να επανεγκατασταθούν στον τόπο τους.
Το 2016 και στις αρχές του 2018 υιοθετήθηκε η προοπτική ανέγερσης ενός μουσείου ολοκαυτώματος στη Θεσσαλονίκη. Η δημιουργία αυτού ήταν κάτι παραπάνω από επιτακτική. Ένας φόρος τιμής στα θύματα του Ολοκαυτώματος.
Το συμβολικό και αξιέπαινο στοιχείο της υπόθεσης είναι πως την αρχιτεκτονική του μουσείου έχουν αναλάβει ένας Γερμανός αρχιτέκτονας, ο Heide von Beckerath, και ένας ισραηλινός αρχιτέκτονας, ο Ek a Efrat–Kowalsky.
Η επιλογή της Θεσσαλονίκης έγινε εξίσου για ποικίλους ιστορικούς και συμβολικούς σκοπούς. Αφού υπήρξε ανέκαθεν η πόλη με τα μεγαλύτερα ποσοστά Ελλήνων Εβραίων, ενώ ταυτόχρονα βρισκόταν, ήδη, απ’ την αρχή της κατοχής, υπό τον έλεγχο του Γ’ Ράιχ.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε όλοι την ιστορική μέρα της 27ης Ιανουαρίου. Την ημέρα όπου το 1945 οι στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού μπήκαν στο Άουσβιτς, όπου κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος βρήκαν τον θάνατο τουλάχιστον ένα εκατομμύριο άνθρωποι, απελευθερώνοντας όλους τους εναπομείναντες κρατούμενους από τις φρικαλεότητες της Τελικής Λύσης.
Πάνω απ’ όλα, οφείλουμε να διδασκόμαστε απ’ αυτήν την ημέρα επιδιώκοντας καθημερινά την ειρήνη και την ανεκτικότητα, όχι τη διχόνοια και τη μισαλλοδοξία.
Να καταδικάζουμε απερίφραστα περιστατικά έκφρασης μίσους παρόμοιου με του εθνικοσοσιαλιστικού τέρατος σχεδόν έναν αιώνα πριν, όπως οι βεβηλώσεις εβραϊκών μνημείων, με πιο πρόσφατο το περιστατικό στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Ναι στην ιστορική μνήμη. Όχι στην επικίνδυνη λήθη. Ποτέ ξανά.
