Συνέντευξη στην Σοφία-Ζωή Παράσχου,
Το OffLine Post «ταξίδεψε» στην Αμερική και πιο συγκεκριμένα στη Βοστώνη και «συνομίλησε» με τον Εμμανουήλ Ε. Παράσχο, διακεκριμένο διδάκτορα δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου Emerson. Μέσω της συντάκτριας μας, Σοφίας-Ζωής Παράσχου, μας απάντησε σε 10 καίριες ερωτήσεις που κάθε ονειροπόλος φοιτητής, ο οποίος φαντάζεται τον εαυτό του μεταπτυχιακό φοιτητή σε εκείνη την ήπειρο, διερωτάται. «Ποια είναι η διαδικασία αίτησης για μεταπτυχιακό; Ποια έγγραφα είναι απαραίτητα; Το κόστος είναι απαγορευτικό; Πού να απευθυνθώ για βοήθεια; Πώς λειτουργούν τα Αμερικάνικα πανεπιστήμια; Αξίζει, τελικά να αφήσω τη βασική εστία μου και να ταξιδέψω τόσο μακριά για ένα μεταπτυχιακό;» Αυτά είναι μόνο μερικά από τα θέματα στα οποία αναφερθήκαμε και πήραμε απαντήσεις. 10, λοιπόν, «γιατί και πώς» έτοιμα προς ανάγνωση.
Ο Δρ. Παράσχος δίδαξε στο University of Missouri School of Journalism καθώς και στο University of Arkansas at Little Rock, πριν έρθει στο Emerson college το 1988. Επισκέφθηκε την Σκανδιναβία το 1986-7 ως Fulbright scholar ενώ προέδρευσε στο τμήμα της δημοσιογραφίας στο Arkansas και ήταν ο ιδρυτικός κοσμήτορας του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Διεθνούς Επικοινωνίας του Emerson στο Μάαστριχτ της Ολλανδίας, 1991-94. Το 1995 τιμήθηκε με το Βραβείο Διακεκριμένου Καθηγητού του Emerson.
Τα επιστημονικά έργα του Δρ. Παράσχου έχουν δημοσιευτεί σε πολλά κορυφαία περιοδικά μαζικής επικοινωνίας και δημοσιογραφίας τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στην Ευρώπη. Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων το πιo πρόσφατο εκ των οποίων είναι περί τής νομοθεσίας για τα μέσα ενημέρωσης και ο κανονισμός στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι συν-εκδότης του περιοδικού Media Ethics, εκδότης της Υπηρεσίας Online News των Φοιτητών Δημοσιογραφίας της Emerson και δημιουργός του ιστοτόπου και βιβλίου με τίτλο The Boston Journalism Trail (2009).
Τα πιο πρόσφατα ερευνητικά του έργα είναι οι πρώτοι Έλληνες της Βοστώνης και η Βιέννη: ο τόπος γέννησης του ελληνικού τύπου.
Διδάσκει μαθήματα στην ιστορία και τις αρχές της δημοσιογραφίας, της παγκόσμιας δημοσιογραφίας, του συγκριτικού δικαίου και της ηθικής των μέσων ενημέρωσης, της προπαγάνδας και του τύπου, της δημοσιογραφίας των πολυμέσων, της εθνοτικής δημοσιογραφίας, της επιμέλειας και της γραφής της γνώμης.
Τον ευχαριστούμε θερμά για την παραχώρηση της συνέντευξης.
- Ποια είναι τα προαπαιτούμενα για να κάνει κάποιος μεταπτυχιακές σπουδές σε ένα πανεπιστήμιο της Αμερικής
Αρχικά, η φοίτηση σε ένα Αμερικανικό πανεπιστήμιο είναι τουλάχιστον τετραετής. Για ένα καλό μεταπτυχιακό, απαιτείται συνήθως ένας μέσος όρος βαθμών από Β και πάνω – που σημαίνει 70% και πάνω. Είναι πολύ σημαντικές, φυσικά, και οι συστατικές επιστολές . Σε κάθε περίπτωση, όλα τα πανεπιστήμια έχουν δικούς τους όρους που αναγράφονται αναλυτικά στα site τους
- Μπορεί ένας φοιτητής να κάνει αίτηση για μεταπτυχιακό ακόμη και χωρίς να έχει τελειώσει τις προπτυχιακές του σπουδές;
Φυσικά και υπάρχει αυτή η δυνατότητα, με τον όρο η αποφοίτηση του να είναι ζήτημα μηνών.
- Η visa είναι απαραίτητη για τη παραμονή στην Αμερική εωσότου ολοκληρωθεί η φοίτηση; Από πού μπορεί κάποιος να ενημερωθεί για τα απαιτούμενα έγγραφα;
Ναι, είναι απαραίτητη. Πάρα ταύτα, όλες οι λεπτομέρειες για τα απαραίτητα έγγραφα δίδονται στους εν δυνάμει μεταπτυχιακούς από τους foreign student advisers του εκάστοτε πανεπιστημίου.
- Ποιο είναι ένα μέσο κόστος για έναν foreign student που σπουδάζει στην Αμερική;
Η αλήθεια είναι πως η ζωή στην Αμερική από άποψη κόστους είναι «σκληρή». Ένα μέσο κόστος είναι δύσκολο να προσεγγιστεί διότι διαφέρει από το αν ζεις σε κάποια μικρή ή μεγάλη πόλη και σε ποιο πανεπιστήμιο φοιτάς. Αποστάσεις που πρέπει να διανυθούν, υψηλό κόστος διδάκτρων, αλλά και διαμονής και γενικότερα υψηλό κόστος διαβίωσης κυριαρχούν. Οι foreign student advisers έχουν και δίδουν λεπτομέρειες στους φοιτητές περί αυτών, έτσι ώστε να καταφθάσουν προετοιμασμένοι, ενώ τους καθοδηγούν κατάλληλα και ως προς τη διαβίωση στην εκάστοτε περιοχή.
- Υπάρχει εύρος διαθεσίμων υποτροφιών και αν ναι, πώς μπορεί ένας φοιτητής να τις κυνηγήσει;
Αρκετά πανεπιστήμια παρέχουν οικονομική βοήθεια σε ξένους, δηλαδή τις λεγόμενες υποτροφίες. Οι άριστοι μαθητές σε τμήματα επιστημών (επιστήμες υγείας, θέματα ιατρικής, βιολογίας κλπ) παίρνουν σοβαρή βοήθεια. Δηλαδή, αν το πανεπιστήμιο έχει ανάγκη την ειδικότητά σου ή το ταλέντο σου, θα κάνει το παν να σε πάρει. Ένας φοιτητής πρέπει να αναζητήσει τα εξειδικευμένα πανεπιστήμια σε αυτό που θέλει να διδαχθεί, να ελέγξει τα site τους και με e-mail να απευθυνθεί στους foreign student advisers του εκάστοτε πανεπιστημίου, για να αντλήσει πληροφορίες για τυχόν υποτροφίες και πιθανότητες εργασίας. Γενικώς, το σύστημα λειτουργεί με βασικούς παράγοντες τους foreign advisers, οι οποίοι είναι πάντοτε προσιτοί από τους φοιτητές (και εν δυνάμει) και διατεθειμένοι να τους παράσχουν οποιαδήποτε πληροφορία τους ζητηθεί και μάλιστα άμεσα.
- Ποια η μέθοδος διδασκαλίας στα Αμερικάνικα πανεπιστήμια;
Συνήθως τα μεταπτυχιακά βασίζονται σε εργασίες και διαγωνίσματα. Οι μαθητές λειτουργούν με ηλεκτρονικές συσκευές, ακόμα και με τα κινητά τους. Η φοίτηση στην Αμερική «εικονογραφεί» τη νέα «γενιά των ηλεκτρονικών». Οι καθηγητές είναι πολύ προσιτοί, έχουν weekly office hours, απαντάνε περιχαρώς σε ερωτήσεις την ώρα διδασκαλίας – τις επικροτούν κιόλας στο πλαίσιο ενός διαδραστικού μαθήματος – και μάλιστα χτίζουν και οικειότητα με τους φοιτητές. Απαραίτητο για τη φοίτηση σε ένα Αμερικανικό πανεπιστήμιο είναι να κρατάς καλές σημειώσεις κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας, γιατί θα είναι το βασικό σου εργαλείο για τις εξετάσεις και φυσικά να λαμβάνεις μέρος στις συζητήσεις του μαθήματος, καθώς και αυτό αξιολογείται. Να επισημανθεί πως η «παπαγαλία» που στο ελληνικό σύστημα έχουμε μάθει, μπαίνει σε δεύτερη, ίσως και τρίτη μοίρα σε αυτή την ήπειρο.
- Απόφοιτοι ποιων σχολών θεωρείτε ότι θα ήταν πιο πρόσφορο να απευθυνθούν σε Αμερικανικά Πανεπιστήμια για μεταπτυχιακό;
Οι επιστήμες που έχουν σχέση με θέματα ιατρικής, βιολογίας, business και economics είναι τα πιο δημοφιλή τμήματα για ξένους μαθητές. Πάρα ταύτα, ακόμα και για έναν νομικό τα Αμερικανικά πανεπιστήμια μπορούν να γίνουν πρόσφορος χώρος δράσης ιδίως αν θέλει κανείς να ασχοληθεί με international law όπου δεν αντιμετωπίζει το χάσμα των δικαίων.
- Ονομάστε μερικά βασικά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των πανεπιστήμιων της Αμερικής, αλλά και του τρόπου διαβίωσης, από τη δική σας σκοπιά. Τι θα περιμένει να δει ένας φοιτητής που καταφθάνει για μεταπτυχιακές σπουδές στην Αμερική;
Όσον αφορά, αρχικά, στα πλεονεκτήματα, τα Αμερικανικά πανεπιστήμια αποτελούν χώρους προσιτούς για τους φοιτητές. Καλοί καθηγητές, εξειδικευμένοι, γνωστοί σε πολλές μεριές του κόσμου και ταλαντούχοι, ευγενής άμιλλα και διαδραστικότητα, πολλές ευκαιρίες για internships, σωστή μεθοδολογία διδασκαλίας, πτυχία κύρους και επαφή με πολλούς και διαφορετικούς πολιτισμούς είναι τα βασικότερα. Παράλληλα, η σύνδεση με τους πετυχημένους αποφοίτους της σχολής ανοίγει πάντα πόρτες και υπάρχουν πολλά παραδείγματα που επιβεβαιώνουν τον κανόνα αυτό. Από την άλλη μεριά, η ακρίβεια ζωής, η απόσταση από τον στενό οικογενειακό κύκλο και από την «ασφάλεια» του σπιτιού, η μοναξιά και οι μεγάλες αποστάσεις που σε οδηγούν στην συνεχή ανάγκη των ΜΜΜ είναι κάποια στοιχεία που θα μπορούσε κανείς να ονομάσει ως μειονεκτήματα.
- Πιστεύετε ότι ένα μεταπτυχιακό στην Αμερική μπορεί να προσφέρει περαιτέρω επαγγελματικές προοπτικές απ’ ότι ένα αντίστοιχο σε κάποια Ευρωπαϊκή χώρα όπως Αγγλία ή Γαλλία; Τα πανεπιστήμια κατευθύνουν και ανοίγουν επαγγελματικές πόρτες σε φοιτητές;
Είναι δεδομένο πως ένα πτυχίο και μια πιστοποίηση από ένα Αμερικανικό πανεπιστήμιο είναι κύρους και μια σημαντική προσθήκη στο βιογραφικό. Η διαδικασία σύγκρισης με πτυχία πανεπιστημίων άλλων χωρών δεν θα απέφερε καρπούς στη συζήτησή μας. Είναι, όμως, δεδομένο πως όλα, σχεδόν, τα πανεπιστήμια της Ηπείρου αυτής είναι ποιότητας και πολύ καλού επιπέδου, σε συγκεκριμένα αντικείμενα το καθένα. Η Βοστώνη, μάλιστα, χαρακτηρίζεται και ως το «επίκεντρο των πανεπιστημίων». Επίσης, τα Αμερικανικά πανεπιστήμια φροντίζουν για τους φοιτητές δίνοντας ευκαιρίες για δουλειά και internships. Ο ξεχωριστός «ξεχωρίζει» εύκολα και κανείς δεν αδικείται. Οι ξένοι μαθητές, μάλιστα, συνήθως έχουν δικαίωμα να δουλεύουν στο πανεπιστήμιο. Σίγουρα όλα αυτά αποτελούν πλεονεκτήματα και «+» των Πανεπιστημίων της Αμερικής και θα αποτελούσαν ενδεχομένως παράγοντες επιρροής στην επιλογή ενός φοιτητή, όταν θα κληθεί να αποφασίσει που θα φοιτήσει για μεταπτυχιακό.
- Κλείνοντας, «ταξιδεύουμε» στον δικό σας «χώρο», τη δημοσιογραφία. Ποιες συμβουλές θα δίνατε στους φοιτητές που σπουδάζουν το αντικείμενο αυτό; Ποια πανεπιστήμια εξειδικεύονται στον τομέα αυτό και ποια η εμπειρία σας ως καθηγητής δημοσιογραφίας στα εν τω υμών βιογραφικό αναφερθέντα πανεπιστήμια;
Πριν πούμε οτιδήποτε επ’ αυτού, θα πρέπει να τονίσουμε κάτι. Η δημοσιογραφία στην Αμερική έχει μεγάλη διαφορά με τη δημοσιογραφία της Ελλάδας. Πιο συγκεκριμένα, επικρατεί ένα τελείως άλλο σύστημα αντικειμενικότητας, κυριαρχεί ο αγώνας των ρεπόρτερ για σωστές, αληθείς αντικειμενικές και πιστοποιημένες ειδήσεις, ενώ οι φήμες για την επικράτηση fake news δεν αληθεύουν. Βέβαια, το internet έχει δώσει ευκαιρία σε ερασιτέχνες και προπαγανδιστές να κάνουν το δημοσιογράφο και έτσι τίτλοι όπως «fake news» να γίνονται πρωτοσέλιδα. Όσοι φοιτητές, λοιπόν, ενδιαφέρονται να ασχοληθούν και να εμβαθύνουν στον τομέα αυτό – που τοις πράγμασι μπορεί να τους ανοίξει πολλές πόρτες για μετέπειτα δουλειές, πρέπει, αρχικά, να ερευνήσουν πιθανά πανεπιστήμια και να μπουν άμεσα στα sites εκείνων που τους ενδιαφέρουν. Επόμενη κίνηση είναι να επικοινωνήσουν με foreign student advisers μέσω e-mail τόσο για υποτροφίες και επιλογές μεταπτυχιακών όσο και για μετέπειτα επαγγελματικές ευκαιρίες και πιθανά internships. Αφού συλλέξουν τις απαραίτητες πληροφορίες, εντοπίζουν τι τους ενδιαφέρει και κινούνται αναλόγως. Πολύ σοβαρά πανεπιστήμια στη δημοσιογραφία είναι το Emerson το οποίο τα 3 τελευταία χρόνια έχει ψηφιστεί ως το νο1, το Missouri, το Northwestern και το Indiana.
