Του Γεωργίου-Ερμή Μπουγιούρη,
Εντάξει, τα κατάφερε. Τους βρήκε. Έστω και οριακά, ο Πρωθυπουργός, πήρε τις 151 ψήφους εμπιστοσύνης που χρειαζόταν και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, σε μια διαδικασία που χαρακτηρίστηκε από την σκληρή αντιπαράθεση με την αντιπολίτευση, εξασφάλισε λίγο καιρό ακόμη στα ηνία της χώρας.
Η έκβαση της χθεσινής ψηφοφορίας ήταν μάλλον προδιαγεγραμμένη από προχθες, ιδιως μετά απ’ την απόφαση του κ. Δανέλλη να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Να σημειωθεί πως αμέσως μετά την συνάντηση Θεοδωράκη-Δανέλλη, ο τελευταίος διαγράφηκε από Το Ποτάμι.
Εν συντόμως, οι έξι βουλευτές, εκτός εκείνων του ΣΥΡΙΖΑ, που έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση ήταν οι: Θανάσης Παπαχριστόπουλος (ΑΝΕΛ), Κατερίνα Παπακώστα (ανεξάρτητη), Ελενα Κουντουρά (ανεξάρτητη) δια επιστολικής ψήφου, Σπύρος Δανέλλης (ανεξάρτητος), Κώστας Ζουράρις (ΑΝΕΛ) και Βασίλης Κόκκαλης (ανεξάρτητος) δια επιστολικής ψήφου.
Τι συνέβη τις τελευταίες δύο μερες;
Αυτό που ξεχώρισε σε αυτήν την διήμερη μάχη που πέρασε δεν ήταν τόσο η έκβασή της, όσο εκείνα που ακούστηκαν κατά την διάρκειά της.
Εκτός απ’τις κλασσικές ριπές που εξοβέλιζαν η κυβέρνηση στην αντιπολίτευση, και αντίστροφα, υπήρξαν και πολλές αναφορές σε θέματα που δεν αφορούσαν την συγκεκριμένη διαδικασία. Συγκεκριμένα, οι τόνοι ανέβηκαν για το ποια κυβέρνηση είναι «κουρελού», στην οικονομία, την Συμφωνία των Πρεσπών και… την υπουργοποίηση του Ε. Αποστολάκη.
Ειδικά για το τελευταίο θέμα η κατάσταση ήταν τραγική. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έθιξε πως «Ποτέ καμία κυβέρνηση στη Μεταπολίτευση δεν επέλεξε πολιτικό προϊστάμενο του στρατεύματος εν ενεργεία αξιωματικό. Ο τελευταίος για τον οποίο είχε συμβεί το ίδιο ήταν ο Γρηγόρης Σπαντιδάκης, ο αρχηγός του ΓΕΣ που ορκίστηκε υπουργός Αμυνας την 21η Απριλίου του 1967». Φαντάζεστε εύκολα τι ακολούθησε μετά. Ένταση, διαμαρτυρίες, φωνές… Ακολούθησε και η απάντηση του Πρωθυπουργού όπου υποστήριξε τον κ. Αποστολάκη ζητώντας τον κ. Μητσοτάκη να ανακαλέσει κι εν συνέχεια εκείνος ανακάλεσε, εν μέρει…
Τέλος πάντων, πολλά ακούστηκαν. Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί εύκολα να τα βρει όλα στο διαδίκτυο. Αξίζει ωστόσο να ειπωθεί πως η όλη διαδικασία θύμισε όντως ένα εκλογικό κλίμα.
Γιατί όμως ζήτησε ψήφο εμπιστοσύνης η κυβέρνηση;
Η Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Όλγα Γεροβασίλη, έσπευσε να πει πως όλα γίνονται για «… να ολοκληρώσουμε όσα έχουν δρομολογηθεί και ξετυλίγονται μπροστά μας, δηλαδή την αναθεώρηση του Συντάγματος, την αύξηση του κατώτατου μισθού, την ρύθμιση των 120 δόσεων, τον νόμο για την προστασία της α’ κατοικίας, την υλοποίηση της ιστορικής συμφωνίας με την Εκκλησία».
Ενδιαφέροντα όλα αυτά αλλά ξέχασε να πει και ένα άλλο, ίσως το πιο σημαντικό. Με την παροχή της ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση δίνεται αμέσως και η δυνατότητα μη αμφισβήτησης της νομιμότητάς της εάν ψηφιστεί η Συμφωνία των Πρεσπών με απλή πλειοψηφία (με λιγότερες από 151 ψήφους δηλαδή).
Την ίδια στιγμή, ενώ υπολογιζόταν προς θα έρθει η Συμφωνία προς ψήφιση στη Βουλή στα τέλη του Γενάρη, πολλά ακούγονται πως θα κατατεθεί ήδη από σήμερα.
Πόσο καιρό διαρκεί η εμπιστοσύνη;
Τώρα το για πόσο θα διαρκέσει αυτή η εμπιστοσύνη, μένει άγνωστο. Κατά κάποιο τρόπο φαίνεται πως αυτή η κυβέρνηση βρίσκεται στα πρόθυρα της ασφυξίας και αγκομαχά για λίγο οξυγόνο. Δεν γνωρίζω πότε θα γίνουν οι εκλογές, αλλά κάθε μέρα παραμονής της Κυβερνήσεως στην εξουσία είναι ένας αγώνας δρόμος, όπου επιζούν όσο «βγαίνουν τα νούμερα».
Εμπιστοσύνη μέχρι νεωτέρας, λοιπόν.
Γεννήθηκε το 1998 στο Ρέθυμνο, Κρήτης. Είναι προπτυχιακός φοιτητής του Τμήματος Ιστορίας & Φιλοσοφίας της Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών, Διευθυντής Αττικής του Think Tank ΚΕΑΣΜ και Γενικός Γραμματέας της νεολαίας Rotary Αθηνών. Επίσης ασχολείται ενεργά με τον αθλητισμό και τον εθελοντισμό.
