Της Αθανασίας Γκοντέβα,
Πρόσφατα ο Ισπανός πρωθυπουργός, Πέδρο Σάντσεθ, εξήγγειλε αυξήσεις σε κατώτατο μισθό και συντάξεις και μάλιστα γενναιόδωρες αυξήσεις της τάξεως του 22% και του 1,6%, αντίστοιχα. Αυτή η απόφαση θα είκαζε ως λογική αφού η ισπανική οικονομία έδειχνε να έχει μπει σε τροχιά ανάκαμψης από το 2013. Παρά ταύτα, είναι άξια λόγου και προβληματισμού, καθώς η Κομισιόν υποστηρίζει πως η οικονομία της Ισπανίας θα επιβραδυνθεί μέσα στο 2019, σε βαθμό περίπου κατά μια ποσοστιαία μονάδα, συγκριτικά με τους ρυθμούς ανάπτυξης που σημείωνε μέσα στο 2017.
Και το εύλογο ερώτημα λοιπόν είναι πως προχωράει ο πρωθυπουργός της Ισπανίας σε αυτήν την απόφαση την στιγμή που η οικονομία δείχνει να μην έχει ακόμη γερά θεμέλια και τείνει να θυμηθεί τα παλιά;
Για να απαντήσει κάποιος σε αυτό το οξύμωρο σχήμα που έχει δημιουργηθεί μεταξύ των επικείμενων αυξήσεων και της επιβράδυνσης της οικονομίας, θα πρέπει να συμπεριλάβει όλο το πολιτικό παρασκήνιο που εξελίσσεται τη δεδομένη στιγμή στην χώρα. Ειδικότερα, ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στον άτυπο πόλεμο που δείχνει να εστιάζει το κυβερνών κόμμα μεταξύ αυτού και της δυναμικής εισόδου που φαίνεται να ετοιμάζεται να πραγματοποιήσει το Vox, το ακροδεξιό κόμμα που ιδρύθηκε το 2013 (όταν η ισπανική οικονομία άρχισε να σημειώνει τα πρώτα θετικά βήματα), και μόλις τον προηγούμενο μήνα εισήλθε με 12έδρες στο περιφερειακό κοινοβούλιο της Ανδαλουσίας.
Ωστόσο για να γίνει αντιληπτή η χρήση του όρου άτυπου πολέμου και δυναμικής εισόδου, θα ήταν καλό να γίνει αναφορά σε μια τελευταία τηλεφωνική δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε από την El Mundo, (ισπανική εφημερίδα). Συγκεκριμένα, μεταξύ της 21ης και 27ης Δεκεμβρίου 2018 μέσω τηλεφώνου και σε δείγμα 1.000 ατόμων, η δημοσκόπηση έβγαλε τα εξής αποτελέσματα:
- Ο Σάντσεθ, το σοσιαλιστικό κόμμα και κυβερνών τη δεδομένη στιγμή, δε θα μπορούσε να εξασφαλίσει την απαραίτητη πλειοψηφία (176 έδρες) ακόμη και με την πιθανή στήριξη των Podemos, των Καταλανών και των Βάσκων, (περίπου 167 έδρες όλοι μαζί). Αυτό συμβαίνει διότι το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα, θα εξασφάλιζε από τις 350 έδρες, μόλις τις 92-96 έδρες.
- Το Λαϊκό Κόμμα θα εξασφάλιζε ποσοστό 19,2% από τους ψήφους.
- Οι Φιλελεύθεροι, Ciudadanos, θα συγκέντρωναν το 18,8% των ψήφων.
- Το ακροδεξιό κόμμα Vox, θα εισερχόταν στην ισπανική βουλή με ποσοστό 13% των ψήφων, δηλαδή με 43-45 έδρες. Σημειώνεται ότι μέχρι πρότινος δεν έχει ξανά μπει στη βουλή, ενώ δε σε προηγούμενη δημοσκόπηση το καλοκαίρι δεν συγκέντρωνε τις απαιτούμενες ψήφους για να εισέλθει. Συνεπώς εξού και γίνεται λόγος για μια δυναμική είσοδο.
Επομένως με μια πιο λεπτομερή και προσεκτική ματιά γίνεται αντιληπτό, πως οι αυξήσεις αυτές δε βασίζονται στα οικονομικά κριτήρια αλλά σε μια πολιτική φόβου και αντίδρασης. Ο τωρινός πρωθυπουργός μάλλον προέβη σε αυτήν την απόφαση επηρεασμένος από το πολιτικό παρασκήνιο όπως τείνει μα διαμορφωθεί και όχι με στατιστικά στοιχεία.
Το μόνο λοιπόν που μένει είναι, να φανεί εάν θα συνεχιστεί η απορρύθμιση οικονομίας και πολιτικής ή εάν τελικά η ισπανική οικονομία κατορθώσει ενάντια στις προγνώσεις της Κομισιόν και μακριά από πολιτικά παιχνίδια να ξανά βρει τους ρυθμούς της.
Εξ Αμαρουσίου Αττικής ορμώμενη, 1996, απόφοιτη του Τμήματος: Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, και μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο ίδιο Πανεπιστήμιο στο πρόγραμμα: Δημόσιο Δίκαιο και Δημόσια Πολιτική. Αυτόν τον καιρό απασχολείται στον ιδιωτικό τομέα. Αγαπά τον εθελοντισμό, και ενδιαφέρεται για την επικαιρότητα εξού και γράφει για το OffLine Post.
