Της Ιωάννας Λουκά,
Μάιος 2019, μήνας ορόσημο για το μέλλον της χώρας και της Ευρώπης. Τι θα συμβεί; Θα αναρωτηθούν πολλοί νεανίες βυθισμένοι στα απύθμενα νερά των ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης ,την ώρα που σκρολάρουν στο instagram με ραθυμία. Εκλογές θα απαντήσουν οι πολιτικοποιημένοι και πραγματικά ενεργοί πολίτες.
Πώς είναι δυνατόν να μη γνωρίζουν πότε θα πρέπει να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα – υποχρέωση; Πώς είναι δυνατόν να τυρβάζουν περί άλλων όταν πρόκειται για την ίδια τη συνέχεια της πορείας της ζωής τους; Η αιτία της νοσηρής αυτής κατάστασης είναι κρυμμένη βαθιά ,στα παιδικά, τότε που οι νέοι πρωτοδιαμόρφωναν το χαρακτήρα τους. Από πλευράς φορέων κοινωνικοποίησης υπήρχε αδιαφορία ή μάλλον σκοπιμότητα (;) να μην μεταγγίσουν στους μικρούς μαθητές τις πολιτικές αξίες, στάση που συνεχίστηκε μέχρι και στα τελευταία τους μαθητικά χρόνια, όταν το μάθημα της πολιτικής παιδείας (σε πολλά μέρη της χώρας) και άλλα συναφή μαθήματα ήταν ώρα «δημιουργικής» απασχόλησης και όχι πολιτικής εξέλιξης της σκέψης.
Χωρίς να έχουν την πολιτική Αρετή εμφυτευμένη στην ψυχή και στην καρδιά τους είναι αδύνατο να ενδιαφερθούν για αυτή και να αντιληφθούν την αξία της, το ότι δηλαδή το ενδιαφέρον για την πολιτεία είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τον «οίκο»τους και μάλιστα με σχέση όλου μέρους, αφού,όταν το όλο ευημερεί, ευημερεί και το μέρος (Αριστοτέλης), και πως όταν ενδιαφέρεσαι για την πολιτική, εξελίσσεις τη σκέψη σου, μαθαίνεις να κρίνεις, να στοχάζεσαι και να μην καθιστάσαι ευκολόπιστο θύμα ορισμένων αδίστακτων πολιτικών ταγών.
Και ενώ επικρατεί αυτή η «γαλήνη» και η νωθρότητα για την πολιτική από πλευράς νέων, πολλές φορές αυτή την «ήρεμη θάλασσα» ταράζουν κύματα, κύματα ισχυρά, επανάστασης που φτάνουν τα όρια της καταστροφής. Μολότοφ, ζημιές σε δημόσια κτίρια, συλλήψεις, τραυματισμοί χαρακτηρίζουν τα θερμά επεισόδια των «μικροεπαναστάσεων» που διεξάγονται από τους τολμηρούς αρνητές του συστήματος και αποδυναμώνουν την όποια προσπάθεια για εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας. Οι πόλεις μετατρέπονται σε πεδίο μάχης θαρρείς πως βρίσκεσαι σε εμφύλια σύρραξη .Εντάσεις , αναταραχές ακόμη και θάνατοι χαρακτηρίζουν αυτές τις κινητοποιήσεις των οποίων το πρόσημο αποδεικνύεται αρνητικό, μιας και θύματα υπάρχουν τόσο απ’ τους επαναστάτες, αλλά και απ΄τους ανυποψίαστους πολίτες που είχαν την ατυχία να περνάνε από εκείνο το μέρος τη συγκεκριμένη στιγμή.
Αυτές οι μηδενιστικές τάσεις, από όποια αγαθά κίνητρα κι αν διακατέχονται, δεν μπορούν να οδηγήσουν σε αλλαγή του συστήματος. Μάλλον τα αποτελέσματα είναι αντίθετα, αφού η πολιτεία λαμβάνει πιο αυστηρά μέτρα «προστασίας» με ισχυρή παρουσία της αστυνομίας ,δίνοντας βήμα σε πολλούς να ισχυριστούν ότι προσιδιάζει σε ανελεύθερα καθεστώτα.
Και τελικά «πού αποσκοπεί αυτό το άρθρο;» θα αναρωτηθούν πολλοί. Στην κατάφαση το ότι η υπερβολή και έλλειψη φθείρουν την τελειότητα (Αριστοτέλης). Η διαχρονική ρήση του μεγάλου φιλοσόφου βρίσκει και εδώ εφαρμογή. Η υπερβολή (ανοργάνωτη επανάσταση) και η έλλειψη (πολιτική αδιαφορία) υπονομεύουν το πολίτευμα της Δημοκρατίας. Το αν αυτός ο όρος «τελειότητα» μπορεί να αποδοθεί στη Δημοκρατία, αυτό είναι άλλο ζήτημα. Και πάλι στο χέρι μας είναι να την κάνουμε να ταυτιστεί με την τελειότητα .Και αυτό δε θα γίνει ούτε με τον καναπέ , ούτε με τις μολότοφ, αλλά με δράση υγιή, πολιτική και ειλικρινές ενδιαφέρον. Ας γίνει αυτό στόχος μας για το 2019 μια χρονιά που ευελπιστούμε εκτός από υγεία και σύνεση να φέρει και πολιτική πρόοδο… εἴθε.
