Του Μίνωα Ράπτη,
«Η Χίλαρι θα ξανακατέβει για Πρόεδρος».
Αυτό ήταν το όνομα του άρθρου που δημοσίευσε πριν περίπου 2 μήνες στη WallStreetJournal ο επί 13 χρόνια συνεργάτης της οικογένειας Κλίντον και συνυπέγραψε γνωστός πολιτευτής των Δημοκρατικών, άρθρο που θεωρήθηκε από πολλούς ως τεστάρισμα των νερών από την πρώην Γερουσιαστή.
Όλοι λίγο πολύ θα έχουμε ακούσει για την ταπεινωτική, αλλά και απρόβλεπτη ήττα της Κλίντον έναντι του σημερινού Προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τράμπ, τον Νοέμβριο του 2016. Πολλά μέσα την είχαν χαρακτηρίσει “αναπόφευκτη Πρόεδρο” (“inevitable President”) κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, καθώς ήταν ήδη η δεύτερη προσπάθεια της πρώην υπουργού να διεκδικήσει την Προεδρία, αφού στην πρώτη είχε ξεκινήσει πάλι ως το φαβορί, που απρόσμενα έχασε από τον νέο Γερουσιαστή Μπαράκ Ομπάμα και δεν κέρδισε το χρίσμα των Δημοκρατικών, ενώ ήδη από τα χρόνια της ως Πρώτη Κυρία, σύζυγος του τότε Προέδρου Μπιλ Κλίντον, ήταν κοινή γνώση ότι είχε και η ίδια πολιτικές βλέψεις.
Όσες φορές έχει η ίδια ερωτηθεί πάνω στο ζήτημα, οι απαντήσεις της ήταν στην καλύτερη χλιαρά αρνητικές, ενώ δήλωσε πρόσφατα “θα μ’ άρεσε να είμαι Πρόεδρος”, με αποτέλεσμα να μην πείσει την πλειοψηφία του κοινού ότι δεν θα ξανά είναι υποψήφια και ως συνέπεια το όνομά της πλέον να εμφανίζεται ως πιθανή επιλογή σε ερωτήσεις δημοσκοπήσεων, καθώς και στις προβλέψεις στοιχηματικών εταιρειών (κάτι που δεν γινόταν για ενάμιση χρόνο μετά τις τελευταίες προεδρικές εκλογές).
Η στάση του Δημοκρατικού Κόμματος
Το Δημοκρατικό Κόμμα, παρότι δεν κατάφερε στο μεσοδιάστημα από τις εκλογές του ’16 να αναδείξει έναν ξεκάθαρο ηγέτη, που θα δίνει αγώνες κατά των κυβερνητικών πολιτικών Τράμπ, δεν φαίνεται να βλέπει θετικά την προοπτική μιας τρίτης υποψηφιότητας της Κλίντον.
Έπειτα από την ήττα των Δημοκρατικών στις Προεδρικές εκλογές του 2016 με την Χίλαρι ως την υποψήφιά τους (και μάλιστα με τρόπο που πολλοί θεωρούν ότι θα μπορούσε με καλύτερες στρατηγικές κινήσεις να έχει αποφευχθεί, καθώς η Κλίντον έλαβε σχεδόν τρεις εκατομμύρια ψήφους παραπάνω απ ‘τον Τράμπ, και έχασε εξαιτίας της οριακής επικράτησής του σε πολιτείες που θεωρούνταν “κλειδωμένες” από το επιτελείο της), το κόμμα διχάστηκε και είναι πλέον μοιρασμένο ανάμεσα στην παλαιά φρουρά φιλελευθέρων, μερίδα εκ των οποίων αισθάνθηκε παραγκωνισμένη από την τεράστια στήριξη που προσέφερε ο κομματικός μηχανισμός στην Κλίντον σε βάρος τους στο στάδιο των εσωκομματικών διεργασιών για το χρίσμα, και στους νέους προοδευτικούς κινηματικούς του κόμματος, που απορρίπτουν την Κλίντον και τα στελέχη της γενιάς της εντός του κόμματος, ως γρανάζια του συστήματος και απαιτούν μια πιο σοσιαλδημοκρατική και ριζοσπαστική στροφή στην ατζέντα του Δημοκρατικού Κόμματος.
Ως αποτέλεσμα, οι εν δυνάμει υποστηρικτές της Κλίντον εντός του ίδιου της του κόμματος φαίνεται να είναι πολύ πιο περιορισμένοι κι από τις δύο άλλες φορές που επιχείρησε να επιδιώξει το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα.
Η αντίδραση Τράμπ
Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, γνωστός διεθνώς για την… αυθόρμητη χρήση του λογαριασμού του στο Twitter, δεν δίστασε να δημοσιεύσει σε απάντηση της φημολογίας, “παρακαλώντας” την Κλίντον να ξανακατέβει, χαρακτηρίζοντας την έμμεσα έναν εύκολο αντίπαλο που θα του εξασφαλίσει την επανεκλογή του το Νοέμβριο του 2020.
Τα μπλουζάκια “Hillary 2020”
Το ίντερνετ ως γνωστόν προλαβαίνει τους πάντες και τα πάντα. Χωρίς ακόμη να έχει ξεκινήσει επίσημα η διαδικασία των προκριματικών για το χρίσμα του κάθε κόμματος, έχουν γίνει διαθέσιμα για αγορά στο διαδίκτυο μπλουζάκια, καθώς και άλλα είδη όπως στυλό, κούπες κλπ. με το σύνθημα “Hillary 2020” και άλλα συναφή, προεξοφλώντας μια προεκλογική κούρσα που πολλοί θαυμαστές θεωρούν δεδομένη.
Φυσικά υπάρχει και η μικρή μερίδα των φανατικών θαυμαστών της, κάποιοι εκ των οποίων χρησιμοποιούν ως σύνθημα και το “Re-elect Hillary 2020”, δηλαδή “επανεκλέξετε τη Χίλαρι το 2020”. Δεν είναι λίγοι που στηρίζουν πως η Χίλαρι, με εκατομμύρια ψήφους παραπάνω απ’ τον Πρόεδρο Τράμπ, είναι η γνήσια Πρόεδρος των πολιτών και πως είναι ώρα να καταργηθεί το Κολέγιο των εκλεκτόρων, η συνταγματική ιδιομορφία των ΗΠΑ χάρη στην οποία εξελέγη Πρόεδρος ο Τράμπ, με μακράν λιγότερες ψήφους. (Είναι γεγονός ότι είναι η δεύτερη φορά που συμβαίνει αυτό στις ΗΠΑ από το 2000, και έχει γίνει και τις δύο φορές σε βάρος Δημοκρατικών υποψηφίων και υπέρ Ρεπουμπλικανών Προέδρων.)
Η ηλικία ως πρόβλημα
Η Κλίντον εάν κατέβει και εκλεγεί Πρόεδρος των ΗΠΑ, θα είναι τη στιγμή της ορκωμοσίας της, 73 ετών. Παραμένει όμως ένα χρόνο μικρότερη απ’ τον εν ενεργεία Πρόεδρο, και κομματικό της αντίπαλο, Ντόναλντ Τράμπ, καθώς και τέσσερα και έξι χρόνια μικρότερη από τους Τζο Μπάιντεν και Μπέρνι Σάντερς αντιστοίχως, τους βασικούς όπως φαίνεται εκφραστές των δύο τάσεων εντός του Δημοκρατικού κόμματος, και πιθανούς εσωκομματικούς της αντίπαλους.
Τρίτη φορά και τυχερή
H Χίλαρι Κλίντον, εάν αποφασίσει να ξανακατέβει, δεν θα είναι η πρώτη στις ΗΠΑ που δεν τα έβαλε κάτω έπειτα από 2 ήττες. Ο 40ος Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ρόναλντ Ρέηγκαν, έχασε οριακά το χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος το 1968 και το 1976, κερδίζοντας τελικά το κόμμα – και την προεδρεία – το 1980.
Ο Ρίτσαρντ Νίξον δε, 37oς Πρόεδρος των ΗΠΑ, κατέβηκε πρώτη φορά για Πρόεδρος το 1960 (χάνοντας οριακά σε ψήφους από τον Τζον Κένεντυ), έπειτα κατέβηκε ανεπιτυχώς για Κυβερνήτης το 1962 και αφού ανακοίνωσε την απόσυρσή του από την πολιτική σκηνή, ξανακατέβηκε και εξελέγη τελικά Πρόεδρος των ΗΠΑ το 1968.
Σίγουρα, μια τρίτη υποψηφιότητα δεν θα είναι παιχνιδάκι, ακόμη και για μια βετεράνο της πολιτικής όπως η Κλίντον. Παρ’ όλα αυτά, ένα πολιτικό comeback, όπως δείχνει και η Ιστορία δεν είναι ακατόρθωτο. Ένα διχασμένο κόμμα και ένας εν πολλοίς επιτυχημένος αντίπαλος μάλλον θα κάνουν μια πιθανή προεκλογική εκστρατεία της δύσκολη, όμως όλες οι ενδείξεις δείχνουν πως η Χίλαρι Κλίντον προτιμά να ρισκάρει μια ακόμη πιο συντριπτική ήττα, παρά το να μείνει με την απορία του τι θα γινόταν. Εξάλλου… τι έχει να χάσει;
Γεννημένος και μεγαλωμένος από το 1998 στην Αθήνα, προπτυχιακός φοιτητής στο Τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης & Πολιτικής Επιστήμης του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης στην Κομοτηνή, στην κατεύθυνση της Πολιτικής Επιστήμης.
