Της Γιώτας Κοσκινά,
Μετά από δεκαοκτώ χρόνια στην προεδρία του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος (CDU) της Γερμανίας και δεκατρία χρόνια Καγκελάριος της μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Άνγκελα Μέρκελ αποφάσισε να εγκαταλείψει τον Προεδρικό θώκο. Η «νοικοκυρά από τη Σουηβία» (schwäbische Hausfrau), όπως είχε χαρακτηρισθεί απαξιωτικά το 2000, κατά την επαναστατική εκλογή της για τα δεδομένα του CDU, κατάφερε να χαράξει τη δική της πολιτική στη Γερμανία και σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κατά τη διάρκεια της θητείας της, μιας δύσκολης ομολογουμένως θητείας, καθώς κλήθηκε να αντιμετωπίσει την επέλαση της οικονομικής κρίσης σε πολλά κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατάφερε να διατηρήσει ενωμένη την Ευρωζώνη και να αποτρέψει την είσοδο ενός εκατομμυρίου προσφύγων στη Γερμανία, ενώ συνεργάστηκε –με άλλους λιγότερο και άλλους περισσότερο- με πέντε Έλληνες Πρωθυπουργούς (εκτός από τους υπηρεσιακούς). Η Άνγκελα Μέρκελ, σε αυτά τα δεκαοκτώ χρόνια προεδρίας του κόμματος της κατάφερε να παραμερίσει τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, το «πουλέν» του Χέλμουτ Κολ και να γράψει τη δική της σελίδα στην ιστορία της Γερμανίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δημιουργώντας μία εικόνα δυνατής και αδιάλλακτης Γερμανίας.
Στις 7 του Δεκέμβρη η πάλαι ποτέ «Σιδηρά Καγκελάριος» πέρασε στην πολιτική ιστορία του χριστιανοδημοκρατικού κόμματος, ενώ τη συνέχεια καλείται να τη χαράξει η νέα Πρόεδρος του CDU Άνεγκρετ Κραμπ Καρενμπάουερ. Από γυναίκα σε γυναίκα λοιπόν, η Προεδρία του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος. Το 2000 η εκλογή της Μέρκελ είχε χαρακτηρισθεί καινοτομία το να ηγείται δηλαδή του κόμματος μία γυναίκα, το 2018, όμως θεωρήθηκε η συνέχεια της Μέρκελ. Κάτι που δεν αντίκειται στη πραγματικότητα, καθώς η ‘Ανεγκρετ Κραμπ Καρενμπάουερ είναι το «πουλέν» της Άνγκελα Μέρκελ.
Η Άνεγκρετ Κραμπ Καρενμπάουερ δεν είναι νέα στη πολιτική σκηνή, αντιθέτως δραστηριοποιείται ενεργά εδώ και περίπου τριάντα χρόνια. Έχει διατελέσει αρχηγός νεολαίας, ομοσπονδιακή βουλευτής, υπουργός και πρωθυπουργός στο κρατίδιο του Ζάαρλαντ, γενική γραμματέας του CDU και πλέον, είναι η νέα αρχηγός του.
Ήδη, ως γενική γραμματέας του μεγαλύτερου κόμματος της Γερμανίας, είχε δείξει τις βλέψεις της για την Καγκελαρία, κάτι το οποίο αποδεικνύεται περίτρανα και απο το βιογραφικό της. Εξελίσσεται εδώ και πολλά χρόνια αργά, αλλά σταθερά. Έχει αναλάβει πολλές καίριες και υπεύθυνες θέσεις για την εύρυθμη λειτουργία του κράτους και τα έχει καταφέρει. Ως Πρωθυπουργός του μικρού κρατιδίου του Ζάαρλαντ, ηγήθηκε της πρώτης κυβέρνησης «Τζαμάικα» (CDU, Πράσινοι, FDP) στη χώρα, προς μεγάλη ικανοποίηση της Καγκελαρίου, που πίστευε βαθιά στο συγκεκριμένο σχήμα. Η σημερινή αρχηγός του CDU, όμως, διέλυσε με μια κίνηση τον συνασπισμό, όταν θεώρησε ότι δεν υπήρχαν άλλα περιθώρια συνύπαρξης, γεγονός που προκάλεσε την οργή της Μέρκελ. Αργότερα, ως Γενική Γραμματέας του κόμματος αντιμετώπισε την αποτυχία της προσπάθειας σχηματισμού αντίστοιχης κυβέρνησης σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Κάποιοι από τους παρόντες σε εκείνη την δραματική συνεδρίαση θυμούνται ότι ξαφνιάστηκαν, όταν την άκουσαν να λέει σαρκαστικά: «Κλαψούριζε πιο χαμηλόφωνα, Λίντνερ!», όταν άρχισε να διαμαρτύρεται ο αρχηγός του FDP Κρίστιαν Λίντντερ για την συμπεριφορά τους απέναντι στο κόμμα του.
Η 56χρονη από το Ζάαρλαντ αποτέλεσε προσωπική επιλογή της Άνγκελα Μέρκελ για τη θέση του Γενικού Γραμματέα του CDU, ενώ είναι από τους λίγους συνεργάτες της Καγκελαρίου, που της απευθύνονται στον ενικό. Με λίγα λόγια, τις δύο γυναίκες φαίνεται να τις συνδέει μία βαθιά φιλία ενδεχομένως, πέρα από τη πολιτική συνεργασία. Επιπλέον, η νυν καγκελάριος ήθελε να βρίσκεται σε πλήρη πολιτική εναρμόνιση με τον επόμενο πρόεδρο του κόμματος, προκειμένου να μην υπάρξουν τριγμοί, έως ότου τελειώσει και επίσημα η θητείας της στη Καγκελαρία και φαίνεται αυτή τη λύση να τη βρήκε στο πρόσωπο της Κραμπ Καρενμπάουερ.
Κατά τη προεκλογική περίοδο, η νέα πρόεδρος είχε την ευκαιρία να εκφράσει τις απόψεις της για θέματα που απασχολούν τους Γερμανούς, όπως είναι η προσφυγική κρίση, όπου και συμφωνεί με τους χειρισμούς της Μέρκελ, ασκώντας ωστόσο κριτική για τις ανεπάρκειες των υπηρεσιών ασύλου. Η νέα πρότασή της στο συγκεκριμένο θέμα ήταν να υπάρχει η δυνατότητα οι αιτούντες άσυλο, που συλλαμβάνονται να διαπράττουν εγκλήματα να επαναπροωθούνται στην πατρίδα τους, ακόμη και αν η χώρα είναι σε εμπόλεμη κατάσταση. Πρόταση για την οποία κατακρίθηκε ανοιχτά ακόμη και από τον συντηρητικό υπουργό Εσωτερικών Χορστ Ζεεχόφερ. Στο θέμα των μουσουλμάνων, που ζουν ή επιθυμούν να ζήσουν στη Γερμανία, φάνηκε να διαφοροποιείται από την άποψη της Μέρκελ πως το Ισλάμ έχει θέση στο γερμανικό κράτος, ενώ ιδιαίτερα επιφυλακτική φάνηκε τόσο στο θέμα των γάμων μεταξύ ομοφυλόφιλων ζευγαριών, όσο στο ζήτημα με την υιοθεσία παιδιών.
Σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, η νέα αρχηγός δε φάνηκε να απέχει από τις θέσεις της Μέρκελ, γεγονός που μάλλον καθησυχάζει τους εταίρους της Γερμανίας. Τάσσεται υπέρ του ευρωστρατού, ήταν σύμφωνη με τους χειρισμούς της Καγκελαρίου στην ελληνική κρίση και απέρριπτε και εκείνη την πρόταση του κ. Σόιμπλε το 2015 για ένα «τάιμ άουτ» της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. «Αν η Ελλάδα είχε βγει από την Ευρωζώνη, θα είχαμε ενδεχομένως αντίδραση ντόμινο για άλλες χώρες», δήλωσε σχετικά. Όσοι έχουν παρακολουθήσει την πολιτική της σταδιοδρομία τα τελευταία μιλούν για μια πολιτικό της κεντροδεξιάς, με πιο «σοσιαλιστικές» απόψεις στα θέματα εργασίας, ασφάλισης και πρόνοιας, αλλά πιο συντηρητικές σε κοινωνικά θέματα. Μη ξεχνάμε ότι προέρχεται από μία συντηρητική καθολική οικογένεια, ενώ η ίδια παντρεύτηκε στα 22 και έχει τρία ενήλικα παιδιά.
Μετά την εκλογή της φαίνεται να δήλωσε η ίδια «Το “συνεχίζουμε ως έχει” δεν υπάρχει», και όπως όλα δείχνουν –ακόμα πιο πολύ οι 35 ψήφοι διαφορά με τον Φρίντριχ Μέρτς (δεύτερος υποψήφιος για την αρχηγία του κόμματος)- δεν έχει άλλη επιλογή από το να πάει το CDU λίγο πιο δεξιά και λίγο πιο συντηρητικά από το κέντρο, όπου το έφερε η Μέρκελ τα τελευταία χρόνια. Δεν μπορεί να αγνοήσει, με άλλα λόγια τις ανησυχίες εκείνων των μελών, που θέλουν λίγο πιο συντηρητική πολιτική στο μεταναστευτικό, καλύτερες σχέσεις με τις επιχειρήσεις και μεγαλύτερο βάρος στην εσωτερική ασφάλεια. Η μικρή αυτή διαφορά με τον αμέσως και μοναδικό αντίπαλό της για την αρχηγία του κόμματος, της κρούει το καμπανάκι για μία πιο συντηρητική πολιτική –πιο δεξιόστροφη- από αυτή που ακολουθούσε η Μέρκελ τα τελευταία χρόνια. Το ερώτημα όμως είναι αν θα δεχθεί να το πράξει ή αν θα ακολουθήσει πλήρως τα πολιτικά χνάρια της προκατόχου της Άνγκελα Μέρκελ.
Γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στον Πειραιά. Αποφοίτησε το 2016 από το τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου με κατεύθυνση την Πολιτική Επιστήμη. Είναι μεταπτυχιακή φοιτήτρια του τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στο μεταπτυχιακό με τίτλο «Πολιτική και Διαδίκτυο» του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα ως επικοινωνιολόγος.
