20.5 C
Athens
Πέμπτη, 21 Νοεμβρίου, 2024
ΑρχικήΔιεθνήGeorge Herbert Walker Bush ο Πρεσβύτερος: Έργα και ημέρες…

George Herbert Walker Bush ο Πρεσβύτερος: Έργα και ημέρες…

Του Πελοπίδα-Παναγιώτη Κουλούρη,

Την Παρασκευή 30 Νοεμβρίου απεβίωσε σε ηλικία 94 ετών ο George Herbert Walker Bush. Υπήρξε ο 43ος Αντιπρόεδρος και 41ος Πρόεδρος των ΗΠΑ.

Ο “Bush 41”, όπως αποκαλείται, για να τον ξεχωρίζουμε από τον γιο του, ο οποίος υπήρξε ο 43ος Πρόεδρος των Η.Π.Α., γεννήθηκε το 1924 στο Τέξας. Ο Bush είχε γίνει δεκτός στο φημισμένο πανεπιστήμιο του Yale, όμως στρατεύθηκε λίγο μετά το βομβαρδισμό του Περλ Χάρμπορ και έγινε στα 18 του, ο νεότερος αεροπόρος του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού. Επιβίωσε της πτώσης του αεροπλάνου του, το οποίο καταρρίφθηκε το 1944 από τους Γιαπωνέζους πάνω από τον Ειρηνικό, και αποστρατεύθηκε με τον βαθμό του υποπλοιάρχου.

Στις 3 Ιανουαρίου 1967 ξεκίνησε την πρώτη του θητεία ως μέλος στη Βουλή των Αντιπροσώπων για τη δεύτερη εκλογική περιφέρεια του Τέξας μέχρι τις 3 Ιανουαρίου 1971 και λίγους μήνες αργότερα, την 1 Μαρτίου 1971 διορίστηκε Πρέσβης των ΗΠΑ. στον ΟΗΕ, μέχρι τις 18 Ιανουαρίου 1973. Ο Bush από τις 19 Ιανουαρίου 1973 μέχρι τις 16 Σεπτεμβρίου 1974 ήταν εκείνος, που ηγήθηκε της Ρεπουμπλικανικής Εθνικής Επιτροπής, εν μέσω του σκανδάλου Watergate και δέκα μέρες αργότερα διορίστηκε από τον Πρόεδρο Gerald Ford, ως επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματικής αποστολής στην Κίνα, μέχρι τις 7 Δεκεμβρίου 1975. Επιστρέφοντας από την Κίνα, στις 30 Ιανουαρίου 1976 διορίζεται διευθυντής της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (CIA), μέχρι τις 20 Ιανουαρίου 1977. Το 1980 έθεσε υποψηφιότητα για το χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος αλλά ηττήθηκε από τον Ronald Reagan, ο οποίος και τον επέλεξε ως τον 43ο Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, θέση, που διατήρησε για 8 χρόνια (1981 – 1989). Από το 1981 έως το 1993 ξεκίνησε η 12ετία του Bush στον Λευκό Οίκο, ως Αντιπρόεδρος και ως Πρόεδρος από το 1989 έως το 1993.

Ο Bush, στην εξωτερική πολιτική είχε να αντιμετωπίσει πολλά και κρίσιμα ζητήματα, τα οποία έμελλε να μεταβάλλουν τη διεθνή πολιτική για τα επόμενα 30 χρόνια. Ήρθε αντιμέτωπος με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, την Επανένωση της Γερμανίας και την εισβολή του Σαντάμ Χουσεΐν στο Κουβέιτ το 1991.

Κατάρρευση του Ανατολικού Μπλοκ και Επανένωση της Γερμανίας

Η εκλογή του George Herbert Walker Bush, το 1988, αναλαμβάνοντας επίσημα τα καθήκοντά του στις 20 Ιανουαρίου 1989, συνέπεσε με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, την κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων και την επανένωση της Γερμανίας. Ήταν μια περίοδος ριζικών αλλαγών και διεθνών ανακατατάξεων. Το τέλος του Ψυχρού Πολέμου ήδη διαφαινόταν. Οι χώρες του Ανατολικού Μπλοκ άρχισαν να κλονίζονται από μαζικά δημοκρατικά κινήματα και ο κομμουνισμός να κλυδωνίζεται. Η Σοβιετική Ένωση κατέρρευσε δύο χρόνια αργότερα, ενώ ο Μπους ήταν ο μόνος πρόεδρος των ΗΠΑ, που κατάφερε, χάρη στις διπλωματικές του ικανότητες, να κερδίσει την εμπιστοσύνη του ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. Το πολύ κρίσιμο, αυτό, ζήτημα, το διαχειρίστηκε με μεγάλη προσοχή. To 1991 ο Bush και ο Γκορμπατσώφ υπέγραψαν τη Συνθήκη START1 (Strategic Arms Reduction Treaty), η οποία έθεσε όρια στα πυρηνικά οπλοστάσια της Ουάσιγκτον και της Μόσχας. Η συμφωνία, η οποία τέθηκε σε ισχύ το 1994, όριζε, ότι κάθε μία από τις δύο χώρες δικαιούνταν να έχουν έως 6.000 πυρηνικές κεφαλές και 1.600 οχήματα εκτόξευσης. Το δεύτερο ζήτημα στην εξωτερική πολιτική, που κλήθηκε να αντιμετωπίσει ο Bush, ήταν η επανένωση της Γερμανίας. Ο Bush, ο οποίος είχε ταχθεί πολύ νωρίτερα υπέρ της επανένωσης, προσπάθησε να πείσει τον Γκορμπατσόφ, πως κάτι τέτοιο ήταν προς το συμφέρον όλων. Αποτέλεσμα των διαμεσολαβητικών προσπαθειών του ήταν η υπογραφή της Συμφωνίας 2+4 μεταξύ της Δυτικής και Ανατολικής Γερμανίας με τη Μ. Βρετανία, τη Γαλλία, τη Σοβιετική Ένωση και τις ΗΠΑ.

Πηγή εικόνας: Alis Monte – Medium

Ο Bush δεχόταν σκληρή κριτική για την εξωτερική πολιτική και ειδικότερα για τη χρήση στρατιωτικής βίας. Η πρώτη στρατιωτική επέμβαση ήταν στον Παναμά το 1989, με πρόσχημα τη σύλληψη του δικτάτορα και εμπόρου ναρκωτικών Ντανιέλ Νοριέγκα. Το 1991 μετά την εισβολή του Ιράκ στο Κουβέιτ, ο Bush, μαζί με μια πρωτοφανή διεθνή συμμαχία κρατών του ΟΗΕ, που παρόμοιά της δεν είχε συσταθεί ξανά, στράφηκε κατά του Σαντάμ Χουσεΐν, αναγκάζοντάς τον σε υποχώρηση. Η στρατιωτική επιχείρηση με την ονομασία Operation Desert Shield (Επιχείρηση Καταιγίδα της Ερήμου) ξεκίνησε στις 17 Ιανουαρίου του 1991. Ο Πρώτος Πόλεμος του Κόλπου, που επίσημα τουλάχιστον τελείωσε στις 28 Φεβρουαρίου της ίδιας χρονιάς, έκλεισε με μια θεαματική νίκη των ΗΠΑ. Πολλοί ωστόσο, αμφισβήτησαν τη νομιμοποιητική βάση της αμερικανικής στρατιωτικής επέμβασης, λέγοντας ότι επρόκειτο στην πραγματικότητα περισσότερο μια επίδειξη στρατιωτικής ισχύος μετά και την πανωλεθρία των ΗΠΑ στο Βιετνάμ.

Πηγή εικόνας: Geopolitics & Daily News

Στο εσωτερικό ο Bush, αν και είχε με το μέρος του την πλειοψηφία της κοινής γνώμης για την επέμβαση κατά του Ιράκ, ωστόσο, απέτυχε να λύσει πολλά κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα και γι’ αυτό ηττήθηκε στις εκλογές του 1992 από τον Δημοκρατικό Bill Clinton. Ο Bush είχε υποσχεθεί, προεκλογικά, ότι δε θα προέβαινε σε αύξηση των φόρων, αλλά υπό την πίεση του Κογκρέσου, τελικά τους αύξησε.

Ενδιαφέρουσα είναι η τοποθέτηση του επικοινωνιολόγου Ευτύχη Βαρδουλάκη στον προσωπικό λογαριασμό του στο facebook για τον Bush. Ο γνωστός επικοινωνιολόγος χαρακτηρίζει τον Bush ως έναν πολιτικό παλαιάς κοπής, ο οποίος δεν ξέφευγε από τον ρόλο του και αντιπροσώπευε, πλήρως, το αμερικανικό πολιτικό κατεστημένο, με ό,τι, θετικό η αρνητικό, σημαίνει αυτό. Ο Ε. Βαρδουλάκης σημειώνεις, πως ήταν ένας πολιτικός, που ενέπνευσε το σεβασμό φίλων και αντιπάλων, ενώ οι ξένοι ηγέτες, που συνεργάστηκε, τον χαρακτήριζαν ως οξυδερκή. Η συμπεριφορά τόσο του ίδιου αλλά και των ΗΠΑ γενικότερα, μετά την πτώση του ανατολικού μπλοκ, δεν ήταν αλαζονική ούτε είχε ηγεμονικά στοιχεία. Απεναντίας, προσπάθησε να συνεργαστεί με τον Γκορμπατσόφ για την, όσο το δυνατότερο, ομαλή μετάβαση στο «νέο κόσμο», που ξεδιπλωνόταν μπροστά του. Ο Bush, ωστόσο, ήταν άτυχος, καθώς η εποχή, που εξελέγη, αναζητούσε και απαιτούσε πολιτικούς με διαφορετικά χαρακτηριστικά, επιζητούσε τη νέα γενιά πολιτικών και ήταν ένας από τους λόγους, που ηττήθηκε στις εκλογές του 1992 από τον Clinton και φυσικά, η ήττα αυτή προήλθε και λόγω της δωδεκαετούς διακυβέρνησης της χώρας από το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα.

Πηγή εικόνας: LORRAINE_SD-

Εν κατακλείδι, την Παρασκευή απεβίωσε ένας από τους τελευταίους πολιτικούς, που διαχειρίστηκαν την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και αποτέλεσε το συνδετικό κρίκο από τον Ψυχρό Πόλεμο στην εγκαθίδρυση της αμερικανικής ηγεμονίας στον κόσμο από τη νεώτερη γενιά πολιτικών. Ο Bush υπήρξε ένας Πρόεδρος, που επεδίωξε τη συναίνεση με τις χώρες του ανατολικού μπλοκ, υπογράφοντας τη Συνθήκη START1 με τη Σοβιετική Ένωση, με στόχο τη σταδιακή μείωση των πυρηνικών οπλοστασίων των, πάλαι ποτέ, αντιπάλων και προκειμένου να μην δημιουργηθούν περαιτέρω προβλήματα στην ευρωπαϊκή ήπειρο, αλλά ήταν και εκείνος, που επιτέθηκε στο Ιράκ για την εξασφάλιση των αμερικανικών συμφερόντων στην περιοχή του Κόλπου.

Πελοπίδας-Παναγιώτης Κουλούρης

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1996. Το 2014 ξεκίνησε τις σπουδές του, στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Πάντειου Πανεπιστημίου αποφοιτώντας το 2018. Τον Οκτώβριο ξεκίνησε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Νεαπόλεως Πάφου στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα "Νεότερη και Σύγχρονη Ευρωπαϊκή και Ελληνική Ιστορία". Στο OffLine Post αρθρογραφεί για τις κατηγορίες Πολιτικού και Ιστορίας.

TA ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ