Του Παναγιώτη- Ευστάθιου Παπαδόπουλου,
Καθώς όπως όλα δείχνουν το 2019 θα είναι χρονιά κρίσιμων πολιτικών εξελίξεων και σημαντικών εκλογικών μαχών για τη χώρα θα ήταν πολιτικά ωφέλιμο αλλά και αναγκαίο να δώσουμε περισσότερο έμφαση σε ένα φαινόμενο που κάθε άλλο παρά θετικά αποτελέσματα δεν έχει σε μία εκλογική διαδικασία και κατά συνέπεια στα τελικά αποτελέσματα αυτής. Αυτό το φαινόμενο δεν είναι άλλο από την αποχή, που παρατηρείται κατά τη διάρκεια μίας εκλογικής αναμέτρησης από ένα σημαντικό ποσοστό του εκλογικού σώματος.
Το σύνηθες επιχείρημα που χρησιμοποιείται από τους περισσότερους σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ότι δεν ψηφίζω από αγανάκτηση, πιστεύοντας πως με αυτό τον τρόπο θα εκδικηθούν το πολιτικό σύστημα της χώρας και αυτούς που το εκπροσωπούν. Αυτό, παρατηρείται κυρίως στις μεγαλύτερες ηλικίες που αγανακτισμένοι από την εικόνα του συστήματος προτιμούν αντί να μεταβούν στην κάλπη να μην συμμετέχουν καθόλου στην όλη διαδικασία. Βέβαια, ας μην ξεχνάμε και το γεγονός ότι και αυτοί οι οποίοι προσέρχονται στις κάλπες προκειμένου να ασκήσουν το εκλογικό τους καθήκον σε μεγάλο βαθμό από μία ηλικία και μετά ψηφίζουν προσκολλημένοι σε ιδεολογικές ταμπέλες του παρελθόντος.
Ωστόσο, όσο ανησυχητικό και αν ακούγεται αυτό άλλο τόσο ανησυχία προκαλεί η ύπαρξη τάσεων αποχής για τον ένα ή τον άλλο λόγο από νέους ηλικίας 20 ετών και άνω. Πολλές φορές βλέπουμε νέους όχι μόνο να αδιαφορούν να συζητήσουν για θέματα πολιτικής αλλά και να μην ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα ως ένδειξη όχι τόσο διαμαρτυρίας αλλά ανικανότητας να καταλάβουν κάποια πράγματα και κατά συνέπεια να κατασταλάξουν από αυτά που ακούν αν τους αντιπροσωπεύει κάτι και κατά συνέπεια να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα με ανάλογο τρόπο.
Η μεγάλη ανησυχία βέβαια παρουσιάζεται στο γεγονός ότι το φαινόμενο της αποχής παρατηρείται σε μεγάλο βαθμό και σε φοιτητές. Είναι απαράδεκτο να ακούς από έναν φοιτητή ότι δεν τον ενδιαφέρει μία εκλογική αναμέτρηση και κατά συνέπεια δε συμμετέχει σε αυτήν, πόσο μάλλον αν αυτός ο φοιτητής τυγχάνει να είναι σπουδαστής ή πολλές φορές και απόφοιτος σχολών αντίστοιχου επιστημονικού πεδίου. Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να παθιάζεται κάποιος με ένα κόμμα ή με μία ιδεολογία αλλά η συμμετοχή του στις εκλογές κρίνεται απαραίτητη. Είναι άλλο πράγμα η συμπόρευση με ένα κόμμα και άλλο η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος και επ ουδενί δεν θα πρέπει να συγχέουμε αυτά τα δύο.
Συμπερασματικά λοιπόν, το φαινόμενο της αποχής είναι ένα σημαντικό θέμα σε μία εκλογική μάχη και γι΄ αυτό κανένας δεν θα πρέπει να μένει αμέτοχος . Εξάλλου σε μία δημοκρατία δεν μπορεί να εκλέγονται αντιπρόσωποι από το 50% του εκλογικού σώματος όταν οι αποφάσεις τους μετά την εκλογή αφορούν το 100%. Είναι υποχρέωση του καθενός να ασκεί ελεύθερα και με συνείδηση το εκλογικό του δικαίωμα. Είναι κάτι το οποίο θα πρέπει ακόμα και να διδάσκεται από μικρή ηλικία από το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας με την εισαγωγή αντίστοιχου μαθήματος σπουδών.
Απόφοιτος του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα από το ίδιο τμήμα σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Νεάπολις-Πάφου στην Παγκόσμια Πολιτική Οικονομία με ειδίκευση στη Διεθνή Επιχειρηματικότητα. Ανάμεσα στα ενδιαφέροντα του για μελέτη συγκαταλέγονται θέματα αμερικανικής πολιτικής, περιφερειακής ανάπτυξης καθώς και ζητήματα πολιτικής οικονομίας και κοινωνίας. Έχει συμμετάσχει σε προσομοιώσεις και έχει παρακολουθήσει πολλά επιστημονικά συνέδρια. Εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα και συγκεκριμένα στον τουριστικό κλάδο.
