Της Ευγενίας Κολοβού,
Τα γραφικά χωριά με τους πέτρινους πύργους, οι παραλίες δίπλα στην άγρια φύση, οι μυστικές σπηλιές και η ξεχωριστή γαστρονομία δε θα μπορούσαν να περιγράφουν άλλη από την Λακωνική Μάνη. Όποιος απολαμβάνει δε την περιπέτεια στα πιο άπιαστα σημεία του χάρτη, εκεί όπου η φύση έχει περίτεχνα αφήσει το στίγμα της, θα πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθεί τα μαγευτικά «Σπήλαια του Διρού» του δήμου Οιτύλου. Πρόκειται για τα εντυπωσιακότερα λιμναία σπήλαια στον κόσμο, χάρη στο πολύχρωμο διάκοσμο τους, ενώ ακολουθούν το «Padirac» της Νότιας Γαλλίας και το «Jeita» του Λίβανου. Μια υπόγεια ξενάγηση στα βάθη της γης που εξάπτει τις αισθήσεις.
Το σπήλαιο της «Βλυχάδας» (ένα από τα τρία σπήλαια της περιοχής) άρχισε να σχηματίζεται εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια πριν. Οι ντόπιοι γνώριζαν για την ύπαρξή της από το 1900 περίπου, όμως χρειάστηκαν να περάσουν 50 χρόνια, έως ότου να εξερευνηθεί συστηματικά από τους ιδρυτές της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρίας, Γιάννης και Άννα Πετροχείλου. Έπειτα από πολυάριθμες μελέτες, σήμερα έχουν χαρτογραφηθεί 14.700 μέτρα διαδρομών, με το μεγαλύτερο τμήμα του σπηλαίου να βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια των υδάτων. Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν έχει βρεθεί το τέλος του σπηλαίου ακόμα, ενώ ορισμένοι γεωλόγοι εκτιμούν ότι ενδέχεται να φτάνει μέχρι την Σπάρτη. Παρόλα αυτά, μόνο τα 3 χιλιόμετρα διατίθενται για τουριστική εκμετάλλευση, σε μια ξενάγηση με λέμβο, που διαρκεί κάτι λιγότερο από μία ώρα, συμπεριλαμβανομένης μιας απόστασης 300 μέτρων ξηράς.
Το ταξίδι ξεκινάει από τη στιγμή που επιβιβάζεται κανείς στη λέμβο, υπό τις υποδείξεις πάντα του ξεναγού, που θυμίζει πια «τον βαρκάρη των ψυχών» στα έγκατα του κόσμου. Στη διάρκεια της διαδρομής περνάς τα κόκκινα, τα ροζ και τα λευκά διαμερίσματα, όπως λέγονται τα σύνολα των σταλαγμιτών και σταλακτιτών που συναντάς στο διάβα σου. Ευφάνταστες θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν οι ονομασίες των πετρωμάτων αυτών που έχουν εύλογα προέλθει από το σχήμα τους: «η Αίθουσα της Χρυσής Βροχής», «Η Γέφυρα των Αναστεναγμών», «Το Σπαθί του Μέγα Αλέξανδρου» και «το Σταυροδρόμι με τις Νηρηίδες» είναι μερικά από τα ασυνήθιστα μορφώματα, που έχει σμιλέψει η Μητέρα Φύση ανά τους αιώνες. Κλιμακωτά, έρχεσαι αντιμέτωπος με τις «Συμπληγάδες Πέτρες», που αποτελούν το πιο στενό σημείο της περιήγησης, τη «Λίμνη των Ναυαγών», που έχει βάθος 5 μέτρων και τέλος τον «Μεγάλο Ωκεανό», που φτάνει τα 30 μέτρα βάθος. Μια πρόκληση αναμέτρησης με τους μεγαλύτερους φόβους σου, την ίδια στιγμή που ικανοποιείς την ακόρεστη περιέργειά σου για όλο και περισσότερη μαγεία.
Εικόνες από περασμένες εποχές ξεπροβάλλουν στη σκέψη σου, όταν φαντάζεσαι τα απολιθωμένα οστά ζώων, που βρέθηκαν στο σπήλαιο αυτό (π.χ. λιονταριού, πάνθηρα και ιπποποτάμου), σε συνδυασμό με τα κεραμικά αγγεία, που υποδηλώνουν ανθρώπινη παρουσία στο χώρο. Εξίσου σημαντικά ανθρώπινα ευρήματα της νεολιθικής εποχής, εντοπίστηκαν στο παρακείμενο σπήλαιο της «Αλεπότρυπας», τα οποία και εκτίθενται στο διπλανό μουσείο για τους επισκέπτες.
Τα υπόγεια στολίδια της Μάνης δικαιώνουν κάθε ταξιδιώτη που επιλέγει να γνωρίσει από μία άλλη σκοπιά το μεγαλείο της φύσης, την «αρχοντιά» που εγκωμίασε χαρακτηριστικά η σπηλαιολόγος Άννα Πετροχείλου ως εξής: «Ο θαυμαστός αρχιτέκτονας, η φύση, έφτιαξε πάνω στη γη υπερήφανα βουνά, δάση, λαγκάδια, ποτάμια και γραφικά ακρογιάλια, χωρίς να αφήσει, όμως, στείρα τα σωθικά της. Με βοηθό το νερό έφτιαξε έναν άλλον κόσμο: τα σπήλαια».
ΠΗΓΕΣ:
http://diros-caves.gr/
http://www.visitgreece.gr/en/mainland/a_journey_to_lakoniki_mani
http://www.anatolikimani.gov.gr/sightseeing/caves-all/caves-dirou.html
