Της Αργυρώς Μαστροκούκου,
ΟΡΓΑΝΩΣΗ: Η Διεθνής Αμνηστία (Amnesty International) είναι μια παγκόσμια μη κυβερνητική οργάνωση -με ιδρυτή τον Peter Benenson το 1961 -περισσότερων από 7 εκατομμύρια ανθρώπων, που αγωνίζονται για έναν κόσμο στον οποίο κάθε άνθρωπος θα μπορεί να απολαμβάνει τα δικαιώματά του.
ΣΥΝΘΗΜΑ: «Μέχρι κάθε άνθρωπος να μπορεί να απολαμβάνει όλα τα δικαιώματά του, θα συνεχίσουμε τις προσπάθειές μας. Δε θα σταματήσουμε αν κάθε άνθρωπος δε ζει με αξιοπρέπεια, αν η φωνή του δεν μπορεί να ακουστεί, αν δεν σταματήσουν τα βασανιστήρια και οι εκτελέσεις.
Το κερί δεν καίει για μας, αλλά για όλους εκείνους που αποτύχαμε να σώσουμε από τη φυλακή, για εκείνους που πυροβολήθηκαν στον δρόμο για την φυλακή, που βασανίστηκαν, που απήχθησαν, που εξαφανίστηκαν. Για αυτούς είναι το κερί.»
ΜΕΛΗ: Απαρτίζεται από μέλη και ακτιβιστές, που συνδράμουν στον αγώνα της για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στέλνοντας επιστολές ή ασκώντας θεσμική πίεση. Επιπλέον, συμμετέχουν σε ηλεκτρονικές και μη εκστρατείες, σε πορείες διαμαρτυρίας, σε δράσεις.
ΤΡΟΠΟΣ ΔΡΑΣΗΣ: Από τη Διεθνή Αμνηστία δημοσιεύονται σε τακτική βάση πέρα από την ετήσια έκθεση, δηλώσεις και εκθέσεις πάνω σε παγκόσμιες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτές οι εκθέσεις στοιχειοθετούν την βάση για την άσκηση πίεσης στους ιθύνοντες, την κινητοποίηση των ακτιβιστών και των μελών της οργάνωσης, καθώς και την ευαισθητοποίηση του κοινού.
ΚΥΡΙΟΙ ΣΤΟΧΟΙ: Η δράση της αποσκοπεί στην κατάργηση της θανατικής ποινής, των βασανιστηρίων, του περιορισμού των ελευθεριών στο όνομα του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» και στον περιορισμό της αστυνομικής βίας. Ακόμα, η οργάνωση υπερασπίζεται την ελευθερία της έκφρασης, τα δικαιώματα των προσφύγων, των μεταναστών και των μειονοτήτων. Εξίσου σημαντικοί στόχοι της είναι τόσο η εξάλειψη των διακρίσεων όσο και η εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων και η υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους.
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ: Το Ελληνικό Τμήμα με πρώτη πρόεδρο την Αμαλία Φλέμινγκ αποτελεί ένα από τα ιστορικότερα τμήματα του διεθνούς κινήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, καθώς είναι βαθιά συνδεδεμένο με τον αγώνα της ελληνικής κοινωνίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Πολλά από τα ιδρυτικά του μέλη είχαν φυλακιστεί, εξοριστεί και βασανιστεί κατά τη διάρκεια της δικτατορίας των συνταγματαρχών. Η Διεθνής Αμνηστία, μια οργάνωση μόλις 6 ετών τότε, κινητοποιήθηκε αμέσως και προσέτρεξε στο πλευρό των πολιτικών κρατουμένων της δικτατορίας. Το 1975, άνθρωποι που είχαν «υιοθετηθεί» από τη Διεθνή Αμνηστία ως φυλακισμένοι συνείδησης, με διαφορετικό κοινωνικό και πολιτικό υπόβαθρο αλλά με την ίδια πίστη στα ανθρώπινα δικαιώματα, ιδρύουν την Ελληνική Επιτροπή της Διεθνούς Αμνηστίας.
ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΕ-ΤΟΥΡΚΙΑΣ: Η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, η οποία στοχεύει στην επιστροφή των αιτούντων άσυλο πίσω στην Τουρκία με βάση την υπόθεση ότι η Τουρκία είναι ασφαλής χώρα για αυτούς. Ως αντάλλαγμα, η Τουρκία θα λάμβανε €6 δις ως υποστήριξη για το μεγάλο αριθμό προσφύγων που φιλοξενεί. Παράλληλα, θα χορηγούνταν στους Τούρκους υπηκόους ελεύθερη (χωρίς βίζα) διέλευση στην Ευρώπη και, όταν ο αριθμός των παράτυπων αφίξεων θα μειωνόταν, θα ενεργοποιούταν ένα «εθελοντικό» ανθρωπιστικό πρόγραμμα για τη μεταφορά των Σύριων από την Τουρκία σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Η συμφωνία αυτή σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία αποτελεί ένα μελανό σημείο στην ευρωπαϊκή πολιτική, καθώς έχει αφήσει χιλιάδες ανθρώπους εκτεθειμένους σε επικίνδυνες συνθήκες στα ελληνικά νησιά. Για αυτό έχει αποτύχει, και χρειάζεται να αποσυρθεί, σύμφωνα με τη άποψη της Διεθνούς Αμνηστίας. Πιο συγκεκριμένα, δεν επιτρέπεται στην πλειοψηφία των αιτούντων άσυλο που διαμένουν στους καταυλισμούς να φύγουν. Με αποτέλεσμα να στοιβάζονται σε υπερπλήρεις δομές κάτω από άθλιες συνθήκες ενώ, κατά καιρούς, έχουν υπάρξει θύματα βίαιων εγκλημάτων μίσους.
ΖΩΕΣ ΣΕ ΑΝΑΜΟΝΗ: Η Διεθνής Αμνηστία υποστήριξε, μέσω της εκστρατείας Lives on Hold (Μάρτιος 2018) την άρση του γεωγραφικού περιορισμού και την μεταφορά των αιτούντων άσυλο στην ηπειρωτική Ελλάδα, σε συνδυασμό με την επιτάχυνση των διαδικασιών εξέτασης των αιτημάτων τους. Στις στόχους της αυτήν την χρονιά ανήκουν η συνέχιση του αγώνα για την άρση του γεωγραφικού περιορισμού στα νησιά, την αναθεώρηση της Συνθήκης του Δουβλίνου και τη θεσμοθέτηση ενός υποχρεωτικού μηχανισμού δίκαιου και ισότιμου καταμερισμού μεταξύ όλων των κρατών-μελών της ΕΕ.
ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ: Καταληκτικά, η Διεθνής Αμνηστία είναι μια μη κυβερνητική οργάνωση με αξιοθαύμαστο έργο, που έχει τιμηθεί για τη δράση της με Νόμπελ Ειρήνης το 1977. Η Διεθνής Αμνηστία είναι ανεξάρτητη από κυβερνήσεις, πολιτικές ιδεολογίες, οικονομικά συμφέροντα και θρησκείες και δεν υποστηρίζει ούτε αντιτίθεται σε οποιαδήποτε κυβέρνηση ή πολιτικό σύστημα ούτε απαραίτητα υποστηρίζει ή αντιτίθεται στις απόψεις των ανθρώπων τα δικαιώματα των οποίων υπερασπίζεται.
Αξίζει λοιπόν να βοηθήσουμε όλοι να «κρατηθεί αναμμένη η φλόγα» και να συνδράμουμε στις δράσεις της. Μια από αυτές, είναι η συναυλία για τα ανθρώπινα δικαιώματα, που θα γίνει στις 10 Δεκεμβρίου στο Μέγαρο Μουσικής. Να μην ξεχνάμε άλλωστε πως η Διεθνής Αμνηστία έχει παράδοση στις επιτυχημένες συναυλίες, αφού η συναυλία στο ΟΑΚΑ για τα 40 χρόνια από τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου το 1988 ήταν η μεγαλύτερη που είχε γίνει ποτέ στην Ελλάδα.
Για περισσότερες πληροφορίες www.amnesty.gr
