Του Μανωλη Σαββάκη,
Το «μαύρο» στο Mega, του μεγαλύτερου, κατ’εμέ, καναλιού από άποψη ψυχαγωγίας και ενημέρωσης έγινε αφορμή να αναρωτηθώ, σχετικά με τον ρόλο της τηλεόρασης και των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Τι επιδράσεις έχουν στην κοινωνία, θετικές ή αρνητικές; Ενημερώνουν ή παραπληροφορούν; Είναι η τηλεόραση μονάχα ένα κουτί, ή το κάτι παραπάνω; Βάσει αυτής της προβληματικής, θα επιχειρήσω να παραθέσω στο παρόν άρθρο αφενός την συμβολή και αφετέρου τις προβληματικές επιπτώσεις των ΜΜΕ στην ελληνική κοινωνία.
Από την μια πλευρά λοιπόν, παρατηρούμε ότι τα ΜΜΕ αναμφισβήτητα αποτελούν σημαντικότατους φορείς κοινωνικοποίησης. Και αυτό, καθώς διαμορφώνονται πολλές και διαφορετικές κοινωνικές συμπεριφορές, μέσω των προτύπων και των αξιών, που αυτά προβάλλουν. Μέσα από την οθόνη ενημερωνόμαστε, για ποικίλα κοινωνικά και μη ζητήματα, κάτι που αναντίρρητα μας προβληματίζει και μας κινητοποιεί, έτσι ώστε να σκεφτούμε και να αναλογιστούμε τις παραμέτρους για την επίλυσή τους. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ενεργοποιούμαστε ως πολίτες και αποκτούμε την απαραίτητη συλλογική και κοινωνική συνείδηση.
Επιπλέον, δεν πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός, ότι πολλές φορές τα ΜΜΕ συμμετέχουν στην αντιμετώπιση πολλών κοινωνικών φαινομένων μέσα από την χρηματοδότηση ή και την οργάνωση εθελοντικών δράσεων, διοργανώνοντας π.χ. αιμοδοσίες, μαραθώνιους και παραστάσεις-συναυλίες για την συγκέντρωση χρημάτων κ.α. Επομένως, τα ΜΜΕ δε μένουν μόνο στο πεδίο της ενημέρωσης, αλλά παίρνουν ιδιαίτερα και έναν ενεργητικό και πρωτεύοντα ρόλο για την βοήθεια απέναντι σε φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας.
Από την άλλη πλευρά, παρατηρούνται συνεχώς φαινόμενα παραπληροφόρησης. Δε θα αναφερθούμε σε συγκεκριμένα παραδείγματα, παρά μόνο στον εσωτερικό πυρήνα μέσα από τον οποία πηγάζει αυτό το φαινόμενο. Η κρίση των ηθικών προτύπων αξιών, και το υλιστικό πνεύμα της εποχής, δεν αφήνουν την κοινή γνώμη να σταθεί απέναντι στον καταιγισμό των πληροφοριών που δέχεται, αδυνατώντας έτσι να διαχειριστεί την όποια βλαπτική παραπληροφόρηση. Πίσω από όλο αυτό το φαινόμενο κρύβονται πάρα πολλές σκοπιμότητες, σε οποιοδήποτε επίπεδο, με στόχο κυρίως την παραπλάνηση της κοινής γνώμης.
Φυσικά, τρόποι εξάλειψης της παραπληροφόρησης υπάρχουν και έγκεινται στην υιοθέτηση μιας ορθότερης στάσης τόσο από τα ίδια τα ΜΜΕ όσο και από εμάς τους ίδιους. Πιο συγκεκριμένα, τα ίδια τα ΜΜΕ, οι δημοσιογράφοι και οι λειτουργοί τους μπορούν και πρέπει να ασκήσουν αυστηρό αυτοέλεγχο, και να έχουν πάντα ως πρότυπό τους την σωστή και αντικειμενική πληροφόρηση, που θα παρέχουν. Αυτό, προφανώς και είναι εξαιρετικά δύσκολο από την στιγμή που έχουν να αντιπαλέψουν ευρύτερα και ισχυρότατα συμφέροντα, ωστόσο είναι καιρός επιτέλους για την προκοπή αυτού του τόπου, να απεμπολήσουν την τακτική του ραγιαδισμού και της υποταγής και να ενστερνιστούν τις αξίες που το ίδιο τους το επάγγελμα προτάσσει. Εμείς από την πλευρά μας, είναι απαραίτητο να σκεφτόμαστε με ωριμότητα και με προσοχή την ειδησιογραφία, που ξεδιπλώνεται καθημερινά μπροστά μας, ελέγχοντας την αξιοπιστία της και κυρίως, αποφεύγοντας την παθητική στάση απέναντι σε κάθε μήνυμα.
