Του Πάνου Ιορδανίδη, 29 Οκτωβρίου έως 4 Νοεμβρίου, Εβδομάδα 44η
«Αυτή η τέταρτη θητεία, είναι η τελευταία μου ως Καγκελάριος της Γερμανίας» είπε η Άνγκελα Μέρκελ την Δευτέρα (29/10) ενώπιον των Γερμανών Χριστιανοδημοκρατών, ανακοινώνοντας την πρόθεσή της να αποσυρθεί από την ενεργό πολιτική δράση μετά το 2021 και παράλληλα, την επιθυμία της να μην είναι πλέον αρχηγός της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης. Η Γερμανίδα Καγκελάριος πήρε όλη την ευθύνη για την πτώση του κυβερνητικού συνασπισμού, ενώ την ίδια στιγμή, απέρριψε το ενδεχόμενο να αναλάβει κάποιο ηγετικό πόστο στην ΕΕ στο μέλλον. Η ανακοίνωση της Μέρκελ έχει πυροδοτήσει συζητήσεις τόσο για τον μέλλον της Γερμανίας, αφήνοντας πίσω της μια βαριά κληρονομιά, όσο και για το μέλλον της ΕΕ, με τον Εμμανουέλ Μακρόν να ψάχνει νέους συμμάχους για να επισπεύσει την ευρωπαϊκή ενοποίηση γρηγορότερα.
Και ενώ οι εξελίξεις στη Γηραιά Ήπειρο μαίνονται, η Αυστρία ενισχύει το αντι-μεταναστευτικό μέτωπο περαιτέρω. Η Βιέννη υποστήριξε σθεναρά τις κινήσεις Ουάσιγκτον και Βουδαπέστης να μην ενταχθούν στο πλαίσιο της ομαλής μεταναστευτικής στρατηγικής του ΟΗΕ, πράγμα το οποίο δήλωσε ότι θα πράξει και η ίδια. Η στάση αυτή έγειρε αντιδράσεις από την παγκόσμια κοινωνία των πολιτών καθώς και αξιωματούχους του ΟΗΕ, οι οποίοι παρακολουθούν, την ίδια στιγμή, την ακόμα σκληρότερη στάση Τραμπ για το νέο μεταναστευτικό κύμα από την Κεντρική Αμερική. Ο στρατός που έχει στείλει ο Αμερικανός Πρόεδρος στα σύνορα με το Μεξικό αναμένεται να ενισχυθεί αριθμητικά, με το Πεντάγωνο να δέχεται σκληρή κριτική για τις πρακτικές του και να κατηγορείται για κατάχρηση εξουσίας.
Η αμερικανική εξωτερική πολιτική, ανά τακτά χρονικά διαστήματα και μετά από την απόσυρση των ΗΠΑ από την ιρανική πυρηνική συμφωνία, κατασκευάζει νέες στρατηγικές για να συνεχίσει να ασκεί πίεση στην Τεχεράνη. Η πίεση συνεχίζεται με νέο κύκλο κυρώσεων την ερχόμενη βδομάδα, από τις οποίες η Ουάσιγκτον αποσκοπεί να βάλει φρένο στις περιφερειακές επιδιώξεις του Ιράν, ενώ παράλληλα καλείται να διαχειριστεί τα νέα δεδομένα της συνεργασίας της με τη Σαουδική Αραβία. Το Ισραήλ, ως ένας πλήρης ευθυγραμμισμένος σύμμαχος των ΗΠΑ στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, βλέπει το Ριάντ θετικά, μην αφήνοντας την υπόθεση Κασόγκι να επηρεάζει αρνητικά την «λυκοσυμμαχία» του με το Βασίλειο ενάντια στην Τεχεράνη. Ο Ανώτατος Ηγέτης της Ισλαμικής Δημοκρατίας, Αγιατολάχ Χαμενέι, προέβη σε δηλώσεις κατά του Τραμπ, υπερτονίζοντας ότι «σε κάθε απόφαση του Αμερικανού Προέδρου, ολόκληρος ο κόσμος βρίσκεται απέναντί του», επαναεπιβεβαιώνοντας ότι το Ιράν δεν θα επιτρέψει στον αμερικανικό παράγοντα να ηγεμονεύσει στην περιοχή, όπως έκανε προτού ξεσπάσει η Ισλαμική Επανάσταση το 1979.
Φυσικά, υπάρχει και μια μεγαλύτερη εικόνα που αντικατοπτρίζει την πολιτική της διακυβέρνησης Τραμπ, αυτή του εμπορικού πολέμου με την Κίνα. Σε αυτόν τον τομέα, ο Αμερικανός Πρόεδρος είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Κινέζο ομόλογό του, Σι Τζιν Πινγκ, η οποία, σύμφωνα με δηλώσεις του Τραμπ, είχε θετικό αντίκτυπο για τις διαφορές των δύο χωρών. Η ανορθόδοξη συμπεριφορά όμως από την αμερικανική ηγεσία συνεχίζεται, καθώς την ίδια στιγμή που έφερε στο τραπέζι την περίπτωση σύναψη εμπορικής συμφωνίας με το Πεκίνο όπου θα τερματίζει τις μεταξύ τους διαφορές, το ενδεχόμενο για νέο κύκλο δασμών στα κινεζικά προϊόντα δεν αποκλείστηκε.
Με προσμονή, αναμένουνε στις 6 Νοεμβρίου τις αμερικάνικες ενδιάμεσες εκλογές, από τις οποίες θα εξαχθούν συμπεράσματα για το μέλλον και την αποδοχή των πολιτικών του Αμερικανού Προέδρου.
Απόφοιτος του Τμήματος Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Είναι λάτρης της διεθνούς πολιτικής τόσο σαν ακαδημαϊκό, όσο και σαν δημοσιογραφικό αντικείμενο. Έχει ασκηθεί σε πολιτικές διευθύνσεις του ΥΠΕΞ και δραστηριοποιείται ενεργά στον χώρο του εθελοντισμού σε ΜΚΟ, ακαδημαϊκά συνέδρια και εκπαιδευτικές προσομοιώσεις.
