Του Πελοπίδα-Παναγιώτη Κουλούρη,
1932: Ο Παναγής Τσαλδάρης γίνεται πρωθυπουργός της Ελλάδας. Ο Τσαλδάρης υπεράσπιζε τις ισορροπημένες σχέσεις κεφαλαίου και εργασίας και για αυτό υποστήριζε τις κοινωνικές ασφαλίσεις και τις συλλογικές συμβάσεις. Ο ίδιος, μάλιστα, διαφοροποιούταν από την γενικότερη τάση των βουλευτών του Λαϊκού Κόμματος, να αρνούνται την ύπαρξη τάξεων. Το 1920 συμμετείχε ως Υπουργός Εσωτερικών στην πεντακομματική Οικουμενική Κυβέρνηση (πλην ΚΚΕ). Προσπαθούσε να ακολουθήσει συγκρατημένη γραμμή, δείχνοντας κατανόηση για τις διαμαρτυρίες και υποστηρίζοντας τις κοινωνικές παροχές. Αλλά παράλληλα στήριζε την πολιτική των εκτοπίσεων, τη διάλυση των εργατικών οργανώσεων και των αριστερών συνδικαλιστών. Η γενικότερη μετριοπαθής στάση του στην Οικουμενική και τα λογικά αιτήματα που έθετε, τα οποία γίνονταν αποδεκτά από τα άλλα κόμματα ενίσχυσαν τη μετριοπαθή πτέρυγα στο Κόμμα. Απέρριπτε τη θεσμοθέτηση γερουσίας στη συζήτηση για το νέο Σύνταγμα. Αντίθετα, υποστήριξε να ενταχθούν στο σύνταγμα στοιχεία άμεσης δημοκρατίας. Επίσης, θεωρούσε πρώτιστο ζήτημα την θεσμοθετημένη προστασία της ιδιοκτησίας. Αυτό τον έφερνε όμως σε σύγκρουση με την πολιτική των απαλλοτριώσεων και ως εκ τούτου με την αγροτική πολιτική και τα αγροτικά στρώματα που επεδίωκε να εκφράσει. Τελικά, το Λαϊκό Κόμμα θα συναινέσει στο νέο σύνταγμα, αλλά θα αποχωρήσει από την Οικουμενική, διαφωνώντας με τους Φιλελευθέρους στη δημοσιονομική πολιτική.
1963: Ήττα της Ε.Ρ.Ε. στις εκλογές με 39,37%. Νικητής αναδεικνύεται η Ένωσις Κέντρου με 42,04%, με την Ε.Δ.Α. τρίτο κόμμα με 14,34%. Το Κόμμα των Προοδευτικών πήρε 3,73%. Στις 3 Νοεμβρίου η Ένωση Κέντρου αναδείχθηκε πρώτο κόμμα αλλά με σχετική πλειοψηφία, καθώς κατέλαβε 138 έδρες έναντι 132 της Ε.Ρ.Ε. και με ποσοστό 42,04% και 39,37% αντιστοίχως. Τρίτο κόμμα ήρθε η Ε.Δ.Α. με 14,34% και 28 έδρες και τέταρτο το Κόμμα Προοδευτικών του Μαρκεζίνη με 3,73% και 2 έδρες. Το εκλογικό σύστημα ευνόησε τους δύο επικεφαλής συνασπισμούς, που μαζί κέρδισαν το 90% των εδρών με κάτι περισσότερο από το 80% των ψήφων. Το Δεκέμβριο του 1963 η Ανωτάτη Εφορευτική Επιτροπή κατένειμε τις έδρες από τη β΄ και την γ΄ κατανομή ως εξής: στη Μεσσηνία εξελέγη ο Γ. Σαμαράς (ΕΡΕ) αντί του Μπόμπολα (ΕΚ), στη Λακωνία εκλέχθηκε ο Λαγάκος (ΕΚ) αντί του Σκανδαλάκη (ΕΡΕ) και στην Αργολίδα από την γ΄ κατανομή η έδρα περιήλθε στην ΕΡΕ. Η ΕΚ έλαβε και δύο έδρες ως δώρο από την δ΄ κατανομή (Ζακύνθου, Χίου).
2002: Το ισλαμικό κόμμα του Ερντογάν κερδίζει σαρωτική νίκη στις βουλευτικές εκλογές στην Τουρκία, ενώ εκτός Κοινοβουλίου μένουν μεγάλα ονόματα της τουρκικής πολιτικής. Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) κερδίζει 34,1% (363 από 550 έδρες) και το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) 19,4% (178). Οι υπόλοιπες 9 έδρες καταλαμβάνονται από ανεξάρτητους. Το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς του Μπουλέντ Ετσεβίτ μένει στο 1,2%, με συμμετοχή 79%
2003: Εγκρίνεται ομόφωνα από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, το ψήφισμα για την Ολυμπιακή Εκεχειρία, που σχεδίασε και προώθησε η ελληνική διπλωματία. Για πρώτη φορά στην ιστορία τους, τα Ηνωμένα Έθνη υιοθετούν την πρόταση της Ελλάδας, που προβλέπει τη διακοπή των εχθροπραξιών από τις 13 έως τις 29 Αυγούστου του 2004.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1996. Το 2014 ξεκίνησε τις σπουδές του, στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Πάντειου Πανεπιστημίου αποφοιτώντας το 2018. Τον Οκτώβριο ξεκίνησε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Νεαπόλεως Πάφου στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα "Νεότερη και Σύγχρονη Ευρωπαϊκή και Ελληνική Ιστορία". Στο OffLine Post αρθρογραφεί για τις κατηγορίες Πολιτικού και Ιστορίας.
