Της Γιώτα Κοσκινά,
Από τη μεταπολίτευση έως σήμερα έχουν κατατεθεί επτά εκλογικοί νόμοι και τρεις τροπολογίες στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, σχετικά με τις ρυθμίσεις της ψήφου του απόδημου Ελληνισμού. Για άλλη μία φορά (όγδοη στη σειρά) το θέμα έρχεται στο Ελληνικό Κοινοβούλιο για συζήτηση και νομοπαρασκευαστική απόφαση.
Τα τελευταία χρόνια, λόγω της οικονομικής κρίσης, όλο και περισσότεροι νέοι επιστήμονες αποφασίζουν να εγκαταλείψουν την Ελλάδα, προκειμένου να έχουν μια ευκαιρία εργασίας στο κλάδο τον οποίο έχουν σπουδάσει, αλλά και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Αυτή η θλιβερή –ας μου επιτραπεί η έννοια- πραγματικότητα κάνει όσο καμία άλλη φορά αναγκαία την κατοχύρωση του εκλογικού δικαιώματος αυτών των νέων ανθρώπων από τις χώρες τις οποίες διαμένουν, κάτι που δεν αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία. Πολλές χώρες του εξωτερικού έχουν δημιουργήσει ένα ανάλογο εκλογικό πλαίσιο για τους απόδημους κατοίκους τους.
Τριάντα οχτώ μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης επιτρέπουν στους πολίτες τους την ψήφο από το εξωτερικό στις εθνικές εκλογές, είτε με την ψήφο σε εκλογικά κέντρα του εξωτερικού (πρεσβείες ή προξενεία), είτε με την επιστολική ψήφο. Μάλιστα, η Ολλανδία, η Ελβετία και η Εσθονία έχουν προβλέψει την ηλεκτρονική ψήφο. Αντίθετα, εφτά χώρες που δεν έχουν διάταξη διευκόλυνσης των ομογενών τους είναι η Αλβανία, η Ανδόρα, η Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν, η Μάλτα, το Μαυροβούνιο και ο Άγιος Μαρίνος.
Στο Ελληνικό Σύνταγμα στο άρθρο 51 παρ. 4 γίνεται λόγος για την ψήφο στους Έλληνες που κατοικούν εκτός της Επικράτειας, συγκεκριμένα, προβλέπεται: «…Νόμος που ψηφίζεται με την πλειοψηφία των δύο τρίτων του όλου αριθμού των βουλευτών μπορεί να ορίζει τα σχετικά με την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος από τους εκλογείς που βρίσκονται έξω από την Επικράτεια. Ως προς τους εκλογείς αυτούς η αρχή της ταυτόχρονης διενέργειας των εκλογών δεν κωλύει την άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος με επιστολική ψήφο ή άλλο πρόσφορο μέσο…». Είναι προφανές ότι παρ’ όλη την απαίτηση του Ελληνικού Συντάγματος για αυξημένη πλειοψηφία (200 Βουλευτές), η βούληση του νομοθέτη κατατείνει στην εισαγωγή μέτρων διευκόλυνσης των εκτός επικρατείας εκλογέων.
Στο πλαίσιο μίας ακόμη συζήτησης, η οποία ξεκίνησε την περασμένη Τρίτη από μία ειδική Επιτροπή στο Ελληνικό Κοινοβούλιο τέθηκαν τρία κρίσιμα ερωτήματα, τα οποία και θα κρίνουν τις προϋποθέσεις του νέου αυτού εκλογικού νόμου.
– Ποιοι θα ψηφίσουν; Θα ψηφίζουν όλοι όσοι έχουν ιθαγένεια και διαμένουν στο εξωτερικό ή θα προβλεφθούν δικλίδες ασφαλείας για όσους έχουν ισχυρούς δεσμούς με την Ελλάδα και επηρεάζονται άμεσα από τα τεκταινόμενα;
– Πού θα ψηφίσουν; Θα προβλεφθεί η ψήφος τους μόνο για το Επικρατείας;
Ποιους θα ψηφίζουν, δηλαδή, οι απόδημοι; Θα καλούνται να «σταυρώσουν» τους βουλευτές της εκλογικής περιφέρειας που ανήκει ο δήμος, όπου είναι εγγεγραμμένοι, όπως συμβαίνει με τους ετεροδημότες, θα ψηφίζουν τους υποψηφίους των κομμάτων στο Επικρατείας ή θα θεσπιστούν κάποιες έδρες (π.χ. 5 έως 10) που θα καταλαμβάνουν οι βουλευτές που θα εκλέγονται από τον απόδημο Ελληνισμό;
– Πώς θα ψηφίσουν; Με επιστολική ψήφο, αυτοπροσώπως ή με ηλεκτρονική ψηφοφορία;
Το θέμα, όμως εκτός από τα τεχνικά και διαδικαστικά ζητήματα που έχει, κρύβει και μεγάλο πολιτικό ενδιαφέρον, καθώς οι πολίτες που θα κληθούν να ψηφίσουν είναι η «νέα διασπορά», οι Έλληνες, που έφυγαν από τη χώρα στα χρόνια της κρίσης. Οι πολιτικοί αναλυτές των κομμάτων κάνουν ήδη τους υπολογισμούς τους για να εκτιμήσουν πώς η ετυμηγορία των Ελλήνων του εξωτερικού θα επηρεάσει το εκλογικό αποτέλεσμα, τόσο από την ψήφο των νέων όσο και από την ψήφο των Ελλήνων που ζουν πολλά χρόνια εκεί.
Το σίγουρο είναι ότι τα τελευταία χρόνια τα ελληνικά κόμματα αδυνατούν να συμφωνήσουν, ώστε να επιτευχθεί η αναγκαία πλειοψηφία και να μπορούν πλέον οι Έλληνες της διασποράς να ψηφίζουν, όπως συμβαίνει και σε πολλά άλλα κράτη του κόσμου.
Η Κυβέρνηση μέσω του αρμόδιου υπουργού Εσωτερικών σημείωσε πριν λίγες ημέρες, «Είμαστε αποφασισμένοι να σπάσουμε την αρνητική παράδοση του παρελθόντος, μακριά από αντιπαραθέσεις μικροκομματικών σκοπιμοτήτων, και να δώσουμε δίκαιη και βιώσιμη λύση σε ένα κρίσιμο θέμα που απασχολεί έναν πολύ μεγάλο αριθμό συμπολιτών μας», ενώ και η Αξιωματική Αντιπολίτευση επιμένει στο σχετικό νόμο τα τελευταία χρόνια καταθέτοντας μάλιστα και δύο προτάσεις νόμου. Την ίδια λογική ακολουθούν το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, το οποίο μάλιστα φαίνεται να προτίθεται να το συζητήσει στο προσεχές συνέδριο του κόμματος.
Ας ελπίσουμε ότι αυτή τη φορά (την 8η στη σειρά) θα υπάρξει μία ευρεία συμφωνία των πολιτικών κομμάτων επί του πρακτέου και ένα αίσιο νομοπαρασκευαστικό αποτέλεσμα, μετά από πολλά χρόνια.
Ας μην αφήσουμε άλλη μία ευκαιρία να χαθεί…
Γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στον Πειραιά. Αποφοίτησε το 2016 από το τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου με κατεύθυνση την Πολιτική Επιστήμη. Είναι μεταπτυχιακή φοιτήτρια του τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στο μεταπτυχιακό με τίτλο «Πολιτική και Διαδίκτυο» του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα ως επικοινωνιολόγος.
