Της Μαρία-Λίζας Καλλονιάτη,
Ιδιαίτερα ανυποχώρητος όσον αφορά την συνέχιση των γεωτρήσεων στην Ανατολική Μεσόγειο εμφανίστηκε ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, σε συμπόσιο που διοργάνωσε το Πανεπιστήμιο Άγκυρας υπο τον τίτλο “Νόμος και Πολιτική στην Ανατολική Μεσόγειο”.
Σε όλη την διάρκεια της ομιλίας του ο Τούρκος Υπουργός τόνιζε ότι η Τουρκία δεν θα επιτρέψει μονομερείς ενέργειες στην Κύπρο αναφορικά με την εξόρυξη υδρογονανθράκων και επανέλαβε ότι η Τουρκία θα προστατεύσει με κάθε θεμιτό μέσο τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων. Ο Τούρκος Υπουργός, ακολουθώντας τον κεντρικό άξονα πολιτικής της Τουρκίας περί της εξόρυξης και εκμετάλλευσης των ορυκτών πλούτων της Ανατολικής Μεσογείου, υπογράμμισε την δίκαιη μοιρασιά των πλουτοπαραγωγικών πηγών της Ανατολικής Μεσογείου. Παράλληλα, έκανε εμφανές ότι η Τουρκία δεν επιθυμεί να “καβγαδίσει” με τις υπόλοιπες συμβαλλόμενες χώρες, απλώς επιθυμεί να μοιραστεί δίκαια ο φυσικός πλούτος, προσθέτοντας ότι δεν θα χαρίσουν σε κανέναν ούτε τα δικαιώματα της Τουρκίας ούτε των Τουρκοκυπρίων σε εκείνη την ενεργειακά πλούσια περιοχή.
Αυτές οι δηλώσεις του Τσαβούσογλου δεν θεωρούνται εκτός τόπου και χρόνου, διότι έρχονται λίγες μέρες μετά από την τριμερής σύνοδο Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου σχετικά με ενεργειακά ζητήματα στην Ανατολική Μεσόγειο. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ακριβώς μετά την λήξη της τριμερούς συνόδου το τουρκικό υπουργείο εξωτερικών σε ανακοίνωση του υπογράμμισε τα περί συνιδιοκτησίας της Κύπρου όσον αφορά την εκμετάλλευση των πλούσιων ενεργειακών πηγών του νησιού. Η Τουρκία με αυτές τις ενέργειες δεν επιθυμεί να βγει ή να παραγκωνιστεί από το ενεργειακό παιχνίδι που εξελίσσεται στην Ανατολική Μεσόγειο, ειδικότερα στα βόρεια της Κύπρο, μετά την συνεχή ανακάλυψη πλούσιων σε φυσικό αέριο ενεργειακών πηγών τα τελευταία χρόνια μετά από τις συνεχόμενες εξορύξεις.
Η συνέχιση των γεωτρήσεων στην Ανατολική Μεσόγειο αποτελεί ένα από τα “χαρτιά πίεσης” της Τουρκίας προς τις υπόλοιπες εμπλεκόμενες χώρες, παρά την έντονη αντίδραση των ΗΠΑ και της Γαλλίας. Η Άγκυρα επιθυμεί σε ένα γενικότερο πλαίσιο την εξεύρεση αποτελεσμάτων και όχι συνεχόμενων διαπραγματεύσεων είτε αυτό αφορά το ενεργειακό παιχνίδι στην Ανατολική Μεσόγειο είτε το ήδη υπάρχον για πολλές δεκαετίες Κυπριακό Ζήτημα.
Παρατηρείται λοιπόν ότι τα ενεργειακά αποθέματα της ευρύτερης περιοχής, γενικότερα έχουν προκαλέσει μια έντονη και ιδιαίτερα τεταμένη ατμόσφαιρα ανάμεσα στην Τουρκία και τις υπόλοιπες εμπλεκόμενες χώρες. Πιο συγκεκριμένα, η θέση της Τουρκίας για τους υδρογονάνθρακες παραμένει ακλόνητη και ανυποχώρητη διότι δεν επιθυμεί να χάσει ένα τόσο μεγάλο ορυκτό ‘’θησαυρό’’. Από την άλλη, η ελληνική πλευρά εμμένει στη θέση της ότι οι ενέργειες της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι μια άσκηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και ουδεμιά σχέση έχουν -και ούτε πρέπει να έχουν- με την επίλυση του Κυπριακού Ζητήματος. Γι’ αυτό τον λόγο, η Άγκυρα, προβαίνει σε ποικίλες αντιδραστικές ενέργειες για να κάνει όλο και περισσότερο αισθητή την παρουσία της σε αυτό το ενεργειακά πλούσιο τμήμα της Μεσογείου. Άραγε θα την ωφελήσουν αυτές οι ενέργειες και θα βγει κερδισμένη από αυτό το παιχνίδι ή θα ρισκάρει και θα ζημιωθεί;
