Του Θάνου Ι. Κουλουβάκη,
Το όνομά της είναι Βικτόρια Μαρίνοβα, ήταν τριάντα ετών και εργαζόταν ως δημοσιογράφος στη Βουλγαρία. Με βεβαιότητα θα μπορούσαμε να πούμε ότι δεν είχαμε ακούσει τίποτα για τη Βικτόρια μέχρι πριν μερικές μέρες. Αυτά που μάθαμε, εν τούτοις, γι’ αυτή τη γυναίκα δε θα σταματήσουν να μας σοκάρουν και να μας κάνουν να σκεφτόμαστε σε τι κόσμο ζούμε πραγματικά.
Ας πάρουμε, ωστόσο, τα πράγματα από την αρχή. Η Βικτόρια – μαζί με μία δημοσιογραφική ομάδα του καναλιού στο οποίο εργαζόταν – διεξήγαγε το τελευταίο χρονικό διάστημα έρευνα προκειμένου να εξακριβωθεί που διοχετεύθηκε ένα αρκετά μεγάλο ποσό Ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων. Τα αποτελέσματα των ερευνών ήταν αποκαλυπτικά· ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό από το συνολικό κονδύλι δε χρησιμοποιήθηκε ποτέ για το σκοπό που προοριζόταν και ήταν πλέον άφαντο.Η Βικτόρια στην τελευταία της εκπομπή παρουσίασε τα στοιχεία που είχε συλλέξει και λίγο καιρό αργότερα ακολούθησε μία κτηνωδία άνευ προηγουμένου. Η νεαρή δημοσιογράφος δολοφονήθηκε με βίαιο τρόπο, ενώ πριν τον θάνατό της είχε κακοποιηθεί σεξουαλικά. Τα κίνητρα του δράστη – ή των δραστών – είναι αν μη τι άλλο αρκετά εύκολο να γίνουν αντιληπτά, ιδίως εφόσον τέτοιου είδους εγκλήματα έχουν κάνει την εμφάνισή τους ξανά στην Ευρώπη το τελευταίο χρονικό διάστημα.
Συγκεκριμένα, η εν λόγω δολοφονία δημοσιογράφου είναι μονάχα μία εκ των τριών που συνέβησαν τον τελευταίο χρόνο στην Ευρώπη. Η πρώτη αφορούσε τη δημοσιογράφο, από τη Μάλτα, Ντάφνι Καρουάνα Γκαλιζία και η δεύτερη τον δημοσιογράφο Γιαν Κούτσιακ από την Σλοβακία. Κι η λίστα δεν πρόκειται να έχει τέλος όσο τέτοιου είδους ζητήματα ερευνώνται και βγαίνει στο φως η πραγματικότητα πίσω από συγκεκριμένα γεγονότα. Η λίστα αυτή δεν θα έχει τέλος όσο η ισχύς ορισμένων ανθρώπων – που κινούν τα νήματα – συνεχίζει να υφίσταται, ενώ παράλληλα η ασυδοσία τους πληθαίνει.Αυτές οι δολοφονίες δεν πρέπει να ξεχαστούν. Διότι νέοι άνθρωποι σκοτώνονται στο βωμό του συμφέροντος, προκειμένου κάποιοι να κατορθώσουν να συγκαλύψουν τα «άπλυτά» τους. Είναι αδιανόητο, στον εικοστό πρώτο αιώνα, να υφίσταται λογοκρισία· πόσο μάλλον δολοφονίες για αυτούς τους λόγους. Κανένας δημοσιογράφος – την παρούσα στιγμή – δεν πρέπει να πτοηθεί, δεν πρέπει να σωπάσει. Διότι κανένας δεν έχει το δικαίωμα να σκοτώνει στο βωμό του χρήματος – στο βωμό της εξουσίας.
Ο φόβος που επιδιώκουν να γίνει καθημερινότητα είναι απόρροια της χρόνιας ασυδοσίας που επικρατούσε και πλέον δυσκολεύονται ορισμένοι να επιβάλλουν. Κι όσο υπάρχουν άνθρωποι – σαν τη Βικτόρια – που προσπαθούν έμπρακτα να αλλάξουν τις καταστάσεις, να αποδώσουν δικαιοσύνη, υπάρχει ακόμη η ελπίδα ότι τα πράγματα ενδεχομένως θα μεταβληθούν. Είναι, ωστόσο, άδικο και άκρως απογοητευτικό να βλέπουμε μπροστά στα μάτια μας τη βία να επικρατεί παντού και να διαιωνίζεται τόσο άμεσα και με έναν τρόπο επιεικώς αισχρό – καταπατώντας το βασικό, αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα του ανθρώπου· το δικαίωμα στη ζωή. Πραγματικά φοβάμαι ότι όλα αυτά που αναφέρονται παραπάνω είναι μονάχα η αρχή. Φοβάμαι ότι η κατάρρευση της ηθικής έχει ξεκινήσει προ πολλού και τώρα βλέπουμε μπροστά στα μάτια μας τα αποτελέσματά της. Τώρα που το κέρδος κατευθύνει τον κόσμο σε τόσο μεγάλο βαθμό, γίνεται αισθητή η φθορά. Και δυστυχώς στο μέλλον – αν δεν αλλάξει κάτι άμεσα – τα πράγματα θα γίνουν σαφώς χειρότερα.
Αυτό που πρέπει να αντιληφθούμε είναι πως στη θέση της Βικτόρια αύριο μπορεί να βρίσκεται ένας δικαστής, ο οποίος προσπαθεί να καταπολεμήσει το έγκλημα ή ένας ακόμη δημοσιογράφος. Στη θέση αυτής της γυναίκας μπορεί να βρεθούμε όλοι μας εν δυνάμει, αν κληθούμε να τα βάλουμε με μεγάλα συμφέροντα, τα οποία μας υπερβαίνουν· κι εκείνη τη στιγμή είμαι βέβαιος πως θα θέλουμε κάποιον να είναι σε θέση να μας προστατέψει. Όσο επιτρέπουμε, όμως, σε αυτήν την ασυδοσία να διαιωνίζεται, τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να υπάρχει κάποιος που να είναι σε θέση να το κάνει.
Γεννήθηκε το 1997 στην Αθήνα. Σπουδάζει στο τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κρήτης, στο Ρέθυμνο. Αφοσιώθηκε από μικρή ηλικία στη λογοτεχνία – τόσο ως αναγνώστης όσο και ως δημιουργός. Στα εφηβικά του χρόνια ξεκίνησε την ενασχόλησή του με την αρθρογραφία, η οποία συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με τον χώρο των εκδόσεων και δύο βιβλία του έχουν εκδοθεί.
