Της Ζένιας Πέτσα,
Το μέλι από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα χρησιμοποιείται αρκετά συχνά στη διατροφή του καθημερινού ανθρώπου. Από τη χρήση του ως γλυκαντικό στο τσάι μέχρι και ως συνοδευτικό για το ψώμι, αποτελεί ένα από τα αγαπημένα συστατικά πολλών ανθρώπων. Ειδικότερα, στην Ελλαδα υπάρχει τεράστια παραγωγή μελιουύ, με 15.000 περίπου μελισσοκόμους να διαχειρίζονται περίπου 1.200.000 κυψέλες κατανεμημένες σε όλον τον ελλαδικό χώρο. Πολύ πιθανό τα τελευταία πέντε χρόνια να έχεις ακούσει ή διαβάσει για το θανατο πολυάριθμων μελισσών, με τον πληθυσμό τους να μειώνεται σε ραγδαία. Σε κάποιες περιοχές, όπως είναι η Ισπανία, παραπάνω από το 40% των κυψελών δεν κατοικείται πλέον.
Η είδηση αυτή είναι ύψιστης σημασίας για όλους μας, καθώς η ίδια η ύπαρξη των μελισσών είναι βασική για την επιβίωση του ανθρώπου. Εάν η μέλισσα εξαφανιστεί, υποστηρίζεται ότι ο άνθρωπος θα έχει μόνο 4 χρόνια ζωής. Περιέργως, για τους περισσότερους, ο λόγος που οι μέλισσες πεθαίνουν είναι άγνωστος. Η αλήθεια, όμως, κρύβεται μπροστά στα μάτια μας, πιο συγκεκριμένα πανω στις ίδιες τις διατροφικές μας συνήθειες. Μια εσφαλμένη αντίληψη που υπάρχει για την παραγωγή μελιού είναι ότι οι μέλισσες παράγουν το μέλι τους για εμάς και δεν είναι σημαντικό για εκείνες.
Αυτό, βέβαια, δεν ανταποκρίνεται στα δεδομέν της πραγματικότητας, καθώς οι μέλισσες παράγουν το μέλι για τη δική τους επιβίωση. Το πολυπόθητο αυτό προϊόν διαθέτει όλες τις βασικές βιταμίνες και θρεπτικά στοιχεία που χρειάζονται οι μέλισσες, είναι η βασική πηγή ενέργειας, ειδικά σε κρύο καιρό όπου εκείνες είναι πιο αδύναμες.
Το έργο ζωής 12 μελισσών εξασφαλίζει περίπου 1 κουταλάκι του γλυκού μέλι. Στην παραγωγή μελιού με την αρωγή μελισσοκόμων, παραγωγή η οποία είναι προορισμένη για τον άνθρωπο, το μέλι που δημιουργείται, αφού αφαιρεθεί, αντικαθίσταται με σιρόπι. Προφανώς, αυτό δεν είναι αρκετά ωφέλιμο όσον αφορά τη διατροφική του αξία προκειμένου να δώσει στις μέλισσες την ενέργεια που χρειάζονται. Επίσης, είναι σχετικά γνωστό ότι όταν η μέλισσα τσιμπάει κάποιον, για να προστατευτεί, πεθαίνει. Ο λόγος είναι επειδή μαζί με το κεντρί αποχωρίζεται και 1 μέρος του πεπτικού της συστήματος. Μπορείς να φαντάστεις ότι όταν ο κάθε μελισσοκόμος κλέβει το μέλι από τις μέλισσες, ακόμα και αν τις έχει ψεκάσει, κάποιες προσπαιθούν να παλέψουν για αυτό που τους ανήκει και δούλεψαν τόσο σκληρά; Συνεπώς, αρκετές πεθαίνουν και μέσω αυτής της διαδικασίας. Επιπλέον, αν οι μελισσοκόμοι δεν έκοβαν τα φτερά της βασίλισσας μέλισσας, τότε θα μπορούσε να πετάξει και να δημιουργήσει καινούργια αποικία, αλλά εν τέλει είναι όλες καταδικασμένες να δουλεύουν μέχρι να πεθάνουν από αδυναμία.
Εφόσον οι μέλισσες είναι τόσο σημαντικές για το περιβάλλον και την επιβίωση μας, και αφού σε αντίθεση με αυτές δεν χρειαζόμαστε το μέλι που παράγουν για να επιβιώσουμε, γιατί συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε το βασικό παράγοντα που τις σκοτώνει;
