Της Αγγελικής Βορροπούλου,
Σε πρόσφατο βίντεο που δημοσιεύτηκε από το διαδικτυακό κανάλι ειδήσεων του AJ+
για την κατάσταση στα hotspots των νησιών του ανατολικού Αιγαίου παρουσιάζεται η
τραγική κατάσταση στην οποία διαβιούν οι πρόσφυγες, αλλά και τα προβλήματα τα
οποία αντιμετωπίζουν.
Περίπου 9.000 πρόσφυγες και μετανάστες ζουν στοιβαγμένοι σε ένα χώρο
προορισμένο για 3.000 με κοντέινερ στα οποία φιλοξενούνται μέχρι και 30 (!) άτομα.
Πολλοί από τους νεοαφιχθέντες μάλιστα, μένουν εκτός του χώρου του camp, χωρίς
κοντέινερ, σε απλές σκηνές ή ακόμη και καταγής . Οι αποχετεύσεις υπολειτουργούν με
αποτέλεσμα στρώματα παιδιών να κείτονται πάνω σε λύματα, και άνθρωποι οι οποίοι
ζουν και εργάζονται εκεί κυκλοφορούν σε αυτά και τα μεταφέρουν και σε άλλους
χώρους του camp. Επίσης όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο βίντεο, 78 άτομα
μοιράζονται την ίδια τουαλέτα και το ντουζ 84, με μέσο όρο αναμονής μιάμιση ολόκληρη
ώρα μέχρι να κάνουν χρήση των εγκαταστάσεων αυτών.
Όσον αφορά δε την ψυχολογική κατάσταση των προσφύγων οι ιθύνοντες των hotspots
επισημαίνουν ότι επιδεινώνεται μέρα με την μέρα. Πολλαπλές αυτοκτονικές τάσεις
έχουν καταγραφεί όπως και κρίσεις πανικού και άγχους έως και κρούσματα με
παραισθήσεις. Η Louise-Rolland Gosselin αναφέρει “Περιβάλλεσαι από ανθρώπους
που έχουν βιώσει εξαιρετικά σκληρές, τραυματικές εμπειρίες”.
Τα όλο και αυξανόμενα προβλήματα, δημιουργούν εξάρσεις βίας, καθώς οι πρόσφυγες
πολλές φορές δεν έχουν ούτε τα βασικά αγαθά για να ζήσουν. Πολλοί μάλιστα
βρίσκονται εγκλωβισμένοι εκεί για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, με την διαδικασία
της μετεγκατάστασής τους να έχει παγώσει, γεγονός το οποίο τους εξοργίζει και πολλές
φορές τους οδηγεί σε παραβατικές ενέργειες, χωρίς αυτό βέβαια να δικαιολογεί τις
πράξεις αυτές. Άνθρωποι οι οποίοι έφυγαν από μια εμπόλεμη περιοχή, έχοντας – στην
πλειονότητά τους – χάσει συγγενείς και φίλους, κι έχοντας ξεριζωθεί παντελώς από την
πατρογονική εστία τους, ψάχνουν για ένα καλύτερο αύριο. Καλούνται τελικά να ζήσουν
σε απάνθρωπες συνθήκες.
Τα παραπάνω έρχονται σαν αποτέλεσμα μιας απερίσκεπτης στρατηγικής, η οποία έχει
φτάσει να καταπατά πολλές από τις βασικές αξίες για ζωή. Ενάντια όμως σε κάθε
λογική, οι διαμένοντες στα hotspots εξακολουθούν να ελπίζουν ότι η Ελλάδα και η
Ευρώπη πρόκειται σύντομα να θυμηθούν και να τηρήσουν τις υποσχέσεις τους και να
υπερασπιστούν στο έπακρο τις αξίες της ανθρώπινης ζωής αλλά και των ανθρωπίνων
δικαιωμάτων. Πρόκειται όμως να γίνει έτσι;
Ανάμεσα στις βαρύγδουπες δηλώσεις, και τις ελπιδοφόρες και πολλά υποσχόμενες
πολιτικές όσον αφορά το προσφυγικό ζήτημα, λησμονούνται οι βασικοί λόγοι της
ύπαρξης των hotspots: η δυνατότητα διασφάλισης ενός ασφαλούς και ειρηνικού περιβάλλοντος για να μπορέσουν οι πρόσφυγες να ξεκινήσουν να ελπίζουν και πάλι για
μια καινούργια, αξιοπρεπή ζωή, μακριά από βομβαρδισμούς. Γιατί στην
πραγματικότητα, δεν είναι οι πρόσφυγες το πρόβλημα. Οι πρόσφυγες είναι τα θύματα
μιας τεράστιας ανθρωπιστικής κρίσης.
