Του Ιάσωνα Χαλκίδη,
Μετά από μια έντονη χρονιά για την Ευρωπαϊκή Ένωση, που σημαδεύτηκε από διαμάχες με κράτη μέλη της Ένωσης (βλ. Ουγγαρία, Πολωνία), τη δραματική συνέχεια της μεταναστευτικής οδύσσειας στη Μεσόγειο, τις έντονες διαβουλεύσεις με τρίτες χώρες (βλ. Τουρκία, Κόσοβο, Σερβία) και την αντιμετώπιση οικονομικών δυσχερειών διαφόρων χωρών (πχ. η Ελλάδα), ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κομισιόν, Ζαν Κλοντ Γιουνκερ, εξέδωσε με τρανταχτές επιδοκιμασίες και χειροκροτήματα από τα μέλη του Ευρωκοινοβουλίου, την τέταρτη και τελευταία του ομιλία ενώπιον της ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (ή πιο συγκεκριμένα όπως λέγεται στα αγγλικά: “State of the Union”).
Σε αυτήν του την τελευταία ομιλία του λοιπόν, ο πρώην πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου, χρησιμοποιώντας συνεχώς εκφράσεις όπως η αλληλεγγύη, η ενότητα και η ενδυνάμωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έθεσε τις βάσεις για την ανερχόμενη χρονιά του 2019 και έκανε σαφείς τις προτεραιότητες και τις βλέψεις της ΕΕ για το προσεχές διάστημα, αλλά όπως είναι λογικό, και για το μέλλον.
Πιο συγκεκριμένα, ανανεώνοντας την έκκλησή του για αναζωπύρωση της αλληλεγγύης μεταξύ των 28 κρατών μελών της, δήλωσε πως η Ευρωπαϊκή Ένωση κατάφερε να φέρει την ειρήνη στην ήπειρο, γεγονός που πρέπει, όπως είπε, να κάνει τα κράτη μέλη να σέβονται περισσότερο την ίδια την Ένωση και τα πιστεύω της, και όρισε την Ευρώπη ως μια σταθερά πολυεθνική και ανοικτή ήπειρο για όλους, ασχέτως και αν κάποιοι εταίροι της διαλέγουν στο τέλος άλλες οδούς. Συνεχίζοντας στο ίδιο μήκος κύματος, αναφέρθηκε στο θέμα της μετανάστευσης, αναφέροντας χαρακτηριστικά, πως η Ευρώπη δεν θα αποτελέσει ποτέ ένα κλειστό φρούριο, το οποίο θα κλείνει τις πύλες του στον υπόλοιπο κόσμο, και πιο συγκεκριμένα, σε εκείνο το κομμάτι του κόσμου που πονάει περισσότερο, όπως η Μέση Ανατολή και η Αφρική. Ειδικότερα για την τελευταία, τόνισε πως τα κράτη της Ευρώπης, πρέπει να σταματήσουν να βλέπουν τις σχέσεις της ΕΕ με την Αφρική ως μια απλή συνεργασία δωρητή και αποδέκτη, αλλά ως μία σχέση που είναι πολυεπίπεδη και άκρως εποικοδομητική για το μέλλον.
Επιπρόσθετα, και όσον αφορά τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, τόνισε πως οι χώρες τις ΕΕ πρέπει να σταματήσουν να βάζουν βέτο στα θέματα της κοινής διεθνούς πολιτικής της Ένωσης, προτείνοντας ως λύση πάνω σε αυτό το θέμα αλλά και σε άλλα, τα ζητήματα φορολογικής φύσεως, την ψήφο με πλειοψηφία για να παίρνονται καλύτερα και πιο δίκαια οι αποφάσεις εντός των κόλπων της Ένωσης. Αποκάλυψε επίσης τα σχέδια για ενίσχυση της ακτοφυλακής της ΕΕ με παραπάνω από 10000 άνδρες, έχοντας ως στόχο την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης από το 2020 και τονίζοντας πως μία ενισχυμένη και ισχυρή ευρωπαϊκή διασυνοριακή δύναμη θα μπορέσει να βοηθήσει τις χώρες να κάνουν πράξη τους νόμους που αφορούν τη μετανάστευση.
Εν συνεχεία, όσον αφορά τις σχέσεις της ΕΕ με το Ηνωμένο Βασίλειο, υπογράμμισε πως η ΕΕ σέβεται μεν, αλλά αρνείται δε την απόφαση του Ηνωμένου Βασιλείου να αποχωρήσει από την Ένωση και ζητάει από την βρετανική κυβέρνηση να καταλάβει ότι εκτός αυτής, δεν θα μπορεί να καρπωθεί τα ίδια προνόμια που είχε εντός της. Η Ευρώπη όπως είπε, συνέχεια θα δείχνει αλληλεγγύη, μέσω της Ιρλανδίας, πάνω στο θέμα των συνόρων με το Ηνωμένο Βασίλειο και ότι το τελευταίο θα είναι πάντα ένας στενός συνεργάτης της σε πολλά θέματα, όπως αυτά της πολιτικής, της οικονομίας, αλλά και της ασφάλειας. Ακόμη, ο Γιουνκέρ, δεν παρέλειψε να απευθυνθεί με θερμά λόγια προς την πρωθυπουργό του ΗΒ, Τερέζα Μέι, προς απάντηση στα καλέσματά της για τη σύναψη μιας άνευ προηγουμένου συμφωνίας για το Brexit, και έστειλε ένα ξεκάθαρο μήνυμα για το γεγονός ότι η ΕΕ δεν θα αποδεχτεί το σχέδιο του Λονδίνου για να κρατήσει το κράτος του στην Κοινή Ευρωπαϊκή αγορά, η οποία εγγυάται με την σειρά της την ελεύθερη κίνηση αγαθών, υπηρεσιών, ατόμων και κεφαλαίων μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ.
Ακόμη, έκανε λόγο για την απειλητικά αναδυόμενη στους κόλπους της Ένωσης άκρα δεξιά. Πιο συγκεκριμένα, έκανε σαφές το γεγονός, πως η Ευρώπη πρέπει να πει ένα τρανταχτό όχι στον βλαβερό εθνικισμό και ένα τρανό ναι στο διαφωτισμένο πατριωτισμό. Γιατί όπως εξήγησε, ο πατριωτισμός είναι μια αρετή, ενώ ο μη εθνικισμός που δεν μπορεί να ελεγχθεί, ανεπανόρθωτα καταλήγει να ανακατευθεί με δηλητήριο και απάτη. Έτσι, έκανε έκκληση στα κράτη μέλη, να υιοθετήσουν αυτού του είδους τον πατριωτισμό, ούτως ώστε να επιτευχθεί η αποδυνάμωση του εθνικισμού, ο οποίος απορρίπτει και επιτίθεται στην διαφορετικότητα, αναζητά αποδιοπομπαίους τράγους και δεν αφήνει τα κράτη να αναζητήσουν λύσεις που θα επιτρέψουν τα κράτη και τους πολίτες τους, να συνυπάρχουν αρμονικά μεταξύ τους χωρίς διαμάχες και μίσος.
Επιπροσθέτως, όσον αφορά την οικονομία ο Πρόεδρος τόνισε πως πλέον είναι κοινώς αποδεκτό το γεγονός πως σύσσωμη η Ευρώπη έχει ξεπεράσει πια την οικονομική κρίση που την βάρυνε, και τώρα η οικονομία της είναι σε θέση να αναπτύσσεται συνεχώς, έχοντας δημιουργήσει πια 12 εκατομμύρια θέσεις εργασίας και κατέχοντας ένα νόμισμα, όπως το Ευρώ, που ήταν από μόνο του μια επιτυχία για την Ένωση. Αλλά μια επιτυχία που όπως όλα τα θετικά εγχειρήματα, πρέπει να προχωρήσει και άλλο για να σταθεροποιήσει και άλλο τη θέση του ως ένα κραταιό διεθνές νόμισμα και ως ένα όργανο μιας πιο ενωμένης Ευρώπης.
Τέλος, μεταξύ όλων των άλλων, ο σύντομα επερχόμενος Πρόεδρος της Κομισιόν, υπογράμμισε πως οι χώρες πρέπει να διευθετήσουν θέματα όπως η κατάργηση της αλλαγής της ώρας μεταξύ χειμώνα και καλοκαιριού, για το αν θα πρέπει να υφίσταται η φορολογία των εταιριών στις χώρες όπου αποκτούν τα κέρδη τους και ο ορισμός κανόνων που θα υποχρεώνουν τις εταιρίες που παρέχουν Ίντερνετ να κατεβάζουν μέσα σε τουλάχιστον μια ώρα την οποιαδήποτε τρομοκρατική προπαγάνδα που μπορεί να εμφανιστεί. Ακόμη, τόνισε το χρέος της Ενωμένης Ευρώπης, να συνεχίσει να θέτει νέα υψηλά παγκόσμια στάνταρ, ειδικά όσον αφορά την νέα τεχνολογία, όπως παράδειγμα χάρη η ταχύτατα ανερχόμενη τεχνολογία της τεχνητής νοημοσύνης.
Εν κατακλείδι, όπως γίνεται σαφές και παραπάνω, ο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, μέσω των ανανεωμένων στόχων της ΕΕ, έδειξε πάλι το όραμα του για μια Ενωμένη και ακόμη πιο ισχυρή Ευρώπη που θα μπορέσει να κρατηθεί γερή και σταθερή, παρά την ύπαρξη κραδασμών στην διεθνή πολιτική, διπλωματική και οικονομική σκηνή και την παρουσία ορισμένων κακώς κειμένων εντός της Ένωσης. Τι θα μπορούσε άλλωστε να πει και να δείξει ένας άνθρωπος, που στο τέλος της ομιλίας του δήλωσε πως εξ αρχής η Ευρώπη ήταν ο έρωτας της ζωής του, και πως θα παραμείνει έτσι για πάντα;
Είναι βαλκανιολόγος, 25 χρονών και κατάγεται από την Θεσσαλονίκη. Κάνει το μεταπτυχιακό του στις Ευρωπαϊκές Σπουδές, με ιδιότητα τις Δημόσιες Σχέσεις και τη Διοίκηση, στο Πανεπιστήμιο του Μάαστριχτ στην Ολλανδία. Έχει διατελέσει ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ, έχει αρθρογραφήσει σε ιστοσελίδες και ηλεκτρονικά περιοδικά και ομιλεί 5 ξένες γλώσσες.
