Του Πάνου Ιορδανίδη, 10 Σεπτεμβρίου εώς 16 Σεπτεμβρίου, 37η Εβδομάδα
Η βασική διαφορά ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα-Ρωσία ως προς την αντιμετώπιση της διεθνούς κοινότητας προς την Β. Κορέα, έγκειται στο καθεστώς των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας. Μετά την πρωτοφανή σύνοδο Τραμπ-Κιμ, Κίνα και Ρωσία υποστήριξαν την χαλάρωση των κυρώσεων, ενώ η Ουάσινγκτον επέμενε στην κατάσταση ως έχει έως ότου η Πιονγιάνγκ συμμορφωθεί και εντείνει τις διαδικασίες αποπυρηνικοποίησης. Την Παρασκευή, η αμερικανική διπλωματία πήρε θέση κατηγορώντας την Μόσχα για κάλυψη σε όσους υποδαυλίζουν το καθεστώς των κυρώσεων, ενώ από πλευράς Συμβουλίου Ασφαλείας δεν υπήρξε ομοφωνία ως προς το ζήτημα.
Ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο πρόεδρος Γιούνκερ πραγματοποίησε την -τελευταία της θητείας του- ετήσια ομιλία για την κατάσταση της Ένωσης. «Η ώρα της ευρωπαϊκής κυριαρχίας», σήμανε βλέψεις για κοινά βήματα στον τομέα της συλλογικής άμυνας και ασφάλειας, ενώ την ίδια στιγμή ενεργοποίηθηκε το Άρθρο 7 για τη διαδικασία κυρώσεων προς την Ουγγαρία, με φόντο την στροφή ολοκληρωτισμού από τον Ορμπάν τα τελευταία χρόνια. Με αυτήν την στάση, οι Βρυξέλλες δείχνουν ένα σκληρότερο πρόσωπο στους θεμελιώδεις τριγμούς που δέχεται η ΕΕ από καταβολής ανόδου του ευρωσκεπτικισμού, θέση που υποδηλώνει βούληση για μια κατεύθυνση «συμμόρφωσης» προς τους πόλους αποσταθεροποίησης.
Οι εντάσεις στα πολεμικά μέτωπα της Μέσης Ανατολής παρέμειναν σε σταθερό άξονα. Η Δαμασκός εξέδωσε δημοσίευμα για ισραηλινές εχθροπραξίες που αποκρούστηκαν, οι οποίες στόχευαν στην μεταφορά ιρανικού εξοπλισμού στην Χεζμπολάχ, κάτι που το Τελ-Αβίβ αρνήθηκε να επιβεβαιώσει, ενώ στη Σ. Αραβία αποδόθηκε (χωρίς επιβεβαίωση) η αγορά συστήματος άμυνας από το Ισραήλ. Στα πλαίσια της Υεμενικής σύγκρουσης τελέσθηκε επίθεση από τους Χούθι εντός της σαουδαραβικής επικράτειας.
Στα πλαίσια του Ανατολικού Οικονομικου Φόρουμ, ο Βλαντιμίρ Πούτιν έθεσε το ζήτημα για μια συνθήκη ειρήνης με την Ιαπωνία, η οποία δεν είχε υπογραφθεί ποτέ τυπικά μετά την κήρυξη πολέμου της Σοβιετικής Ένωσης στην Ιαπωνία το 1945. Η παγιωμένη κατάσταση στον Βορειοδυτικό Ειρηνικό δεν αποτελέσε ποτέ αγκάθι στις σχέσεις των δύο χωρών, όμως η ρωσική θεώρηση βλέπει μια τέτοια κίνηση ως ένδειξη καλής θελήσεως για την διεύρυνση της οικονομικής τους συνεργασίας. Ταυτόχρονα, η τακτική αυτή κίνηση στοχεύει στο να προσφέρει μια εναλλακτική προοπτική για την Ιαπωνία για την απομάκρυνσή της από τους δεσμούς με την Ουάσινγκτον.
Μετά την παύση των εχθροπραξιών τον Ιούνιο, τα συμβαλλόμενα μέρη στον εμφύλιο του Ν. Σουδάν υπογράφουν συνθήκη ειρήνης στην Αντις Αμπέμπα. Ο πολυτάραχος εμφύλιος που ξέσπασε στον απόηχο της ανεξαρτησίας του Ν. Σουδάν το 2011 και έχει στοιχίσει τη ζωή σε χιλιάδες αμάχους, δημιούργησε σοβαρές δευτερογενείς επιπτώσεις σε περιφερειακό επίπεδο, των οποίων η κάμψη τους είναι εχέγγυο για μια βιώσιμη πολιτική επίλυση του ζητήματος. Η επανεξέταση της δημιουργίας νέων πολιτικών φορέων μπορεί να συμβάλει σημαντικά προς αυτήν την κατεύθυνση.
Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας, σε συνάντηση με τον Κινέζο ομόλογό του, υπογράμμισε τη σημασία της κινεζικής βοήθειας για να απεμπλακεί η χώρα από την βαθύτατη πολιτικο-οικονομική κρίση που έχει περιέλθει. Με την εμβάθυνση της συνεργασίας στον ενεργειακό τομέα, το Πεκίνο προσπαθεί να επεκτείνει τους δεσμούς του στη σφαίρα επιρροής του έναντι του αμερικανικού παράγοντα στην Λατινική Αμερική, με στόχο άλλη μια σοβαρά αποσταθεροποιημένη χώρα, που προσπαθεί να «εξαγοράσει». Δεδομένου ότι ο απολυταρχικός Νικολάς Μαδούρο προτίθεται να κάνει τα πάντα με γνώμονα την πολιτική του επιβίωση, η άνωθεν προοπτική ευθυγραμμίζεται με τα συμφέροντα και τις ανάγκες του.
Στην κρίσιμη περιοχή της Δυτικής Θράκης, η κίνηση αντικατάστασης των μουφτήδων που επέβαλλε το Υπουργείο Παιδείας οριοθετώντας ηλικιακά την θητεία έγειρε έντονες δυσαρέσκειες και αντιθέσεις τόσο από την πλευρά των μουφτήδων Ξάνθης και Κομοτηνής, όσο και από την πλευρά των ψευδομουφτήδων. Η Ελλάδα ενδεχομένως να παραπεμφθεί στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και από τις δύο πλευρές, στην προσπάθειά της να παρακάμψει τις επιδιώξεις της Άγκυρας και του Τουρκικού Προξενείου για την ενίσχυση της τουρκικής συνείδησης στην περιοχή, σε μια συνεχιζόμενη προσπάθεια ετών που δεν δείχνει να ευδοκιμεί σε σημαντικό βαθμό.
Απόφοιτος του Τμήματος Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Είναι λάτρης της διεθνούς πολιτικής τόσο σαν ακαδημαϊκό, όσο και σαν δημοσιογραφικό αντικείμενο. Έχει ασκηθεί σε πολιτικές διευθύνσεις του ΥΠΕΞ και δραστηριοποιείται ενεργά στον χώρο του εθελοντισμού σε ΜΚΟ, ακαδημαϊκά συνέδρια και εκπαιδευτικές προσομοιώσεις.
