Της Τάνιας Βράνου,
«Να αγαπάς την ευθύνη, να λες : Εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω την γης. Αν δεν σωθεί, εγώ φταίω… ποιο δρόμο να πάρεις ; …τον πιο κακοτράχαλο ανήφορο… μην καταδέχεσαι να ρωτάς : θα νικήσουμε; … θα νικηθούμε; … πολέμα ! πολεμούμε χωρίς βεβαιότητα … και η αρετή μας , μη όντας σίγουρη για την αμοιβή, αποκτάει βαθύτερη ευγένεια ….» Νίκος Καζαντζάκης
Τι σου είναι όμως κι αυτή η ηθική ικανοποίηση που νιώθεις κάθε φορά που προσφέρεις κάτι σε κάποιον που το έχει ανάγκη. Είναι αυτή η μοναδική εμπειρία κι ανακούφιση που αποκτάς όταν χαρίζεις με τη πιο απλή σου πράξη ένα χαμόγελο, σε κάποιον συνάνθρωπο σου. Το μόνο αντάλλαγμα που περιμένεις; είναι αυτό το χαμόγελο. Είναι εκείνη η στιγμή που σε γεμίζει περηφάνια και ικανοποίηση.
Και μετά; ευχαριστείς το Θεό, τη ζωή που στάθηκες τυχερός και δεν βρέθηκες αντιμέτωπος μ’ αυτή τη σκληρή όψη της. Μ αυτά τα καθημερινά προβλήματα που για σένα δεν υπάρχουν γιατί έχεις όλα αυτά που δυστυχώς λείπουν σ’ εκείνους. Νιώθεις, ναι νιώθεις, ζεις σε μια άπληστη κοινωνία κι όμως εσύ νιώθεις, το πόνο του διπλανού σου, τη δυστυχία του, κι αναγνωρίζεις τις πραγματικές αξίες της ζωής. Γιατί ακριβώς αυτό σημαίνει «είμαι εθελοντής», συμπονώ, συμπάσχω, συμπαραστέκομαι, προσφέρω, βοηθάω, μοιράζομαι, σέβομαι.
Γνωρίζεις πολύ καλά ότι δεν μπορείς μόνος σου να επιλύσεις τα πολυσύνθετα προβλήματα της σύγχρονης κοινωνίας στην οποία ζεις, άλλωστε ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη, ωστόσο συμμετέχεις ενεργά στη προσπάθεια που πραγματοποιείται για τη βελτίωση της. Είσαι εσύ αυτός που έχεις τη δύναμη να προσφέρεις λόγο στις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, να τους βοηθήσεις να ασκήσουν τα κοινωνικά τους δικαιώματα, να ισοπεδώσεις τις κοινωνικές ανισότητες και να διαδόσεις παγκόσμιες αξίες και αρχές. Κι εδώ αναγνωρίζεται η μεγάλη κι ιδιαίτερη σημασία που έχει ο εθελοντισμός. Γιατί ο εθελοντισμός είναι ο πιο επάξιος τρόπος να διαχειριστείς την αφθονία της ψυχής σου.
Με τον όρο εθελοντισμό «εννοούμε την ηθελημένη παροχή των υπηρεσιών μας προς όφελος της κοινωνίας χωρίς το κίνητρο της υλικής ανταμοιβής». Πολλές φορές ταυτίζεται με την έννοια της φιλανθρωπίας γιατί μέσα απ αυτόν αποδεικνύουμε την αγάπη και το ενδιαφέρον μας για τους άλλους. Ο εθελοντισμός συνδέεται άμεσα με τον αλτρουισμό, την ανιδιοτέλεια, τη γενναιοδωρία, τη συνεργασία, την ομαδικότητα και το αίσθημα της κοινωνικής ευθύνης.
Σχετίζεται με τα ανθρώπινα δικαιώματα, την υγεία, τις ενημερωτικές εκστρατείες, τη πρόληψη, την ευαισθητοποίηση καθώς και την κοινωνική αλληλεγγύη και μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε μέσα από μη κυβερνητικές οργανώσεις, είτε από ομάδες και συλλόγους ή ακόμη και από πρωτοβουλίες των ίδιων των πολιτών.
Μέσα από τον εθελοντισμό ενδυναμώνονται οι σχέσεις των ανθρώπων, καλλιεργείται η αξία του ανθρωπισμού και της συλλογικότητας καθώς και της ενεργούς δράσης των ανθρώπων για την από κοινού επίλυση καθημερινών προβλημάτων. Οι εθελοντές υποστηρίζουν ανθρώπους που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα λόγω των πολέμων, των καταστροφών, της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης προσπαθώντας να βελτιώσουν το βιοτικό τους επίπεδο.
Βέβαια ως εθελοντής πέρα από τη βοήθεια που δίνεις σε άτομα που το έχουν ανάγκη, έχεις όφελος και ο ίδιος. Πως; γεμίζοντας τον ελεύθερο χρόνο σου με κάτι που αγαπάς, με κάτι που σχετίζεται με τις σπουδές σου ή με κάποια προσωπική σου εμπειρία. Συναναστρέφεσαι με άλλους ανθρώπους, ανταλλάσσεις μαζί τους εμπειρίες, δημιουργείς δεσμούς, αναπτύσσεις κοινωνικές και επικοινωνιακές δεξιότητες, καταφέρνεις να αποκτήσεις γνώσεις και να γίνεις μέλος μιας ομάδας. Είναι τόσο σημαντική η χαρά που νιώθεις για τη προσπάθεια που καταβάλλεις καθώς και για το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας…
Αγαπώ σημαίνει δίνω, ότι πνευματικό πρώτα, έχω μέσα στη ψυχή μου και στη πορεία κι ότι υλικό έχω τη δυνατότητα να προσφέρω. Με την ίδια πράξη της προσφοράς νιώθεις τη δύναμη σου, την ύπαρξη σου. «Δοῦναι και λαβεῖν » έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες μα το λαβεῖν δεν σημαίνει ότι απαιτείς να πάρεις πράγματα, αλλά είναι το φυσικό επακόλουθο του δοῦναι γιατί όταν δίνεις αληθινά με όλη σου τη ψυχή πως γίνεται να μην λάβεις εκείνο που σου δίνεται πάλι πίσω; Κι όταν προσφέρεις βοήθεια στο συνάνθρωπο σου κι αγάπη πως είναι δυνατόν να μην στο ανταποδώσει με ευγνωμοσύνη;
Ο εθελοντισμός αποτελεί τρόπο ζωής, κι αν καμία φορά σε ρωτήσουν γιατί βοηθάς να τους απαντήσεις ότι με αυτή σου τη κίνηση αισθάνεσαι ότι κερδίζεις άλλη μια ώρα ζωής. Γιατί μπορεί να είναι δύσκολο να αλλάξεις τον κόσμο αλλά είναι σημαντικό το αίσθημα του «προσφέρω» και της «αλληλεγγύης» για την ανάπτυξη της κοινωνίας.
Γεννημένη το 1993 στη Θεσσαλονίκη. Είναι απόφοιτη της σχολής Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Προσφάτως πιστοποιημένη εκπαιδεύτρια ενηλίκων στον ΕΟΠΠΕΠ. Οι κύριες ασχολίες της τα τελευταία χρόνια είναι η μουσική αγωγή, ο εθελοντισμός και η εμψύχωση, κυρίως σε προγράμματα παιδαγωγικού χαρακτήρα, ενώ προσφάτως και επί της ευκαιρίας προστέθηκε η αρθρογραφία και η συμμετοχή σε ραδιοφωνική εκπομπή. Αρθρογραφεί στην κατηγορία των κοινωνικών θεμάτων, του OffLine Post.
