Του Πάνου Ιορδανίδη, [27 Αυγούστου έως 2 Σεπτεμβρίου, 35η Εβδομάδα]
Ένα ακόμη κεφάλαιο προστίθεται στον εμπορικό πόλεμο που έχει ξεσπάσει μεταξύ των δύο ισχυρότερων οικονομιών του πλανήτη, δηλαδή των ΗΠΑ και της Κίνας. Ο Αμερικανός Πρόεδρος εξαπέλυσε απειλή απόσυρσης της χώρας του από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ), χαρακτηρίζοντας την συμφωνία του 1994 ως «τη χειρότερη που έχει γίνει ποτέ», ενώ η ένταση στην Ν. Κινεζική Θάλασσα δεν δείχνει σημάδια αποκλιμάκωσης. Παράλληλα, η Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου Β. Αμερικής (NAFTA) δρομολογείται προς αναθεώρηση, με τον Καναδά να οδεύει στον αποκλεισμό του από αυτήν, καθώς οι αμερικανικοί δασμοί στα καναδικά γαλακτοκομικά προϊόντα δεν αίρονται. Στην αντίπερα όχθη, η Ρωσία ετοιμάζει στρατιωτική άσκηση, με κωδικό όνομα Vostok-2018 και με τη συμμετοχή του κινεζικού και του μογγολικού στρατού, τον επόμενο μήνα. Η εν λόγω στρατιωτική άσκηση θα αποτελέσει την μεγαλύτερη που έχει γίνει από καταβολής Σοβιετικής Ένωσης, στο φόντο του security dilemma μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ που έχει οξυνθεί από τότε που η Ρωσική Ομοσπονδία προσάρτησε την Κριμαία.
Ως εκ τούτου, η ουκρανική κρίση, που μαστίζει την Γηραιά Ήπειρο ως εστία αποσταθεροποίησης, λαμβάνει νέα τροπή. Την Παρασκευή, επήλθε ο θάνατος του ηγέτη των υποστηριζόμενων απ’ τη Ρωσία αυτονομιστών του Ντόνετσκ, γεγονός που ενδεχομένως θα επηρεάσει τις γεωστρατηγικές ισορροπίες της περιοχής. Εντός των κόλπων της ΕΕ, οι εξελίξεις μαίνονται σε πολλά επίπεδα. Ιταλία και Ουγγαρία φαίνονται να συγκροτούν ισχυρό μέτωπο για μια σκληρότερη προσέγγιση στο ζήτημα της παράνομης μετανάστευσης, ενώ οι διαπραγματεύσεις για την έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ επείγουν προς ολοκλήρωση αυτό το φθινόπωρο, καθώς ο κλοιός σφίγγει ολοένα και πιο ασφυκτικά. Με αμείωτο ρυθμό συνεχίζεται και η διαμεσολάβηση για το ζήτημα του Κοσόβου, μιας και η η πρόταση για συνοριακή αναδιάρθρωση με τη Σερβία αντιμετωπίζεται τόσο με πραγματισμό όσο και με σκεπτικισμό.
Η απόφαση των ΗΠΑ να μειώσει την χρηματοδότηση στην αρμόδια υπηρεσία του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες, έρχεται να προστεθεί στο μπαράζ των αμερικανικών πολιτικών που ενισχύουν τη θέση του Ισραήλ. Στον αντίποδα, το Ιράν φέρεται πως μετέφερε στο Ιράκ βαλλιστικούς πυραύλους, πληροφορίες οι οποίες διαψεύστηκαν από την Τεχεράνη. Τα «ψυχρά μέτωπα» που παραμένουν ανοικτά στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής ανατροφοδοτούνται συνεχώς από τους διεθνείς και περιφερειακούς παράγοντες, με αποτέλεσμα Σ. Αραβία και Ισραήλ να έχουν συνάψει άτυπα μια ιδιόρρυθμη συμμαχία κατά των ιρανικών επιδιώξεων.
Ανένδοτη παραμένει η στάση της κυβέρνησης του Μιανμάρ για την συνεχιζόμενη ανθρωπιστική κρίση των Ροχίνγκια, της «πιο διωκόμενης μειονότητας του κόσμου». Μετά την έκθεση καταπέλτη της αποστολής του ΟΗΕ με το πόρισμα όπου όλες οι κατευθύνσεις δείχνουν γενοκτονία, η χώρα εμμένει στις συνεχιζόμενες τάσεις απομονωτισμού. Μαλαισία και Μπαγκλαντές χαιρετούν την έκθεση και παραμένουν υποστηρικτικοί προς της μουσουλμανική μειονότητα, ενώ παράλληλα καταδικάζουν την βιρμανική απροθυμία για μη αποτροπή της γενοκτονίας.
Όσον αφορά τα ζητήματα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, ο απόηχος της αποφυλάκισης των 2 κρατούμενων Ελλήνων στρατιωτικών στην Ανδριανούπολη, βρίσκει την τουρκική πλευρά να προσπαθεί να προκαλέσει νέα επικοινωνιακή ένταση. Ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών έκανε λόγο για «νέο κεφάλαιο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις» από τη στιγμή που η Ελλάδα δεν εκδίδει τους 8 κατηγορούμενους πραξικοπηματίες. Η τουρκική «διπλωματία της ομηρία» φέρεται να αποτελεί τροχοπέδη και για τις ευρωτουρκικές σχέσεις, αφού η στάση της ΕΕ για την συγκεκριμένη κατ’ εξακολούθηση πρακτική της Τουρκίας βρίσκεται σε πλήρη ευθυγράμμιση με τα ελληνικά συμφέροντα.
Απόφοιτος του Τμήματος Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Είναι λάτρης της διεθνούς πολιτικής τόσο σαν ακαδημαϊκό, όσο και σαν δημοσιογραφικό αντικείμενο. Έχει ασκηθεί σε πολιτικές διευθύνσεις του ΥΠΕΞ και δραστηριοποιείται ενεργά στον χώρο του εθελοντισμού σε ΜΚΟ, ακαδημαϊκά συνέδρια και εκπαιδευτικές προσομοιώσεις.
